رهبر محافظه‌کار آلمان به طور غیرمنتظره‌ای تعداد آرای لازم برای تشکیل اکثریت در پارلمان و احراز مقام صدراعظمی را به دست نیاورد .
فردریش مرتس به ۳۱۶ رأی در مجلس ۶۳۰ کرسی بوندستاگ نیاز داشت، اما تنها ۳۱۰ رأی کسب کرد که ضربه‌ای قابل توجه به رهبر دموکرات مسیحی، دو ماه و نیم پس از پیروزی در انتخابات فدرال آلمان است.
ائتلاف او با چپ میانه کرسی‌های کافی در پارلمان دارد، اما به نظر می‌رسد ۱۸ نماینده مجلس که انتظار می‌رفت از او حمایت کنند، مخالفت کرده‌اند. شکست مرتس در اولین رأی‌گیری در تاریخ مدرن آلمان بی‌سابقه تلقی می‌شود.
بوندستاگ اکنون ۱۴ روز دیگر فرصت دارد تا مرتس یا نامزد دیگری را به عنوان صدراعظم انتخاب کند.
طبق قانون اساسی آلمان، هیچ محدودیتی برای تعداد رأی‌گیری وجود ندارد، اما در نهایت اگر اکثریت مطلق حاصل نشود، یک نامزد می‌تواند بدون رأی‌گیری انتخاب شود.
شکست مرتس از سوی مفسران سیاسی به عنوان یک تحقیر تلقی می‌شود که احتمالاً توسط اعضای حزب سوسیال دموکرات SPD که روز دوشنبه با محافظه‌کاران خود قرارداد ائتلاف امضا کردند، اعمال شده است.
همه در حزب سوسیال دموکرات از این قرارداد راضی نیستند، اما ماهیت تاریخی شکست مرتس، عبور از آن را برای او دشوار خواهد کرد. از سال ۱۹۴۹ تاکنون هیچ نامزدی به این شکل شکست نخورده است.
خجالت رأی‌گیری سه‌شنبه، امید مرتس را برای اینکه پادزهری برای ضعف و تفرقه دولت قبلی باشد که اواخر سال گذشته سقوط کرد، تضعیف می‌کند.
انتظار می‌رفت مرتس، ۶۹ ساله، در این رأی‌گیری پیروز شود و سپس برای سوگند یاد کردن به دیدار رئیس جمهور فرانک والتر اشتاین مایر برود و آرزوی دیرینه خود برای صدراعظمی آلمان را محقق کند.
رقیب او و صدراعظم سابق، آنگلا مرکل، برای تماشای رأی‌گیری به بوندستاگ آمده بود.
همانطور که رسانه‌های آلمان اشاره می‌کنند، این اتفاق هرگز در تاریخ جمهوری فدرال رخ نداده است.
برای انتخاب شدن، نامزد باید آرای اکثریت مطلق اعضای بوندستاگ را به دست آورد، یعنی نیمی از اعضا به علاوه حداقل یک رأی اضافی. این گاهی اوقات “اکثریت صدراعظم” نامیده می‌شود.
اگر نامزد در دور اول رأی‌گیری نتواند اکثریت مطلق را کسب کند، دور دوم برگزار می‌شود. سپس بوندستاگ ۱۴ روز فرصت دارد تا نامزد دیگری را برای صدراعظمی انتخاب کند. هیچ محدودیتی برای تعداد برگه‌های رأی ممکن وجود ندارد، اگرچه همیشه اکثریت مطلق لازم است (ماده ۶۳.۳ قانون اساسی).
اگر این دور دوم رأی‌گیری نیز نتیجه‌ای نداشته باشد، روند انتخابات وارد مرحله سوم می‌شود که در آن باید بلافاصله انتخابات جدیدی برگزار شود. فردی که بیشترین تعداد آرا (اکثریت نسبی) را کسب کند، به عنوان صدراعظم انتخاب می‌شود.
در مواردی که صدراعظم منتخب اکثریت مطلق، یعنی آرای اکثریت اعضای بوندستاگ، را کسب کند، رئیس جمهور فدرال باید صدراعظم را ظرف هفت روز پس از انتخابات منصوب کند. اگر صدراعظم منتخب فقط اکثریت نسبی، یعنی بیشترین آرا را کسب کند، رئیس جمهور فدرال باید یا صدراعظم را ظرف هفت روز منصوب کند یا بوندستاگ را منحل کند (ماده ۶۳.۴ قانون اساسی). و اگر می‌خواهید بدانید چه کسی از این تغییر اوضاع خوشحال است، واکنش آلیس وایدل، رهبر حزب آلترناتیو برای آلمان می باشد.
حزب او از روند طولانی و ناامیدکننده تشکیل دولت – که در برخی از نظرسنجی‌ها در صدر قرار دارد – سود برده است و مطمئناً به دنبال بهره‌برداری بیشتر از رویدادهای امروز خواهد بود.
مشکل رأی‌گیری مخفی این است که مرتس و اطرافیانش حتی نمی‌دانند اگر می‌خواهند نامزدی او را تأیید کنند، باید با چه کسی صحبت کنند.
با توجه به جدول زمانی مشخص برای چند روز آینده – طبق گزارش رسانه‌های آلمانی، مرتس قرار است فردا در پاریس و ورشو، جشن‌های روز پیروزی در اروپا روز پنجشنبه و جمعه در بروکسل باشد – او و اطرافیانش ممکن است وسوسه شوند که برای رأی‌گیری دوم در اواخر امروز تلاش کنند.
اما اگر امروز دوباره شانس خود را امتحان کنند، می‌خواهند مطمئن شوند که او در آن پیروز خواهد شد. یک شکست دیگر برای موقعیت و اعتبار او ویرانگر خواهد بود.
سه شنبه ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۴