«دموکراسی آمریکایی» به کجا خواهد رفت؟

به نظر می‌رسد ارتباطات سیاسی در ایالات متحده از زمان روی کار آمدن دولت جدید دستخوش تغییرات بزرگی شده است و این تغییرات هنوز در حال وقوع است. در اوایل این ماه، کاخ سفید سیستم خود را برای پوشش روزانه فعالیت‌های رئیس جمهور ترامپ اصلاح کرد و مواضع ثابتی را که به طور سنتی توسط رسانه‌های جریان اصلی مانند آسوشیتدپرس در اختیار داشتند، حذف کرد.
این ممکن است یک تصمیم ناگهانی یا عجولانه نبوده باشد. در ژانویه، کارولین لیویت، دبیر مطبوعاتی کاخ سفید، از افتتاح اتاق توجیهی برای «صداهای رسانه‌ای جدید» – روزنامه‌نگاران مستقل، پادکسترها، تأثیرگذاران رسانه‌های اجتماعی و تولیدکنندگان محتوا – برای درخواست اعتبارنامه برای پوشش کاخ سفید خبر داد. طبق وب‌سایت کاخ سفید، لیویت گفت که دولت فعلی این اقدام را برای «انطباق کاخ سفید با چشم‌انداز جدید رسانه‌ای در سال ۲۰۲۵» انجام داده است.
علاوه بر کاخ سفید، چندین وزارتخانه دولتی ایالات متحده، از جمله وزارت دفاع، با ارائه فزاینده فرصت‌های گزارشگری که به طور سنتی مختص رسانه‌های جریان اصلی بود، به اینفلوئنسرهای اینترنتی، به طور فعال از رسانه‌های جدید استقبال می‌کنند. ناظران گفتند که این اینفلوئنسرها، به ویژه طرفداران محافظه‌کار «MAGA»، با تشویق مقامات آمریکایی، به تدریج در حال ورود به کانون توجه و تبدیل شدن به نیرویی مهم در چشم‌انداز رسانه‌ای ایالات متحده هستند و بر ارتباطات سیاسی در این کشور تأثیر می‌گذارند و حتی آن را تغییر شکل می‌دهند.
کارشناسانی که گلوبال تایمز با آنها تماس گرفته است، می‌گویند که غیرحرفه‌ای شدن ارتباطات سیاسی در ایالات متحده به طور فزاینده‌ای آشکار می‌شود. دیائو دامینگ، استاد دانشکده مطالعات بین‌الملل دانشگاه رنمین چین، گفت که این امر ممکن است پدیده پساحقیقت را تشدید کند، شکاف‌های اجتماعی را عمیق‌تر کند و هم اثربخشی و هم اعتبار نهادهای دموکراتیک را تضعیف کند.

