نزدیک به دو سال بعد از نخستین شنبه‌ای که جلیقه زردها دست به راه‌پیمایی زدند، بار دیگر این جنبش اعتراضی بدون رهبری، به رغم محدودیت‌های ناشی از اپیدمی کووید ١٩، در پاریس و چند شهر دیگر فرانسه تجمعات و راه‌پیمایی‌هایی را برگزار کرد.
روز شنبه ١٢ سپتامبر/٢٢ شهریور، به غیر از پاریس، سایر شهرهای بزرگ فرانسه مثل بوردو، تولوز، مارسی و لیون نیز شاهد تظاهرات جلیقه زردها بود. با اینحال، خبرگزاری فرانسه دور تازۀ تحرک جلیقه زردها را “ناموفق” می‌داند و می‌نویسد که طرفداران جنبش نتوانستند در دوران کرونا تجمع قابل توجهی داشته باشند. نخستین راه پیمایی جلیقه زردها در روز شنبه ۱۷ نوامبر سال ٢٠١٨ برگزار شد و از آن پس تا مدتی زیاد هر هفته تکرار شد.
در پاریس، دو راه‌پیمایی جداگانه با اجازه پلیس و با شرکت مجموعاً چند صد نفر برگزار شد. اما ورود به خیابان شانزه‌لیزه ممنوع اعلام شده بود. دو گروه راه‌پیمایان از میدان “بورس” در مرکز شهر و میدان “واگرام” در غرب حرکت کردند. اما هنگام که گروه دوم قصد کرد تا از مسیر اعلام‌شدۀ خود خارج شود، درگیری‌هایی با نیروهای انتظامی به وجود آمد و کار به گاز اشک‌آور رسید. تا نخستین ساعات بعدازظهر، ٨۶ نفر توسط پلیس پاریس بازداشت شدند.
اکثر تظاهرکنندگان ماسک به چهره داشتند و همان شعارهای دو سال قبل را تکرار می‌کردند: “ماکرون، استعفا” و یا “ماکرون، دیکتاتور”…
گزارشگر رادیو بین‌المللی فرانسه که با چند تن از شرکت‌کنندگان در راه‌پیمایی پاریس گفتگو کرده، می‌نویسد که خواسته‌های آنان همچنان کلی و از قبیل “عدالت اجتماعی” و “برابری” است.
برای ژرار دَرمانَن که از حدود دو ماه قبل وزارت کشور را به عهده گرفته و تاکنون مستقیماً با جنبش جلیقه زردها درگیر نبوده، بسیار مهم است که بتواند تظاهرات تازه را بدون مشکل از سر بگذراند. او گفته است که روش جدیدی را برای حفظ نظم پیش‌بینی کرده که در چارچوب آن “امنیت و نظم توأم با آزادی تظاهرات” محترم شمرده می‌شود.
در تظاهرات هفتگی اواخر سال ٢٠١٨ و سال ٢٠١٩، خشونت در برخی موارد از هر دو سو شدت گرفت. به ویژه شلیک گلوله‌های پلاستیکی توسط پلیس اعتراض‌های زیادی را برانگیخت. اما اینک پلیس پاریس مقررات سخت‌گیرانه‌تری برای استفاده از این نوع سلاح وضع کرده است. بدین ترتیب هر پلیس دارندۀ سلاح یک مأمور “ناظر” همراه دارد تا از شلیک عجولانه و بی‌منطق جلوگیری کند.