یک فعال حقوق زنان معتقد است هنگامی که راجع مطالبات زنان در مقام شهروند صحبت میکنیم تنها دو موضوع را به صورت پُررنگ در جامعه میبینیم یکی حق ورود زنان به ورزشگاه و دیگری حضور آنها در پست وزارت است و ابدا به صورت جدی راجع به سایر مطالبات زنان مثلا حقوق صنفی آنها در بازار کار صحبتی نمیشود.
به گزارش خبرنگار ایلنا، در هیاهوی اخبار مربوط حق زنان برای وزارت یا ورود به ورزشگاهها، میتوان حقوق مدنی و صنفی زنان شاغل و کارگر را به عنوان یکی از موضوعاتی تلقی کرد که کمتر راجع به آن صحبت شده است در این باره شاید بتوان گفت که انتقادهای جامعه زنان عمدتا به سیاستمداران زنی باز میگردد که به عنوان مشاوران رییس جمهور، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، اعضای شورای شهر و … هنوز نتوانستهاند متولی این قشر از جامعه باشند و همین موضوع باعث شده تا هنوز آنطور که باید حتی نزدیک به مطالبات حقوق زنان در حوزه روابط کار نشدهاند؛ در این باره پوران ولیمرادی، فعال حقوق زنان معتقد است با پررنگ کردن برخی مسائل که جامعه به آنها واکنش نشان میدهد دیگر خواستههای زنان که به اشتغال آنها مربوط است نادیده گرفته میشود.
جامعه زنان بدون سرپرست اداره میشود
توران ولیمراد، فعال حقوق زنان در مورد حق مغفول مانده زنان در قانون کار و نوع اشتغال زنان در جامعه به خبرنگار ایلنا میگوید: زنان در حوزه اشتغال همانند دیگر حوزهها متولی مشخصی ندارند و در این خصوص میتوان گفت که با توجه به پتانسیل موجود برای پیشرفت زنان در زمینههای اجتماعی، سیاسی، اقتصادی،فرهنگی و … متاسفانه این قشر از جامعه سرپرستی ندارند و به همین دلیل است که میتوان جامعه زنان را در حوزه بازار کار بیسرپرست تلقی کرد.
وی در همین خصوص ادامه میدهد: نزدیک به سه دهه است که بانوان با شعار پیریزی و زمینهسازی در خصوص بهبود وضعیت در انتظار رسیدن باز شدن دربها زیادی هستند اما واقعیت امر این است که در دولتها، مجلسها، دانشگاه و … این موضوع در حد همان شعار باقی مانده است. البته ناگفته نماند فعالیتهایی صورت میگیرد اما به دلیل اینکه این تلاشها به صورت جزیرهای انجام میشود که نتیجه مطلوبی به همراه ندارد.
زنان سیاستمدار نقش خود را به خوبی ایفا نمیکنند
این فعال حقوق زنان با اشاره به نقش زنان سیاستمدار اضافه میکند: برخی دولتها با وارد کردن زنان به عرصه سیاسی تنها به دنبال رسیدن به مقاصد خود هستند ولی ما میبینیم که در انتهای کار هیچ یک از مطالبات بانوان محقق نمیشود و هنگامی که این سیاستمداران به جایگاهی میرسند به دنبال فعالیتهایسیاسی خود میروند .
ولی مرادی در مورد اشتغال بانوان در کشور میگوید: تحقیقات نشان میدهد که همه بانوان شاغل هستند چه آنهایی که در ادارات و دفاتر و کارگاهها مشغول به کارند و چه آنهایی که در خانه کار میکنند ولی در مقابل ما شاهد آن هستیم که امنیت اقتصادی و شغلی زنان تامین نمیشود. با گذشت این سالها ما هنوز نتوانستیم زنان خانهدار را بیمه کنیم و این موضوع را میتوان یکی از نکات مغفول مانده حوزه اشتغال زنان بدانیم.