اینفلوئنسرها روی صحنه می‌روند

به گزارش هیل، تنها یک روز پس از آنکه لیویت اعلام کرد بال غربی کاخ سفید (محل دفتر رئیس جمهور) اتاق جلسه توجیهی را برای اعضای «رسانه‌های جدید» باز خواهد کرد، کاخ سفید بیش از ۷۰۰۰ درخواست برای مجوز مطبوعاتی دریافت کرد. با تشویق دولت فعلی، تعداد زیادی از اینفلوئنسرها به کاخ سفید و ادارات مختلف دولتی هجوم آورده‌اند و تا حدودی به خبرنگاران «رسمی» و حتی بخشی از دستور کار ارتباطات رسمی تبدیل شده‌اند.
در مقاله‌ای با عنوان «با ۸ رسانه MAGA که اتاق جلسه توجیهی کاخ سفید را مختل می‌کنند آشنا شوید» در پولیتیکو، نویسنده هشت خبرنگار رسانه‌ای، پخش‌کننده و اینفلوئنسر رسانه‌های اجتماعی جدید را معرفی کرد که اخیراً بارها در کاخ سفید دیده شده‌اند. به عنوان مثال، ناتالی وینترز ۲۴ ساله، مجری مشترک پادکست «اتاق جنگ» در رسانه‌های اجتماعی است. به گزارش نیویورک تایمز، وینترز که خود را یک «ناسیونالیست پوپولیست» توصیف می‌کند، اغلب مونولوگ‌های فی‌البداهه‌ای ارائه می‌دهد که دموکرات‌ها و گاهی اوقات خبرنگاران همکارش را به باد انتقاد می‌گیرد. به گزارش وال استریت ژورنال، پادکست او با عنوان «اتاق جنگ» توسط اندیشکده بروکینگز به عنوان «منتشرکننده اصلی اطلاعات نادرست» توصیف شده است. این اندیشکده در سال ۲۰۲۳ پس از تجزیه و تحلیل بیش از ۳۶۰۰۰ قسمت پادکست به این نتیجه رسید.
برخی از اینفلوئنسرها حتی پا را فراتر گذاشته‌اند. گراهام آلن، مجری پادکست «آمریکای عزیز» که تغییرات اقلیمی را انکار می‌کند و نظریه‌های توطئه، مانند ادعای اینکه «تغییرات اقلیمی تلاش دیگری از چپ‌ها برای ایجاد ترس» در مورد ایکس است را منتشر می‌کند، به عنوان یک مقام ارشد ارتباطات در وزارت دفاع ایالات متحده منصوب شد.
واشنگتن پست اظهار داشت که کاخ سفید «کارگاه مطبوعاتی سنتی خود را به یک عملیات اینفلوئنسر واکنش سریع تبدیل کرده است»، زیرا تعداد فزاینده‌ای از پرسنل «رسانه‌های جدید»، احتمالاً با سوگیری‌های سیاسی آشکار، همچنان به این سمت سرازیر می‌شوند.
نکته مهم این است که اینفلوئنسرها در حال تغییر شکل منابعی هستند که مخاطبان آمریکایی، به ویژه جوانان، اخبار خود را از آنها دریافت می‌کنند.
طبق مطالعه‌ای که توسط مرکز تحقیقات پیو در سال ۲۰۲۴ انجام شد، ۳۷ درصد از بزرگسالان زیر ۳۰ سال آمریکایی گفته‌اند که مرتباً از اینفلوئنسرها در رسانه‌های اجتماعی اخبار دریافت می‌کنند، در حالی که ۷۷ درصد از اینفلوئنسرهای خبری وابسته به هیچ سازمان خبری نیستند یا سابقه‌ای در آن ندارند.
دیائو گفت، اگرچه تعامل مستقیم کاخ سفید با اینفلوئنسرهای آنلاین برای انتشار اطلاعات به گسترش آگاهی عمومی از مسائل مرتبط کمک می‌کند، اما این اینفلوئنسرها اغلب فاقد درک عمیق از وضعیت واقعی هستند که ممکن است منجر به گزارش‌های غیرحرفه‌ای، تحلیل‌های نامشخص و مواضع مغرضانه شود.
او به گلوبال تایمز گفت: “وقتی چنین محتوایی در رسانه‌های اجتماعی پخش می‌شود، اثر ساده‌سازی بیش از حد آن می‌تواند اطلاعات نادرست را بیشتر تقویت کند و پدیده “پساحقیقت” را تشدید کند، جایی که احساسات و باورهای شخصی بر حقایق اولویت پیدا می‌کنند و تشخیص حقیقت را برای عموم دشوارتر می‌کند.”
شن یی، استاد دانشکده روابط بین‌الملل و امور عمومی دانشگاه فودان، گفت: مشارکت بدون کنترل بسیاری از تولیدکنندگان رسانه‌های جدید در گزارش‌های خبری ممکن است منجر به افزایش اخبار جعلی شود.
شن به گلوبال تایمز گفت: “اگرچه رسانه‌های سنتی هنوز از مزایای رقابتی مانند بررسی واقعیت و رد شایعات برخوردارند، اما بدون شک صنعت روزنامه‌نگاری ایالات متحده به دلیل این روند، قطبی‌تر خواهد شد. در نهایت، اطلاعات منتشر شده توسط چنین حساب‌های رسانه‌ای به تدریج اعتبار خود را در بین مخاطبان از دست خواهد داد.”
در همین حال، جوانان در ایالات متحده به طور فزاینده‌ای از طریق پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی اخبار را دریافت می‌کنند و بیشتر مستعد باور کردن دروغ‌ها هستند. مطالعه Pew که در بالا ذکر شد نشان داد که یک پنجم بزرگسالان آمریکایی گزارش داده‌اند که “به طور منظم” اخبار خود را از “اینفلوئنسرهای خبری” آنلاین که در مورد رویدادهای جاری پست می‌گذارند، دریافت می‌کنند و این رقم در بین جوانان ۱۸ تا ۲۹ ساله به نزدیک به ۴۰ درصد افزایش می‌یابد. در همین حال، یک مطالعه در سال ۲۰۲۴ توسط دانشگاه ویرجینیا نشان داد که این گروه سنی در مقایسه با افراد ۶۵ سال به بالا، برای شناسایی اخبار جعلی بیشتر تلاش می‌کنند.

