مجمع جهانی بهداشت، ژنو، ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۴ عکس: Magali Girardin/EPA-EFE
هدف این توافق جلوگیری از تکرار واکنش‌های ناهماهنگ و آشفتگی‌های بین‌المللی مشابه با وضعی است که در همه‌گیری کووید-۱۹ رخ داد.
سه‌شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۴
امید مجد – برای اندیشهٔ نو
اندیشهٔ نو: به گزارش خبرگزاری‌های جهان، اعضای سازمان جهانی بهداشت، با وجود غیبت نمایندهٔ آمریکا، توافق‌نامه‌ای را با هدف بهبود آمادگی برای مقابله با همه‌گیری‌های جهانی آینده پذیرفتند.
این پیمان الزام‌آور قانونی پس از سه سال مذاکره، در روز سه‌شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۴ در نشست مجمع جهانی بهداشت در ژنو مورد پذیرش اعضا قرار گرفت.
هدف این توافق‌نامه جلوگیری از تکرار واکنش‌های پراکنده و ناهماهنگ و آشفتگی بین‌المللی در مقابله با همه‌گیری‌های آینده است، وضعی که در زمان بروز همه‌گیری کووید-۱۹ در جهان دیده شد. هدف این است که با هماهنگی و نظارت بهتر و دسترسی همگانی به داروها و واکسن‌ها در موقع بروز همه‌گیری‌های احتمالی آینده بتوان آماده‌تر بود و مقابلهٔ مؤثرتری با آنها کرد.
تدروس ادهانوم قبریسوس، رئیس سازمان جهانی بهداشت، پس از رأی‌گیری برای پذیرش این توافق‌نامه گفت: «امروز روزی تاریخی است.»
متن کامل توافق در اواخر فروردین امسال پس از چند دور مذاکرهٔ پُرتنش نهایی شده بود.
تدروس ادهانوم پس از پذیرش توافق گفت: «به‌لطف رهبری، همکاری، و تعهد کشورهای عضو برای پذیرفتن این توافق‌نامهٔ تاریخی همه‌گیری سازمان جهانی بهداشت، جهان امروز ایمن‌تر است.»
او افزود: «این توافق یک پیروزی برای بهداشت عمومی، علم، و اقدام چندجانبه است. این توافق‌نامه تضمین می‌کند که ما با همکاری جمعی می‌توانیم از جهان در برابر تهدید همه‌گیری‌های آینده بهتر محافظت کنیم. پذیرفتن این همچنین به‌معنای به رسمیت شناختن این واقعیت از جانب جامعهٔ بین‌المللی است که شهروندان، جوامع، و اقتصادهای ما نباید آسیب‌پذیر باشند و به حال خود رها شوند تا باز متحمل خسارت‌ها و تلفاتی شوند که در دورهٔ کووید-۱۹ متحمل شدند.»
هدف این توافق‌نامه شناسایی و مبارزهٔ بهتر و مؤثر با همه‌گیری‌های جهانی با تمرکز بر هماهنگی و نظارت بین‌المللی بیشتر و دسترسی عادلانه‌تر به واکسن‌ها و داروها و خدمات درمانی است.
بر اثر اختلاف میان کشورهای ثروتمند و کشورهای در حال توسعه، در روند مذاکره دربارهٔ این توافق‌نامه جلسه متشنج شد، چون در مدت همه‌گیری کووید-۱۹ کشورهای در حال توسعه احساس می‌کردند از دسترسی به واکسن محروم شده‌اند.
دکتر اسپرانس لوویندائو، وزیر بهداشت نامیبیا، گفت: «ما کشورهای مستقل تصمیم گرفته‌ایم که در جهانی واحد دست به دست هم دهیم تا بتوانیم از کودکان، سالمندان، کارکنان بهداشت و درمان در خط مقدم، و دیگران در برابر همه‌گیری بعدی محافظت کنیم. این وظیفه و مسئولیت همهٔ ما در قبال جامعهٔ بشری است.»
پذیرش توافق‌نامه بدون حضور آمریکا
از آنجا که دولت ترامپ در ماه ژانویه اعلام کرد که آمریکا از سازمان جهانی بهداشت خارج می‌شود، نمایندگان آمریکا در مراحل نهایی بررسی و پذیرش توافق‌نامهٔ همه‌گیری غایب بودند.
رابرت اف کندی جونیور، وزیر بهداشت و خدمات انسانی دولت ترامپ که مواضعی مخالف واکسن دارد، سازمان جهانی بهداشت را متهم کرده است که از آنچه در دورهٔ همه‌گیری کووید-۱۹ رخ داد درس نمی‌گیرد!
او دربارهٔ توافق‌نامهٔ در دست بررسی گفت: «سازمان جهانی بهداشت با این توافق همه‌گیری، که تمام ناکارآمدی واکنش این سازمان به همه‌گیری را در خودش گنجانده است، کار را خراب‌تر می‌کند. ما قصد نداریم در آن مشارکت داشته باشیم.»
کشورهای عضو سازمان جهانی بهداشت تا ماه مه ۲۰۲۶ فرصت دارند که جزئیات توافق دربارهٔ سازوکار دسترسی به اطلاعات در مورد عوامل احتمالی بیماری‌زا (پاتوژن) و برخورداری از مزایای درمانی مثل واکسن‌ها و آزمایش‌ها و درمان‌های قطعی (PABS) را بررسی کنند.
پس از نهایی شدن این جزئیات، کشورها می‌توانند توافق‌نامه را تصویب قطعی کنند. وقتی که شصت کشور این توافق را تصویب قطعی کنند، لازم‌الاجرا خواهد شد.