پیکر هفت معدنکار بامداد امروز (سه‌شنبه ۱۹ اردیبهشت ماه) از معدن خارج و به سردخانه منتقل شد تا تحویل پزشکی قانونی شود. سخنگوی کمیته بحران استان گلستان هم ساعاتی پس از این خبر از کشف پیکر بیجان چهل و سومین کارگر جانباخته در حادثه معدن یورت خبر داد. جسد این کارگر تا ساعاتی دیگر خارج از زیر آوار در معدن خارج می‌شود.
به گزارش خبرنگار ایلنا، در پنجمین روز امدادرسانی به معدنچیان یورت در استان گلستان؛ پیکر ۷ معدنچی جانباخته دیگر در انتهای تونل شماره یک معدن زمستان یورت آزادشهر کشف و از معدن خارج شد.
جانشین شورای هماهنگی مدیریت بحران گلستان گفت: با تلاش نیروهای تجسس پیکر هفت معدنچی دیگر در کارگاه استخراج ذغال سنگ تونل شماره یک معدن در عمق ۱۸۰۰ متری کشف شد.
رضا مروتی افزود: این پیکرها از معدن خارج و برای شناسایی و احراز هویت به پزشکی قانونی منتقل شدند.
جانشین شورای هماهنگی مدیریت بحران گلستان خاطرنشان کرد: ۳۵ پیکر تا بامداد دوشنبه در معدن آزادشهر کشف شده بود و با احتساب ۷ پیکر کشف شده دیگر، در مجموع ۴۲ پیکر معدنچیان جانباخته کشف شده است.
سخنگوی کمیته بحران استان گلستان ساعاتی بعد از کشف پیکری دیگر در آوار معدن یورت غربی خبر داد. با کشف این جسد، تعداد جانباختگان در حادثه انفجار معدن زمستان یورت غربی به ۴۳ نفر می‌رسد.
گفته معاون عمرانی استاندار؛ پیکرهای پیدا شده به سردخانه منتقل شده است.
وی افزود: کار عملیات جستجو همچنان ادامه دارد و احتمال اینکه یک یا دو نفر دیگه هنوز باقی مانده باشند؛ هست.
«انفجار یورت» زخمی که مرهم نمی‌پذیرد
می گویند فاجعه وقتی که زیاد تکرار می‌شود، دیگر فاجعه نیست؛ روزمرگی است. فاجعه، تکرار که شد، دیگر فقط یک اتفاق روزمره است با چاشنی تلخ و نادلچسبِ بی‌تفاوتی.
روایت‌ها از زمان شروع حادثه متفاوت است؛ به طور رسمی شروع انفجار ، حدود ساعت ۱۲ اعلام شد اما روایت کارگرها از شروع حادثه متفاوت است. آنهامی‌گویند آتش‌سوزی کمی بعد از ساعت نُه صبح رخ داد؛ کارفرما نمی‌خواست خبری به بیرون درز کند؛ می‌خواست یک جوری، جمع و جورش کند که نشد و در نهایت، پای خبر به رسانه‌ها کشیده شد، نیروهای امداد حاضر شدند و فاجعه‌ای شد در ابعاد ملی. معدن زغالسنگ، کارگران را به کام مرگ کشیده بود.
شش روزِ تمام عملیات امداد و نجات به طول انجامید؛ در نهایت، امروز، دوشنبه (هجدهم اردیبهشت) عملیات به نقطه ای رسید که می‌شود گفت: نقطه پایان تلخ؛ نقطه پایان برای یک تراژدی… سرجمع، ۳۵ پیکر بیجان در تونل منفجر شده، پیدا شد؛ ۲۱ پیکر همان شب حادثه، یک پیکر، دو روز بعد و در نهایت شش روز بعد یعنی امروز، ۱۳ پیکر دیگر. هنوز هم مسئولان به طور قطع نمی‌توانند بگویند که دیگر نیاز به تجسس نیست؛ ستاد بحران استانداری گلستان، اعلام کرده‌است که هنوز تجسس ادامه دارد؛ چرا که ممکن است اجساد احتمالی زیر آوار محبوس مانده باشند. می‌گویند هنوز تعدادی آن زیر گیر کرده اند.
