برگردان: احمد سحرآبادی – اختصاصی اندیشۀ نو
تظاهرات عظیم مردم در پراگ در پایان این هفته، ارتباط مستقیمی بین رویارویی ناتو و روسیه و بحران هزینه های زندگی برقرار کرد. این ارتباطی است که ما هم باید به هنگام تجهیز برای اعتراض به نخست وزیر جدید حزب محافظه کاری که وعده ی صرف صدها میلیارد دلار بیشتر در هزینه های نظامی داده، برقرار سازیم. این در حالی است که مردم توان پرداخت قبض های برق و گاز شان را ندارند.
مردم جمهوری چک حق داشتند به این ادعا که وقتی راست ها دست به اعتراضی می زنند، چپ ها باید از آن صرف نظر کنند، پشت کنند و با شعارها و پرچم خود و راه حل های سوسیالیستی خود به خیابان بیایند. همین حملات به سیاستمداران چپ آلمان صورت می گیرد که طرح تظاهرات روزهای دوشنبه برای اقدام در پایین آوردن قیمت انرژی و توقف سیاست های برلین برای افزایش سود شرکت های عرضه کننده ی انرژی با بستن مالیات بر هر کیلووات ساعت برق را داده است.
اینجا هم چهره های لیبرال درون سازمان های چپ، با استناد به دیو راست افراطی، می گویند چپ ها نباید پا در خیابان بگذارند. و آن ها باید اعتراض خود را تنها از طریق قانونی پیش ببرند. این نسخه برای آن تجویز می شود که راست های افراطی را به عنوان تنها جریانی که خشم مردم از تورم و بالا رفتن هزینه های زندگی را نمایندگی می کند، قدرت بخشد. آنهایی که در سازمان دی لینک2 به این منفی بافان نه گفته اند و وعده ی پاییزی داغ از اعتراضات و مقابله با نظام حاکم برای بازداری از زمستانی بدون امکان گرمایش خانگی می دهند بر حق اند.
ما در بریتانیا با مشکل دیگری روبروییم. راست افراطی در اینجا قدرت آلمان و جمهوری چک را ندارد و علامتی از سود بردن آن از بحران هزینه های زندگی به چشم نمی خورد. چپ در شکل مبارزات اتحادیه ای مانند پیپلز اسمبلی3، یونایت فور ورکرز اکانومی4 و ایناف ایز ایناف5 مقاومت را راهبری می کند. آخرین سازمان نامبرده در حال راه برگزاری راهپیمایی ها یک شهر بعد از یک شهر دیگر است و روز اقدام گسترده را برای اول اکتبر اعلام کرده است. این روز همزمان است با روزی که آف گیم6 سازمان هماهنگ کننده ی مقررات انرژی در بریتانیا، تصمیم دارد سقف قیمت انرژی را ۸۰ درصد بالا ببرد. پیپلز اسمبلی تظاهراتی را برای دوم اکتبر برنامه ریزی کرده که مصادف است با کنفرانس حزب محافظه کار در بیرمنگام. آن ها معتقد اند نخست وزیر بریتانیا باید قدرت خواست مردم برای افزایش حقوق و مالکیت عمومی را حس کند. این تحرکات همراه با موج اعتصاب های هر چه بیشتر نشان می دهد که جنبش کارگری بدیل واقعی محافظه کاران است.
البته ما باید مواظب روایت هایی باشیم که مسائل داخلی را از مسائل بین المللی جدا می کنند. چپ باید خود را برای چرخش بلند مدت در سیاست ها آماده کند و تاکید را نه تنها بر تورم امروز، بلکه سیاست های مخربی بگذارد که دولت ما برای آینده خواب آن را است. توری های محافظه کار چشمشان را بر بحران تغییرات آب و هوایی بسته اند که بزرگترین خشکسالی را برای اروپا، شاخ آفریقا و چین و همچنین سیل در پاکستان به ارمغان آورده. حمله ی آنان به بخش ترابری ریلی، تلاش برای کاهش استفاده از اتومبیل های شخصی را زمینگیر می کند و این در حالی است که لیز تراس دارد پیشنهاد استفاده ی بیشتر از روش فراکینگ برای حصول گاز برای حل بحران انرژی را می دهد.
هیچ سیاستمداری منطق تحریم انرژی روسیه را مورد سوال قرار نمی دهد، اگرچه افزایش قیمت سوخت و انرژی فرصت فوق العاده ای برای ولادیمیر پوتین فراهم آورده تا نفت و گاز خود و دیگر تامین کنندگان نظیر عربستان سعودی را به شکل مستقیم و غیر مستقیم به قیمت بالاتری به غرب برسانند. فروش حجم زیادی از گاز مایع روسیه توسط چین یکی از این نمونه هاست.
همه ی جناح های حاکم مخالف مذاکره برای پایان دادن به جنگ در اوکراین هستند و به جای آن، از افزایش هزینه های نظامی حمایت می کنند که عملا به قیمت کاهش خدمات عمومی منجر می شود. بحران هزینه های زندگی جهانی است و تورم قیمت در مواد غذایی و انرژی را نمی توان از اثرات تغییرات آب و هوایی و جنگ جدا کرد.
نخست وزیر جدید بریتانیا باید با جنبشی روبرو شود که صدای آن در تقاضا برای صلح، حفظ محیط زیست و همچنین دستمزد های عادلانه و کنترل قیمت ها بلند است.
اندیشه نو: استفاده از تمام یا بخش‌هایی از این مطلب با ذکر منبع بدون مانع است.