بیش از ۹ میلیون نفر در کشور دارای طیفی از معلولیت‌های جسمی و ذهنی‌اند
اندیشهٔ نو: چندی پیش سیدجواد حسینی، رئیس سازمان بهزیستی کشور، گفته بود: «نوزده استان در پهنهٔ مطالعهٔ ملی شیوع‌شناسی معلولیت بودند و ۲۸۳ هزار خانوار مورد مطالعه قرار گرفتند. بر اساس این مطالعه، میزان معلولان کشور ۹ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر است، به آن معنا که افرادی که دارای یکی از معلولیت‌ها باشند، بالغ بر ۱۱ تا ۱۱.۵درصد جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند.»
او افزود که در شناسایی معلولان اقدام لازم شده است و اقدامات و فعالیت‌های لازم در حوزهٔ معلولان و نیازهای آنها حالا باید بر اساس این مطالعه باشد.
معافیت مالیاتی برای شاغلان دارای معلولیت، تبدیل وضع استخدامی نیروهای شرکتی-پیمانکاری، تأمین تجهیزات توان‌بخشی، پرداخت کمک‌هزینهٔ زندگی، پیش‌بینی بیمه‌های مکمل درمانی، اینجا زیرساخت‌های لازم برای رفت‌وآمد افراد دارای معلولیت، و تقویت حمایت‌های آموزشی برای دانشجویان معلول از جمله مواردی است که باید به آنها پرداخته شود.
افروز صفاری فرد، مدیرکل پیشگیری از معلولیت‌ها و تلفیق اجتماعی سازمان بهزیستی کشور، روز چهارشنبه در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا گفت: «بر اساس اطلس میزان شیوع آسیب‌های دائمی و ناتوانی در ایران و بررسی سبب شناسی آسیب‌ها، محدودیت عملکردی (Disability) کشور ۱۱۵ در هر هزار نفر است که سهم زنان بیشتر از مردان بوده به طوری که ۱۱۱ نفر در مقابل ۱۰۵ در هزار نفر است.»
او افزود: «حوزه‌های مختلفِ محدودیت عملکردی نشان می‌دهد که بالاترین میزان شیوع محدودیت عملکردی در حوزهٔ تحرک به میزان ۷۳ در هزار نفر از جمعیت بوده است، پس از آن حوزهٔ یادگیری و استفادهٔ هدفمند از آن به میزان ۶۳ در هر ۱۰۰۰ نفر از جمعیت بوده است.» بر اساس «اطلس میزان شیوع آسیب‌های دائمی و ناتوانی در ایران» و بررسی سبب شناسی آسیب‌ها، سهم عوامل ژنتیکی و عوامل اکتسابی (غیرژنتیکی) در ایجاد آسیب‌های دائمی منجر به کم‌توانی به‌ترتیب ۴۰٫۷ و ۵۹٫۳ درصد است.
مدیرکل پیشگیری از معلولیت‌ها و تلفیق اجتماعی سازمان بهزیستی کشور گفت: «پدیده معلولیت و کم‌توانی واقعیتی انکارناپذیر است، به‌طوری که بر اساس آمارهای بانک جهانی، در سال ۲۰۱۱ (۱۳۹۰) حدود ۱۵درصد از جمعیت جهان با نوعی محدودیت عملکردی (کم‌توانی) زندگی می‌کردند. این نسبت در ایران بر اساس نتایج سرشماری در آن سال ۱٫۳۵درصد بوده که با میانگین جهانی فاصلهٔ چشمگیری دارد و در سرشماری سال ۱۳۹۵، قلم آماری معلولیت لحاظ نشده و اطلاعات دقیقی از میزان شیوع معلولیت در کشور وجود نداشت.»
همهٔ اینها در حالی است که معلولان برای احقاق حقوقشان و برآورده شدن نیازهایشان که مستلزم توجه و اقدام دولت است سال‌ها به خیابان آمدند و اعتراض کردند.
اما اخیراً «کمپین معلولان»، در حالی که نزدیک به ۹ سال در حوزهٔ حقوق افراد دارای معلولیت‌های جسمی و ذهنی فعالیت کرده بود، به کارش پایان داد. مدیر این کمپین ناامیدی جامعهٔ کم‌توانان جسمی و ذهنی از بی‌توجهی‌ها و کم‌توجهی‌ها را یکی از مهم‌ترین دلایل این تصمیم دانست.
او گفت: «دولت‌ها تنها به دادن وعده اکتفا می‌کنند. مشکلات افراد دارای معلولیت در حالی رو به افزایش است که نه دولت گوش شنوایی دارد و نه مجلس. […] در نهایت به دلیل دلسردی تصمیم گرفتیم کمپین معلولان به کار خود پایان دهد.»
کانال تلگرامی «کمپین معلولان» روز ۲۹ اسفند ۱۴۰۳ اطلاعیه‌ای با عنوان «پایانی شکوهمند بر هشت سال و نیم مبارزه؛ کمپین معلولان به پایان راه خود رسید» منتشر و پایان کار این کمپین را اعلام کرد.
چهارشنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۴