https://marchtogaza.net/
لیندا سارنگ – برای اندیشهٔ نو
جمعه ۱۶ خرداد ۱۴۰۴
راه‌پیمایی جهانی به غزه می‌خواهد جلوه‌ای برجسته از مقاومت جهانی، همبستگی، و پیگیری بی‌امان صلح باشد.
کنشگران در سراسر جهان به شکل‌های گوناگون به حمایت از فلسطینی‌ها و اعتراض به نسل‌کشی اسرائیل در فلسطین و به‌ویژه در نوار غزه به پا خاسته‌اند.
هزاران فعال دموکرات و صلح‌طلب از نزدیک به پنجاه کشور جهان قرار است در نمایشی فوق‌العاده از وحدت جهانی «راه‌پیمایی جهانی به سوی غزه» را برگزار کنند. پیش‌بینی می‌شود دوهزار تا سه‌هزار نفر از سراسر جهان در قاهره جمع شوند و به سوی غزه بروند.
هدف این ائتلاف متنوع از افرادی که خودشان را جزو «جنبشی مدنی، غیرسیاسی، و مستقل» می‌دانند این است که فشاری جهانی به اسرائیل بیاورد تا به بمباران و محاصرهٔ غزه پایان دهد. قرار است که راه‌پیمایان همگی روز ۱۲ ژوئن (۲۲ خرداد) در قاهره جمع شوند. از آنجا به سمت شهر العریش در شبه‌جزیرهٔ سینا حرکت می‌کنند و سپس به مدت دو تا سه روز، تا رسیدن به رفح، در مرز غزه، راه‌پیمایی می‌کنند. در آنجا آنها به مدت سه روز اردو خواهند زد تا شاید بتوانند اجازهٔ ورود به غزه بگیرند و کمک‌هایی را که همراه دارند به فلسطینی‌ها برسانند. راه‌پیمایان روز ۱۹ ژوئن (۲۹ خرداد) به قاره بازمی‌گردند.
راه‌پیمایان امیدوارند که بتوانند توجه‌ها را به وضع اسف‌باری جلب کنند که تا کنون بیش از ۵۴هزار فلسطینی کشته و ویران عظیمی در سراسر نواره غزه به‌جا گذاشته است.
وحدت فراتر از مرزها
اهمیت راه‌پیمایی جهانی به سوی غزه فقط از لحاظ تعداد شرکت‌کنندگان نیست. این راه‌پیمایی با جلب حمایت بیش از چهارصد سازمان مردم‌نهاد، از جمله «اتحاد بین‌المللی کارکنان درمانی برای عدالت»، «کُد پینک» از آمریکا، جنبش ضدّجنگ ایرلند، مجمع همبستگی هند و فلسطین، و «جنبش جوانان فلسطین»، بیانگر موضع‌گیری متحدانهٔ جنبش مدنی-سیاسی جهان است. به گفتهٔ سیف ابوکشک، رئیس کمیتهٔ بین‌المللی این رویداد، این راه‌پیمایی نشان‌دهندهٔ آن است که سکوت جهانی را در برابر آنچه در غزه در حال وقوع است، که بسیاری آن را نسل‌کشی می‌دانند، دیگر نمی‌شود تحمل کرد. ابوکِشِک به میدل ایست آی گفت: «شهروندان ساکت ماندن را دیگر نمی‌پذیرند.» او خواهان آن است که از همهٔ جهانیان خواسته شود که در برابر جنایت‌هایی که در غزه می‌شود منفعل نباشند.
مهم‌تر از همه، برگزارکنندگان این راه‌پیمایی امیدوارند که چنین اقدام‌هایی باعث شود که جنبشی جهانی برای پایان دادن به جنگ غزه به راه افتد.
مأموریتی که ریشه در انسان‌دوستی و عدالت دارد
اصول اساسی این راه‌پیمایی عمیقاً انسانی است: عدالت، کرامت انسانی، و صلح. بسیج هزاران نفر صرفاً درخواست برای کمک نیست. تقاضایی جدّی برای تغییر بنیادی است. در بحبوحهٔ محاصرهٔ همه‌جانبه، که در آن اسرائیل از ورود اقلام نیازهای اولیه به غزه جلوگیری کرده است، راه‌پیمایان جهانی از کشورهای جهان می‌خواهند که معاملات اقتصادی با اسرائیل را متوقف کنند و به همدستی با اسرائیل پایان دهند. راه‌پیمایی جهانی به غزه، فراتر از اینکه در عنوان خبرها جای بگیرد، می‌خواهد جلوه‌ای برجسته از مقاومت جهانی، همبستگی، و پیگیری بی‌امان صلح باشد.
آیا ارزشش را دارد؟
منتقدان این راه‌پیمایی می‌گویند که آیا چنین سفرها و راه‌پیمایی‌های جهانی می‌تواند در برطرف کردن نیازهای مبرم غزه مؤثر باشد. هانا کلِر اسمیت، کشنگر آمریکایی، ضمن اذعان به این موضوع، رویکردی دوگانه را پیشنهاد می‌دهد. او می‌گوید: «مسئلهٔ الزاماً انتخاب این یا آن گزینه نیست» و باید هم بر ارسال و تحویل کمک‌های فوری تأکید کرد و هم بر تغییر بنیادی در این وضع اسف‌بار. برگزارکنندگان نیز می‌گویند این سفر خطرناک است و بعید است که همین یک اقدام باعث پایان یافتن محاصره و بمباران‌ها شود. اما می‌گویند نمی‌توانند این تلاش را نکنند.
مسائل دیپلماتیک
گرچه مقامات مصری هنوز رسماً این راه‌پیمایی را تأیید نکرده‌اند، فعالان همچنان بر برگزاری آن مصمم‌اند. شرکت‌کنندگانی مانند آنا ریتا از پرتغال و هانا کلر اسمیت آمریکایی بر قدرت استفاده از امتیازی که دارند برای برجسته کردن این بحران مبرم حقوق بشر تأکید می‌کنند. با وجود موانع احتمالی در این راه، عزم آنها استوار است: شکستن سکوت و تسریع تغییر در روایت‌های رسمی ژئوپلیتیکی دربارهٔ غزه.
تأثیر مورد انتظار: گام برداشتن به سوی امید
گرچه نتایج این ابتکار جسورانه هنوز نامشخص است، می‌شود گفت که این راه‌پیمایی نمایانگر وجدان جمعی است، فریادی جهانی برای ایستادگی جامعهٔ بشری در برابر بی‌عدالتی نظام‌مند. سازمان‌دهندگان این ابتکار با برگزاری راه‌پیمایی امیدهایشان را به عرصهٔ عمل می‌آورند و در خط مقدم می‌ایستند، نه‌فقط برای غزه، بلکه برای آنچه باید توصیف‌کنندهٔ سرشت جامعهٔ بشری امروزین باشد.
این راه‌پیمایی گواهی قدرتمند بر ارزش‌های مشترک انسانی در بحبوحهٔ جنگ غزه است. شرکت‌کنندگان متوجه شده‌اند که سکوت دیگر جایز نیست. آنها نه‌فقط برای غزه، بلکه برای یادآوری وجدان جهان راه‌پیمایی می‌کنند و از جامعهٔ جهانی می‌خواهند که به پا خیزد و از اصول جهانی عدالت و صلح دفاع کند. غزه امروز آزمون جهانی برای جامعهٔ بشری است.