اولین کنفرانس خبری حسن روحانی روز دوشنبه گذشته برای بسیاری از کسانی که در روز 29 اردیبهشت با امیدها و خواسته های مشخصی به وی رای دادند، باید بعنوان یک زنگ خطری به حساب آید. در این کنفرانس، بصورت بسیار بارزی فقط سوال‌های کلی مطرح شدند و حسن روحانی نیز با کلی گویی به این سوال ها پاسخ داد.
اگر حسن روحانی در هفته آخر کارزار انتخاباتی تا حدی صراحت کلام نشان داده بود، ولی در نخستین کنفرانس، خبری پسا انتخابات، وی عامدانه بشکلی غیر شفاف با مردم صحبت کرد و دیگر از بالا بردن سطح انتظارات مردم خبری نبود. در این کنفرانس پسا انتخابات، تکیه کلام روحانی بر اتحاد و وحدت بود. اما وی معلوم نکرد که اتحاد و وحدت بین چه کسانی قرار است ایجاد شود.
روحانی در شرح برنامه دولت، خطاب به رقبای انتخاباتی اش گفت: ” در این راستا از رقبای خود در انتخابات هم کمک می خواهم”. بیاد داشته باشیم که تا همین هفته گذشته، بنا بر اعتراف خود حسن روحانی کسانی مانند قالیباف و رئیسی، فاسد هستند، قصد لوله کردن مردم را دارند، 38 اعدام و زندان می کنند و می خواهند در پیاده رو بین زن و مرد دیوار بکشند – اکنون بسیار سوال بر انگیز است که چگونه اینها می توانند به دولت حسن روحانی در راه خدمت به مردم کنند؟
حسن روحانی همان مختصات برنامه 4 سال گذشته را با اشاره به وضعیت محرومین، حاشیه نشینان و از بین رفتن فقرمطلق تا آخر سال 1399 بیان کرد. در این بخش از سخنانش حسن روحانی با تاکید بر اهمیت رشد اقتصادی بر اساس ادامه الویت دادن به گسترش حیطه عمل سرمایه های خصوصی داخلی و خارجی نشان داد که وی معتقد است ادامه همان سیاست های دولت یازدهم به رشد اقتصادی و فقر زدایی منجر خواهد شد.
شاید تنها سوال مهمی که در مورد مسائل داخلی پرسیده شد – مربوط به حصر رهبران جنبش سبز بود: چرا در مورد حصر صحبت نمی‌کنید؟” در اینجا نیز حسن روحانی بدون کوچکترین اشاره ای به رهبران جنبش سبز گفت که وی در مقام رئیس جمهور درمورد هر فرد ایرانی موظف به پیگیری حقوق شهروندی آنها است.
جالب اینکه در چند هفته گذشته در همایش های انتخاباتی در حمایت از حسن روحانی شعارهای آزادی میرحسین موسوی، و زهرا رهنورد و مهدی کروبی همواره طنین انداز بودند و حسن روحانی از این شعارها استقبال کرد. جالب اینکه، این نوع “فتنه گری” برای داغ شدن جو انتخاباتی با هیچگونه عکس العملل رسانه ای و قضایی روبرو نشد. به نظر می آید هر چهار سال یکبار شعارهای “فتنه انگیز” و وعده های غیر مستقیم در مورد رفع حصر رهبران به “فتنه” برای داغ شدن جو انتخابات، مجاز خواهد بود!
حسن روحانی حمایت از آزادی عمل هنرمندان و حق اشتغال زنان را تاکید کرد ازاهمیت نشاط در جامعه سخن گفت. اما در این کنفرانس خبری کوچکترین اشاره ای به وضعیت حقوق صنفی کارگران و کارمندان نشد و روحانی اشاره ای به محدودیت های بسیار سنگین امنیتی و قضایی بر سر راه فعالین سیاسی و اجتماعی نکرد – در اینجا بر خلاف سخنرانی های کارزار انتخاباتی، حتی اشاره ای به موضوع ممنوع‌التصویری خاتمی نشد.
حسن روحانی در 2 هفته آخر کارزار انتخاباتی بصورت مستقیم و غیر مستقیم قول ها و وعده های بسیاری را به مردم داد. وی دربرابر مردم بارها با نطق های آتشین و ایجاد شور وهیجان، جناح رقیب خود را به دیکتاتورمنشی و واپسگرایی متهم کرد. روحانی قبل از انتخابات اردیبهشت 1396 مدعی شد که او مصمم است شرایط تحولات سیاسی و اجتماعی را فراهم کند. روشن است که برای عملی شدن این قول ها و وعده های انتخاباتی حسن روحانی باید با آن نیروهای دیکتاتوری مورد نظرش مقابله کند وعقب نشینی نکند.
به هر حال در نخستین کنفرانس خبری پس از انتخابات، نشانه ای از اراده راسخ حسن روحانی و یا اینکه وی قادر باشد در برابر نیروهای دیکتاتوری پافشاری کند دیده نشد و گفتمان او در این کنفرانس خبری مشابه گفتمان انتخاباتی اش نبود. سوالی که از هم اکنون در برابر مردم قرار دارد این است: آیا در آینده قول ها و وعده های انتخاباتی عملی خواهند شد؟
باید دید آیا ترکیب کابینه جدید دولت حسن روحانی با قول و وعده های انتخاباتی اش هماهنگی خواهد داشت؟