روزنامه شرق، در گزارشی به وضعیت 40 هزار نفر از کارکنان پتروشیمی پرداخته که در جریان واگذاری به بخش خصوصی با مشکلات متعددی مواجه شده اند. شرق در این رابطه مصاحبه ای با حسین دهدشتی انجام داه است. با اینکه روزنامه شرق از سمت حسین دهدشتی ذکری به میان نیاورده است اما به نظر می رسد منظور حسین دهدشتی، نماینده مجلس و عضو کمیسیون انرژی می باشد. متن مصاحبه شرق به دهدشتی از این قرار است:
مشکل کارکنان پتروشیمی‌ها که این روزها در مقابل وزارت نفت و مجلس تجمع کردهاند چیست؟
این افراد پرسنل پتروشیمی‌هایی بودند که متعلق به وزارت نفت بوده و اکثرا در ٢٠ سال گذشته به استخدام وزارت نفت درآمده بودند. از ١٥ سال قبل که این پتروشیمی‌ها به مرور به بخش خصوصی واگذار شد، در شرایط واگذاری حالت‌هایی برای تعیین تکلیف این پرسنل درج شده بود. یک حالت این بود که این افراد به عنوان پرسنل وزارت نفت باقی بمانند و مأمور به خدمت در پتروشیمی‌های خصوصی‌سازی شده باشند. حالت دیگر هم این بوده که به بخش‌های دیگری از وزارت نفت منتقل شوند. البته به نظر می‌رسد در آن زمان، این موضوع به اطلاع پرسنل نرسیده است. امروز مسئله‌ای که وجود دارد این است که اگر قرار شده این افراد به کار خود در پتروشیمی‌های خصوصی‌سازی‌شده ادامه دهند، به عنوان مأمور از وزارت نفت در این مجموعه‌ها شاغل باشند و طبیعتا باید همه مزایا و بازنشستگی و سایر مسائلشان مانند همه پرسنل وزارت نفت محاسبه شود. از آنجایی که این مسائل از ابتدا با این افراد در میان گذاشته نشده بود، به‌تدریج و به صورت موردی برخی از افرادی که می‌خواستند، از این مجموعه‌ها به سایر قسمت‌های وزارت نفت منتقل می‌شدند. اما از وقتی آقای زنگنه به وزارت نفت بازگشت، این انتقال‌ها را کلا متوقف کرد. هم‌زمان با توقف انتقال‌ها، وزیر محترم نفت گفته مسائل مربوط به مزایا و بازنشستگی این افراد هم ربطی به وزارت نفت ندارد و با وزارت رفاه مکاتبه کرده که تکلیف این افراد یعنی پرسنل پتروشیمی‌های بخش خصوصی را مشخص کند. به همین دلیل هم در چند سال گذشته، بازنشستگان پتروشیمی‌ها با مشکل مواجه شده‌اند. چون مبالغ مربوط به بازنشستگی و مزایای اینها توسط پتروشیمی‌ها به صندوق بازنشستگی پرداخت نمی‌شده و الان هم صندوق بازنشستگی تعهدی نسبت به این افراد نمی‌پذیرد.
افرادی که الان دست به این تجمعات زده‌‌اند، نیروهای مشغول به کار هستند. مشکل اینها هم فقط موضوع بازنشستگی است یا موارد دیگری هم وجود دارد؟
اینهایی که الان تجمع کردهاند، نیروی کار هستند. ولی بعد از واگذاری، تکلیف نیروی انسانی مشخص نشده است. پتروشیمی‌ها حقوق این افراد را پرداخت می‌کنند اما باید تمام مزایای اینها مثل یک وزارت نفتی درنظر گرفته می‌شد. اما آقای زنگنه می‌گوید به وزارت نفت ربطی ندارد. چون ما واگذار کرده‌ایم و رفته است. الان دو وزارتخانه نفت و رفاه باید این مشکل را حل کرده و بالاخره به نحوی تکلیف این افراد را روشن کنند. اما تا زمانی که این مشکل را حل نکنند، چوب اختلاف دو وزارتخانه را این پرسنل می‌خورند. مشکلی که الان به‌صورت حادتر وجود دارد، این است که الان بعضی از پتروشیمی‌ها در شرف تعطیل‌شدن هستند و این افراد می‌گویند بعد از بیش از ١٥ سال کارکردن تکلیف ما چه می‌شود. اگر وزارت نفت اینها را همچنان پرسنل خودش می‌دانست، بعد از تعطیلی پتروشیمی همه اینها به سایر قسمت‌های وزارت نفت منتقل می‌شدند؛ اما آقای زنگنه می‌گوید اینها پرسنل وزارت نفت هستند. از طرف دیگر چون پتروشیمی‌ها حق بازنشستگی اینها را به صندوق بازنشستگی واریز نکرده‌‌اند، وزارت رفاه هم مسئولیتشان را برعهده نمی‌گیرد و اینها بلاتکلیف مانده‌اند.
