در ادامه اعتراضات صنفی طیف‌های مختلف کارگری به اجرای طرح‌های اشتغالزایی کارورزی و مهارت آموزی، کارگران گروهی از کارگران بازنشسته نیز نگرانی خود را از بابت شکست احتمالی سیاست‌های اشتغالزایی دولت اعلام کردند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، در ماه‌های اخیر هربار که در خبرها از کارگران بازنشسته کارخانه صنایع مخابراتی راه دور شیراز نامی به میان آمده، پای مطالبات صنفی معوقه آنها در میان بوده است؛ اگرچه این کارگران هنوز موفق به وصول مطالبات خود نشده اند اما این بار آنها خواستار توقف اجرای سیاست‌های اشتغالزایی دولت شده‌اند.
شماری از کارگران بازنشسته کارخانه صنایع مخابراتی راه دور ایران (I.T.I) که در ماه‌های گذشته همواره اخبار مربوط به پیگیری‌های صنفی خود و دیگر همکارانشان را با خبرنگار ایلنا در میان گذاشته‌اند این بار در تماس با این خبرگزاری از نگرانی خود در مورد به اجرا درآمدن برنامه‌های اشتغالزایی دولت خبر دادند.
این کارگران در توجیه نگرانی خود چنین استدلال می‌کنند: وقتی خودما بعد از نزدیک به 30 سال کارگری در یکی از کارخانه‌های مطرح صنایع الکترونیکی کشور اینطور برای دریافت مطالبات مزدی خود معطل و سرگردان هستیم، تامین امنیت حقوق صنفی افرادی که قرار است به عنوان کارورز و مهارت آموز روانه بازار کار بشوند، چگونه خواهد بود؟
کارخانه صنایع مخابراتی راه دور شیراز (I.T.I) در سالهای میانی دهه 80 پس از خصوصی سازی با بحران مواجه و در نهایت تعطیل شد و از آنزمان تاکنون حدود 1200 کارگر بازخریدی و بازنشسته این واحد صنعتی برای دریافت آنچه که مطالبات مزدی معوقه و سنوات پایان کار می‌نامند، معطل و سرگردان هستند.
آخرین بار در بهار سال گذشته بود که با مطرح شدن زمزمه بازگشایی این واحد صنعتی اجتماعات صنفی کارگران I.T.I `پس از یک دهه از سرگرفته شد که همچنان بی‌نتیجه مانده است.
این کارگران در مقایسه وضعیت حقوق صنفی خود با کارآموزان و کارورزانی که قرار است از طریق اجرای برنامه‌های اشتغالزایی دولت روانه بازار کار بشوند، می‌گویند: وقتی حمایت‌هایی که در قانون کار از حقوق صنفی کارگران به عمل آمده است هنوز از مشکل ما گره‌ای باز نکرده است دولت چطور می‌تواند آینده شغلی کارورزان و کارآموزان را روشن و درخشان ترسیم کند؟
اشاره این کارگران به حذف شدن تمامی جنبه‌های حمایتی است که در طرح‌های اشتغالزایی موسوم به کارورزی و مهارت آموزی از کارگران بیکار صورت گرفته است؛ به باور این کارگران با این وضعیت آنها ناچارند تا برای نسل جوان نیروی کار کشور که شامل فرزندان و اعضای جوان خانواده‌های آنها می‌شود نیز آینده شغلی سیاه تر از شرایط کنونی خود با آن مواجه هستند، متصور شوند.