بیش از چهار ماه از برگزاری مجمع عمومی شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران می‌گذرد؛ مجمعی که با فراز و نشیب‌های فراوان برگزار شد و ارکان شورا را بازسازی کرد. مجمع در حالی به ثمر نشست که نیروهای سرکوبگر و حامیان و عقبه آنان از هر تلاشی برای تضعیف شورای هماهنگی فروگذار نکردند. این بازسازی، فرصتی تازه برای بازتعریف نقش شورا و تقویت جایگاه تشکل‌های صنفی در میان معلمان فراهم کرده است.
یکی از چالش‌های اساسی تشکل‌های صنفی مستقل، ضعف در برقراری ارتباط موثر با بدنه معلمان است. ارتباط مستمر، دوطرفه و شفاف بین اعضا و فعالان تشکل‌ها با معلمان، به ویژه در موقعیت‌های تصمیم‌گیری، می‌تواند نقش کلیدی در رفع این مشکل ایفا کند و زمینه‌ساز همدلی و همراهی گسترده‌تر باشد.
در این مسیر، انتظار می‌رود فعالان مسئول در تشکل‌ها و شورای هماهنگی، پیشقدم شوند و با ایجاد سازوکارهای منظم و شفاف، گزارش عملکرد خود را به بدنه معلمان ارائه کنند. ارائه چنین گزارش‌هایی نه تنها موجب افزایش اعتماد و انسجام می‌شود، بلکه زمینه مشارکت فعال‌تر معلمان را نیز فراهم خواهد کرد.
ایجاد این سنت مثبت شفافیت و پاسخگویی، گامی مهم در تقویت تشکل‌های صنفی و افزایش تأثیرگذاری آنها در بهبود شرایط معلمان است. از این رو، دبیرخانه شورای هماهنگی و تشکل‌های صنفی موظفند با برنامه‌ریزی دقیق، کانال‌های ارتباطی موثری را ایجاد کنند که این ارتباط به‌صورت مستمر و سازنده ادامه یابد.
در نهایت، تنها از طریق تقویت این ارتباط و شفافیت عملکرد است که می‌توان انتظار داشت تشکل‌های صنفی فرهنگیان جایگاه واقعی خود را در جامعه معلمان پیدا کنند و نقش مؤثری در پیشبرد مطالبات و بهبود وضعیت فرهنگیان ایفا نمایند.
جمعه ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۴