در زمان واگذاری به بخش خصوصی، به این موضوع اشاره نشده که این افراد پرسنل وزارت نفت هستند یا خیر؟ چون اگر این موضوع در قرارداد واگذاری معلوم شده باشد الان وزارت نفت نمی‌تواند آن را نپذیرد.
روزی که پتروشیمی‌ها واگذار می‌شد باید تکلیف اینها را مشخص می‌کردند مثلا یک مفاصاحساب صادر می‌شد و اینها از زیرمجموعه صندوق وزارت نفت به زیرمجموعه صندوق بازنشستگی منتقل می‌شدند. اما این کار انجام نشده و اینها الان صندوقشان مشخص نیست. نه صندوق نفت و نه صندوق تأمین اجتماعی مسئولیت نمی‌پذیرند. اینها را از فهرست پرسنل تحت پوشش صندوق نفت خارج کردهاند. اگر همان موقع که واگذاری انجام شد، به اینها می‌گفتند که دیگر قرار نیست پرسنل وزارت نفت باشید و با رضایت خودشان، اینها را به زیرمجموعه تأمین اجتماعی منتقل می‌کردند الان لااقل از نظر بازنشستگی یا امنیت شغلی درصورت تعطیلی واحدهای پتروشیمی، مشکل نداشتند. ولی الان اینها بعضا بیش از ٣٠ سال سابقه کار دارند، درحالی‌که اگر زیرمجموعه تأمین اجتماعی بودند چون در رده مشاغل سخت و زیان‌آور هستند، بعد از ٢٠ سال کار می‌توانستند بازنشسته شوند.
تعداد نیروهایی که با این مشکل مواجه هستند، چند نفر است؟
مجموعه پرسنل این پتروشیمی‌ها بیش از ٤٠ هزار نفر هستند و در آینده، مشکل اینها به یک بحران تبدیل خواهد شد. باید وزارت نفت، وزارت رفاه و صندوق بازنشستگی بنشینند و این مشکل را قبل از اینکه به بحران تبدیل شود حل کنند. الان هر وزارتخانه، توپ را به زمین وزارتخانه دیگر می‌اندازد.
اگر وزارتخانه‌های نفت و رفاه برای برعهده‌گرفتن مسئولیت بازنشستگی این افراد به توافق برسند، مشکل حل می‌شود؟
از نظر ما به جز بحث حق و حقوق، یک بحث مهم‌تر وجود دارد و آن اینکه اینها نیروهای متخصصی هستند که سال‌ها سابقه و تجربه دارند و خروج این نیروهای متخصص از گردونه کار تخصصی در وزارت نفت، برای این وزارتخانه یک ضایعه است. خیلی از اینها در طول سال‌های کار به جز تجربه‌ای که اندوخته‌‌اند، دوره‌های تحصیلی و تخصصی را هم طی کردهاند و الان به نوعی سرمایه‌های انسانی حوزه نفت هستند. خیلی از اینها فارغ‌التحصیلان دانشگاه نفت هستند.
این احتمال وجود دارد که بعد از لغو تحریم‌ها و درصورت ورود شرکت‌های خارجی به بازار، این نیروها بتوانند به شرکت‌های مشترک ایرانی و خارجی منتقل شوند؟
در هرصورتی باید یک توافق قانونی با درنظرگرفتن حقوق و سوابق این افراد شکل بگیرد و با رضایت خود این پرسنل، برای آنها تصمیم‌گیری شود.