روزنامه جهان صنعت، به قلم مسعود سلیمی، با اشاره به قول و قرارهای روحانی، می نویسد:” آقای روحانی یادتان می‌آید در چند ماه گذشته در مبارزات انتخاباتی، در اره‌کشی‌های چند هفته گذشته، چه‌ها گفته‌اید؟ اگر یادتان می‌آید، خدا کند بخشی از آنها را در ماهیت کابینه دوازدهم شاهد باشیم اما متاسفانه شنیده‌ها اجازه چنین شهادتی را نمی‌دهد.
با نزدیک شدن به معرفی کابینه جدید حسن روحانی، خبرهای و گزارش های انتشار یافته حاکی از آن است که قرار است ترکیب کابینه در جهت خواست های کسانی چینش بشود که نسبتی با خواست های مردم ندارند. نکته برجسته در این گزارشات آن است که سهم زنان در کابینه آتی در همین سطح چند معاون هم نخواهد بود.
روزنامه اعتماد، 7 مرداد، گزارش می دهد که وضعیت برای ورود زنان به کابینه خوب نیست و می نویسد:” در حالي كه خبر منتفي شدن انتخاب يكي دو وزير زن در كابينه از هفته پيش رسانه‌اي شد حالا خبر خداحافظي معاونين زن هم در كابينه دوازدهم جدي شده است. ظاهرا روحاني معتقد است سازمان محيط زيست نياز به تحولاتي دارد كه بر مبناي آن معصومه ابتكار ديگر دولت را در اين بخش همراهي نخواهد كرد. اوضاع در معاونت‌هاي ديگر رييس‌جمهور كه خانم‌ها حضور دارند هم به همين منوال است. البته در معاونت زنان شرايط متفاوت است. در اين معاونت حتما يك زن منصوب خواهد شد. اما اينكه اين زن شهيندخت مولاوردي باشد هنوز قطعي نيست. البته نام او پيش از اين براي حضور در پست ديگري مطرح شده بود و به همين دليل احتمال حضورش در معاونت زنان كمرنگ شد. اما حالا با كمرنگ‌تر شدن احتمال قرار گرفتن مولاوردي در آن پست به احتمال زياد او در سمت معاون امور زنان باقي خواهد ماند.”
روزنامه آرمان هم در این ارتباط می نویسد:” اما شنیده‌ها حاکی از عدم حضور زنان در کابینه دوازدهم است. اگرچه رئیس‌جمهور بارها بر حضور زنان در دولت تاکید کرده است اما آنچه این روزها به گوش می‌سد بیانگر آن است که نه تنها نباید منتظر وزیر زن در کابینه بود بلکه برخی زنان دولت یازدهم هم حضوری در دولت بعد ندارند، مانند شهیندخت مولاوری معاون زنان ریاست‌جمهوری.”
روزنامه شرق، می نویسد:” در ٤٨ ساعت گذشته، زمزمه‌های حذف مولاوردی از کابینه دولت دوازدهم باعث واکنش‌های جدی جامعه زنان به این شایعه شده است. آنها که در روزهای گذشته به دلیل همین شایعات از داشتن وزیر زن نیز ناامید شده بودند، از حذف مولاوردی در کابینه دوازدهم به‌عنوان شکست جامعه زنان یاد می‌کردند. آنها در رسانه‌های مجازی با مخاطب قرار‌دادن حسن روحانی از وی می‌خواستند صدای آنها را بشنود و مولاوردی را در سمت معاونت امور زنان و خانواده ابقا کند.” فاطمه سعیدی، نماینده مجلس، می گوید:” از روزهای ابتدایی پس از پیروزی آقای روحانی در انتخابات، گمانه‌زنی‌هايي درباره کابینه ایشان وجود داشت و هر روز فهرستی درباره کابینه جدید منتشر می‌شد؛ درعین‌حال درخواست استفاده از زنان شایسته در سطح وزرا از طرق مختلف به رئیس‌جمهور منتقل شد؛ اما به نظر می‌رسد امیدواری‌ها برای حضور یک زن در سطح وزیر دولت دوازدهم به‌شدت کاهش یافته است.”
آذر منصوری، می گوید:” این انتظار برآمده از انتخابات است و طبیعتا به‌عنوان یک مطالبه در دولت بعدی آقای روحانی وجود دارد و این انتظار یک انتظار حداقلی است. نه‌تنها زنانی که در دولت یازدهم حضور داشتند همچنان حضور داشته باشند، بلکه با توجه به ظرفیتی که ایجاد شده، دولت از توان و پتانسیلی که در ٥٠ درصد از جمعیت کشور وجود دارد و در طول چهار سال گذشته ثابت کرده‌اند که همراه و همگام رئیس‌جمهوری حرکت می‌کنند، در دولت بعدی از این ظرفیت و این پتانسیل برای توسعه استفاده بیشتری شود، نه‌اینکه همین تعداد هم تقلیل پیدا کنند. این مسئله به‌هیچ‌وجه تناسبی با انتظارات جامعه نخواهد داشت».
