عضو کمیسیون بهداشت مجلس اسلامی: تجمیع بیمه‌ها در دستور کار کمیسیون قرار دارد
سازمان تأمین اجتماعی بیش از سی میلیون نفر از جمعیت کشور را زیر پوشش دارد و خودش دومین ارائه‌دهندهٔ خدمات درمانی در کشور است. بیمه‌شدگان، کارگران، بازنشستگان، و مستمری‌بگیران زیر پوشش تأمین اجتماعی بارها به ادغام این نهاد متعلق به خودشان در نهادی دولتی اعتراض کرده‌اند.
نیما حیدری – برای اندیشهٔ نو
چهارشنبه ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۴
اندیشهٔ نو: سال‌هاست- از سال ۱۳۹۲ تا امروز- که جمهوری اسلامی تلاش دارد منابع درمانی تأمین اجتماعی را که متعلق به کارگران و زحمتکشان ایران است به بهانهٔ ادغام در «بیمهٔ سلامت» تصرف کند. سازمان تأمین اجتماعی یک نهاد عمومی غیردولتی است و هیچ ربطی به سازمان دولتی «بیمهٔ سلامت» ندارد و نباید در سازمان بیمهٔ سلامت ادغام شود.
مطابق تبصره‌های ۳ و ۴ مادهٔ ۳۸ «قانون تشکیل بیمهٔ نظام سلامت ایران»، همهٔ دارایی‌ها، سرمایه‌ها، ساختمان‌ها، و سایر مواردی که مربوط به بخش بیمه‌های درمانی صندوق‌های متعدد درمان است در سازمان بیمهٔ سلامت ایران ادغام می‌شود، جز درمان مستقیم سازمان تأمین اجتماعی که به‌صراحت از شمول این قانون مستثنا شده است.
سازمان تأمین اجتماعی بیش از سی میلیون نفر از جمعیت کشور را زیر پوشش دارد و خودش دومین ارائه‌دهندهٔ خدمات درمانی در کشور است. بیمه‌شدگان، کارگران، بازنشستگان، و مستمری‌بگیران زیر پوشش تأمین اجتماعی بارها به ادغام این نهاد متعلق به خودشان در نهادی دولتی اعتراض کرده‌اند.
اکنون بار دیگر زمزمهٔ این تصرف بخش درمان تأمین اجتماعی به گوش می‌رسد.
رسول شیخی‌زاده، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس اسلامی، در گفت‌وگویی با شفقنا «بر ضرورت تجمیع و یکپارچه‌سازی بیمه‌ها برای تحقق عدالت درمانی و خدماتی» تأکید کرد و گفت: «این مسئله در دستور کار کمیسیون هم هست. من امیدوارم کار کارشناسی خوبی صورت بگیرد و اقشار مختلف مردم ما از این سردرگمی خارج شوند.»
معلوم نیست چرا این نمایندهٔ استصوابی از شهر قُروه و دهگلان فکر می‌کند مردم دچار «سردرگمی» شده‌اند!
او می‌گوید: «تعدد بیمه‌ها، از جمله تأمین اجتماعی، بیمهٔ درمان، و بیمهٔ نیروهای مسلح و… منجر به ایجاد بی‌عدالتی در ارائهٔ خدمات درمانی شده است، لذا ضرورت دارد یکسان‌سازی یا یکپارچه‌سازی در حوزهٔ بیمه ها صورت بگیرد.»
شیخی‌زاده درست می‌گوید که «ما باید سطح پوشش بیمه‌ها را بالا برده و مزایای آنها را برای مردم، به‌ویژه اقشار ضعیف جامعه، بیشتر کنیم»، اما یا متوجه نیست یا خودش را به ندانستن می‌زند که تأمین اجتماعی متعلق به کارگران و زحمتکشان کشور است، چه کارگران کارخانه‌یی و چه کارگران فکری. تأمین اجتماعی نهادی نیست که دولت بدون اجازهٔ صاحبانش بخواهد آن را تصاحب کند یا با سازمان‌های دیگر ادغام کند.