دوشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۴
ساعت تحصیل در مدرسه‌های دونوبتی ایران از ساعت ۶ صبح تا ۱۳/۳۰ شد.
اندیشهٔ نو: به گزارش خبرگزاری‌ها، معاونت برنامه ریزی و توسعه منابع وزارت آموزش و پرورش جمهوری اسلامی دربارهٔ تغییر ساعت کار مدرسه‌های کشور اطلاعیه‌ای صادر کرد. در این اطلاعیه آمده است: «طبق مصوبهٔ هیئت وزیران در موضوع اصلاح تغییر ساعت رسمی کشور و به‌منظور مدیریت بهینهٔ مصرف انرژی و کاهش ناترازی موجود، ساعت آغاز کار ادارات آموزش و پرورش و مدارس و امتحانات تغییر خواهد کرد.»
نوبت اول مدرسه‌ها از ساعت ۶ صبح تا ۹:۳۰ صبح و نوبت دوم از ساعت ۱۰ صبح تا ۱۳:۳۰ بعدازظهر خواهد بود. همهٔ امتحانات نهایی دانش‌آموزان پایه‌های یازدهم و دوازدهم از ۲۷ اردیبهشت تا ۲۲ خرداد در نوبت صبح برگزار می‌شود.
طبق این اطلاعیه، مدرسه‌ها موظف‌اند شرایط حضور دانش‌آموزان از ساعت ۶ صبح را فراهم کنند، به‌نحوی که ورودی مدارس قبل از ساعت ۶ صبح باز باشد و با حضور مدیر، معاونان، و سایر عوامل اجرایی مدرسه، ورود دانش‌آموزان تسهیل شود.
به این ترتیب، بار به‌اصطلاح «ناترازی» در تأمین و توزیع و مصرف انرژی، که در واقع چیزی نیست جز بی‌مسئولیتی دولتی، سوءمدیریت، فساد ساختاری، رانت‌خواری، ویران شدن زیرساخت‌های انرژی، و اتلاف ثروت‌های ملی بدون توسعهٔ ملی و پایدار زیرساخت‌های لازم حالا به دوش دانش‌آموزان و معلمان و کادر اداری آموزش و پرورش می‌افتد.
حالا مدرسه‌روها باید از راه‌های دور و نزدیک خود را ۶ صبح به مدرسه برسانند برای اینکه در کشور برق کافی برای تأمین روشنایی و سرمایش نداریم!!
به‌علاوه، مدت حضور دانش‌آموزان دبستانی و دبیرستانی در سر کلاس فقط سه ساعت و نیم شده است! معلوم نیست در این مدت چقدر می‌توان به دانش‌آموزان درس داد.
پیش از این، مشابه همین برنامه را برای کارمندان طرح‌ریزی کردند و ساعت کار اداری را از ۶ صبح تا ۱ بعدازظهر کردند! به‌علاوه، پنجشنبه‌ها را هم فعلاً تعطیل کردند. چرا؟ گویا برای صرفه‌جویی در مصرف برق. حالا کارمندان و مراجعه‌کنندگان باید صبح زود از خانه راه بیفتند تا بلکه به کارشان برسند. با همهٔ اینها، باز هم دو سه ساعت قطع برق خواهد بود.
برای تسهیل رفت‌وآمد صبح زود مردم، تغییر ساعت کار وسایل نقلیهٔ عمومی و طرح ترافیک در تهران نیز در دستور کار قرار گرفت. همهٔ اینها فقط برای اینکه بعد از ۴۶ سال نتوانسته‌اند به‌قول خودشان «ناترازی» یا در واقع کمبود برق را متناسب با نیازهای جمعیت رو به رشد برطرف کنند!
همه باید به دردسر بیفتند چون دولت‌ها عرضه ندارند انرژی کافی برای مصرف عادی و صنعتی تأمین کنند!