حسن روحانی و حامیان وی از جمله اشخاصی که در بالا نسبت به عدم حضور زنان در کابینه اظهار نگرانی کرده اند، در زمانی که تدارکات انتخاباتی در جریان بود، ضمن تشویق مردم برای حضور در انتخابات، این نوید را می دادند که در دور دوم ریاست جمهوری، حسن روحانی قادر است با سهولت بیشتر برنامه های خود را پیش ببرد و اتفاقا هم خود حسن روحانی و هم حامیان اصلاح و اعتدال، با انگشت گذاشتن روی مسایل زنان، وعده های گوناگون می دادند. از جمله این وعده ها اتفاقا حضور بیشتر زنان در پست های وزارتی و اجرایی بود. نگاه فعالان سیاسی وابسته به حکومت به جنبش های اجتماعی، نگاهی ابزاری می باشد. بدان معنی که با طرح شعارهای رای جمع کن، این پیام را می دهند که تحقق خواست ها و مطالبات قشرهای اجتماعی در رای دادن و یا انتخاب شدن فردی مشخص، قابل حصول است. اما آن چیزی که ما هم اکنون شاهد آن هستیم، تکرار وضعیتی است که ما به کرات شاهد آن بوده ایم. این موضوع حتی در روزنامه های مجاز داخل هم انعکاس یافته است و نشانگر عمق نارضایتی در بین فعالینی است که معتقد بوده و هستند که در چارچوب های موجود، امکان تغییرات بنیادین وجود دارد.
روزنامه جهان صنعت، به قلم مسعود سلیمی، با اشاره به قول و قرارهای روحانی، می نویسد:” آقای روحانی یادتان می‌آید در چند ماه گذشته در مبارزات انتخاباتی، در اره‌کشی‌های چند هفته گذشته، چه‌ها گفته‌اید؟ اگر یادتان می‌آید، خدا کند بخشی از آنها را در ماهیت کابینه دوازدهم شاهد باشیم اما متاسفانه شنیده‌ها اجازه چنین شهادتی را نمی‌دهد. آقای روحانی به نظر می‌رسد در چیدمان کابینه دوازدهم به نوعی از جمع‌بندی رسیده‌اید که غیر از طرفداران‌تان، با بقیه کنار آمده‌اید، اما در واقع کسانی که رای ندادند و کسانی که بازی صندوق رای را باختند و کسانی که به شکل‌های گوناگون چوب لای چرخ‌تان می‌گذاشتند، فکر نکنید با این چیدمان به راحتی از میدان خارج می‌شوند. با توجه به نتایج انتخابات مجلس 94، این امید به وجود آمد که از دوره دوم شما، بخشی از خواسته‌های مدنی، اقتصادی و سیاسی زمین‌مانده برداشته شود اما با توجه به آنچه شنیده می‌شود، چه‌بسا بار بیشتری هم بر زمین‌مانده‌ها اضافه شود.”
در این میان هم البته وابستگان حکومتی هستند که برای پایین کشیدن فتیله ها، نقش آفرینی می کنند. از جمله این افراد باید به صادق زیبا کلام اشاره داشت. وی به دلیل نزدیکی با مقامات حکومتی و آگاهی از فعل و انفعالات موجود بین جناح های حکومتی، در نقش توجیه گر، دوباره به میدان آمده و در روزنامه اعتماد، 7 مرداد، می نویسد:” معتقدم بايد انتظارات‌مان در چينش كابينه را پايين بياوريم و در اين جريان هم محدوديت‌هاي رييس‌جمهور را در نظر بگيريم و هم توان واقعي قوه مجريه در ايران را. ممكن است بگوييد پس چطور در ايام انتخابات نمي‌گفتيد كه قوه مجريه توان محدودي دارد اما حالا كه وقت چينش كابينه است از محدوديت‌هاي رييس‌جمهور صحبت مي‌كنيد؟ من هم در پاسخ مي‌گويم اگر مردم نمي‌آمدند و در انتخابات شركت نمي‌كردند الان آقاي رييسي، رييس‌جمهور بود و شرايط مانند دوره احمدي‌نژاد به نحوي پيش مي‌رفت كه ديگر هيچ‌كدام از اين مسائل كه اصلاح‌طلبان چه سهمي در كابينه داشته باشند، يا اصولگرايان ميانه‌رو چه سهمي داشته باشند مطرح نبود.” صادق زیبا کلام مشخص نمی کند که سطح انتظارات که باید پایین آورده شود، چیست، اما این سوال مطرح می شود که اگر رئیسی به جای روحانی انتخاب می شد، با توجه به رویکردهای اتخاذ شده توسط روحانی ، چه تفاوتی برای مردم قابل ملموس می بود؟
در رابطه با چینش آتی کابینه نمی توان با اطمینان صد در صد، پیش بینی کرد اما با توجه به اظهارات و مطالب انتشار یافته توسط کسانی که از مسایل پشت پرده اطلاعات بیشتری دارند، باید به این نتیجه رسید که قرار نیست کابینه جدید روحانی، منعکس کننده مطالبات رای دهندگانی باشند که بر اساس ادعاهای رسمی، 24 میلیون نفر از آنان ، روحانی را گزینش کردند.