در حوزه زنان تنها چند مورد را پررنگ میکنند
این فعال حوزه زنان با اشاره به شعارهایی که در حوزه زنان سر میدهند خاطرنشان میکند: هنگامی که راجع مطالبات زنان در مقام شهروند صحبت میکنیم تنها دو موضوع را به صورت مشخص در جامعه میبینیم یکی حق ورود زنان به ورزشگاهو دیگری حضور آنها در پستهای سیاسی مانند وزارت است و ابدا به صورت جدی راجع به سایر مطالبات زنان مثلا حقوق صنفی آنها در مناسبات بازار کار صحبتی نمیشود طوری که در عمل مشکلات و چالشهای زنان نادیده گرفته شده است.
او ادامه میدهد: باید به این نقطه توجه کرد که بسیاری از خانوادهها اکنون به دلیل مشکلات اشتغال تصمیمی برای فرزندآوری ندارند. یکی از چالشهای امروز ما در حوزه اشتغال زنان این است که شغل زنان را با همان مشکلات و همان مطالبات عوض کردند. به عنوان مثال یک خانم خانهدار در حال حاضر همان مشکلاتی را دارد که یک خانم در محل کار خود دارد. حالا در حق آن خانم کارمند و یا کارگر هم اجهاف شده است زیرا حق انتخاب به او ندادهاند که خاندار باشد یا شاغل.
وی اضافه میکند: برخی زنان به دلیل شرایط اجتماعی که در آن حضور دارند نمیتوانند حتی کف مطالبات کارگری خود را مطرح کنند. در بسیاری از مناطق کشور زنان همراه مردان کارهای کشاورزی انجام میدهند. این زنان به دلیل اینکه تاکنون حقوق آنها به صورت رسمی اعلام و پیگیری نشده است نمیتوانند درخواست بیمه، سنوات و حقوق حداقلی کارگری را از کارفرما بخواهند.
این فعال حوزه زنان معتقد است در اقتصاد کشور باید به خانمها نگاه قانونی شود ولی هنوز به دلیل عدم مطالبهگری سیاستمداران خانم حقوق زنان در قانون کار مغفول مانده است.
ولیمرادی در مورد فعالیت کمیتههای زنان در حوزههای مختلف میگوید: ما باید با تشکیل کمیتههای نتیجهمحور مطالبات زنان را در عرصههای مختلف پیگیری و محصول آن را مشاهده کنیم در غیر اینصورت وضعیت زنان در ایران همین طور باقی میماند.
او در همین مورد ادامه میدهد: ما بسیاری از دانشگاهیان و محققان را در سطح جامعه داریم که تمام عمر خود را برای اشتغال زنان گذاشتهاند ولی در نهایت ما برای اشتغال زنان و بهبود شرایط خانواده به دنبال الگوهای غربی میگردیم.
نگاه مسئولان نسبت به مسائل زنان همه جانبه نیست
او اضافه میکند: متاسفانه مسئولان کشور به حوزهزنان نگاه همه جانبه ندارند و تنها با پررنگ کردن برخی مسائل سیلسی شعار دفاع از حقوق زنان را سر میدهند. جامعه زنان نیاز دارد که حقوق آنها به صورت رسمی لحاظ شود نه اینکه به عنوان مثال بگویند کار زن بچهداری و کار مرد سرپرستی از خانواده است. در اینجا دچار یک چالشی میشویم و حال اینکه حقوق زن به عنوان یک خانهدار نادیده گرفته میشود زیرا یک زن خاندار هم باید شاغل محسوب شود.
این فعال حقوق زنان در مورد خلاءهای قاون کار میگوید: قانون کار در حوزه زنان دچار خلاءهایی است که به دلیل نبود متولی مشخص، به وجود آمده است. ما میتوانستیم در دولتهای متفاوت از وزرای زن بهره ببریم ولی در نهایت به ما ثابت شد که تنها برای شعار به کارگیری زنان در مسائل مهم جامعه از جامعه زنان برای انتخاب وزیر زن مشورت میگرفتند.
ولی مرادی در پایان خاطرنشان میکند: نباید اجازه داد که از موضوع زنان برداشتهای سیاسی شود. ما در کشور پتانسیلهای زیادی برای پیشرفت زنان در شغلهای متفاوت را داریم اما تا زمانی که خلاهای قانونی در مورد نادیدهگیری حقوق زنان و ندادن حق انتخاب به زن برای انتخاب شغل خود در کشور وجود دارد، لکوموتیو حقوق زنان خاموش میماند.