برمی‌گردیم چند روز عقبتر؛ به روز وقوع حادثه و قدم به قدم جلوتر می‌آییم تا ببینیم در این چند روز چه گذشت؛ اظهارات مقامات چه بود و روایات از کجا سردرآورد…
از ساعات اولیه حادثه، اخبار متناقضی به بیرون می‌آمد؛ آمار دقیقی از تعداد کارگرانی که محبوس شده بودند، وجود نداشت، می‌گفتند حداقل پنجاه نفر آن زیر گیر کرده‌اند؛ بعد گفتند چهل نفر و آخر سر گفتند همان سی و پنج نفر؛ مشخص شد که اصلا لیست دقیقی از کارگران مشغول به کار در معدن زمستان یورت غربی وجود نداشته؛ کارفرما و مسئول شیفت هیچ آمارگیری دقیقی انجام نداده بودند. به خصوص، هیچ آمار دقیقی از کارگران پیمانکاری معدن وجود ندارد. در مورد علت حادثه هم ابهامات بسیار بود و البته هنوز هست، در مقطعی همان اول کار، از خطای انسانی صحبت کردند و گفتند کارگر مقررات را زیر پا گذاشته چون باتری دیزل را سرخود عوض کرده، اما بعد این ادعا هم واهی درآمد؛ معدن، ضعف ایمنی داشته، قواعد حفاظت و بهداشت کار رعایت نشده؛ گازسنجی انجام نشده و آن اتفاقی که افتاده، این است: تراکم بیش از حد گاز متان به انفجار انجامیده…. شهرام غریب، کارشناس ارشد ایمنی در این مورد می‌گوید: گاز متان گازی است بسیار قابل انفجار؛ گازی است که سمی نیست ولی با افزایش حجم آن، به شدت درصد اکسیژن پایین می‌آید و جای اکسیژن را می‌گیرد. حالا این گاز وقتی تجمع پیدا می‌کند، در اصطلاح ایمنی، ایجاد ابر می‌کند و آماده انفجار می‌شود. ببینید در یک چنین محیط هایی وقتی که وجود گاز متان هست، باید در هر نوبت به وسیله دستگاه‌های گازسنج، قبل از شروع کار و حضور نفرات، یعنی قبل از آغاز هر شیفت کاری، گازسنجی انجام شود. پس نتیجه خیلی ساده و سرراست است: انفجار نتیجه قصور کارفرمای بخش خصوصی معدن زمستان یورت است.
و اما این کارفرمای خصوصی کیست؟ اسناد حکایت از این دارد که مدیران معدن زمستان یورت از سوی یکی از هلدینگ‌های وابسته به یک نهاد انقلابی منصوب شده‌‌اند. اسناد می‌گوید که بعد خصوصی‌سازی، معدن را به یک نهاد انقلابی واگذار کرده‌اند؛ این معدن تحت پوشش شرکت صنعتی و معدنی شمال شرق شاهرود است که حسب گزارش ۱۳ /۲/ ۹۶ هیات مدیره این شرکت سه عضو از پنج عضو هیات مدیره آن به شرکت‌های زیرمجموعه هلدینگ توسعه معادن روی ایران تعلق دارد. کارفرمای خصوصی این معدن، در طول سالها به اعتراضات کارگران بی توجه مانده است و این مساله، این بی تفاوتی به مطالبات و منافع کارگران، دلیل اصلی فاجعه‌ای است که به هر شکل نتوانستند از بروز آن جلوگیری کنند.
منابع مورد استفاده در این مطلب همگی از خبرگزاری ایلنا می باشند.