آیا این موضوع بر دموکراسی ایالات متحده تأثیر می‌گذارد؟

کانورسیشن، یک وب‌سایت خبری مستقر در استرالیا، اعلام کرد که دعوت از اینفلوئنسرها به جلسات مطبوعاتی کاخ سفید احتمالاً آغازگر دوران جدیدی از اخبار جعلی خواهد بود. علاوه بر این، حضور اینفلوئنسرها «احتمالاً احترام عمومی به روزنامه‌نگاری را به طور کلی تضعیف می‌کند». «این امر می‌تواند بی‌اعتمادی بیشتری را نسبت به رسانه‌های ایالات متحده ایجاد کند، که در حال حاضر در پایین‌ترین سطح خود قرار دارد.»
احترام مردم ایالات متحده به کار خبری حرفه‌ای در طول سال‌ها به طور قابل توجهی کاهش یافته است. یک نظرسنجی منتشر شده توسط گالوپ در ماه فوریه نشان داد که اعتماد مردم ایالات متحده به رسانه‌های جمعی در پایین‌ترین نقطه خود در بیش از پنج دهه گذشته قرار دارد و تنها ۳۱ درصد از افراد مورد بررسی به رسانه‌ها «به میزان زیاد» یا «به میزان قابل توجهی» اعتماد دارند.
شن گفت: «یکی از دلایل اصلی بی‌اعتمادی بسیاری از مردم در ایالات متحده به رسانه‌های سنتی، فقدان طولانی مدت شفافیت و تعصب سیاسی ادراک شده است. گذشته از این، حملات مکرر دولت ترامپ به رسانه‌های جریان اصلی، دیدگاه‌های منفی مردم نسبت به این رسانه‌ها را بیشتر شکل داده است.»
دیائو گفت که عموم مردم در ایالات متحده، به ویژه پایگاه دولت فعلی مانند رأی‌دهندگان یقه‌آبی و طبقه متوسط ​​رو به پایین، در حال حاضر اعتماد کمی به بسیاری از رسانه‌های سنتی دارند. «آنها این رسانه‌های سنتی را بیش از حد لیبرال، نخبه‌گرا و جدا از ارزش‌های محافظه‌کارانه می‌دانند که به اندازه کافی به نگرانی‌های شهروندان عادی نمی‌پردازند. این بی‌اعتمادی نشان دهنده افزایش گسترده‌تر احساسات ضد وضع موجود در جامعه آمریکا در سال‌های اخیر است.»
بنابراین، بسیاری از مردم از خود می‌پرسند که آیا غیرحرفه‌ای شدن ارتباطات سیاسی، دموکراسی ایالات متحده را به سمت گشودگی بیشتر سوق می‌دهد یا آن را به هرج و مرج فرو می‌برد. به گفته دیائو، با تغییر گفتمان سیاسی از رسانه‌های حرفه‌ای به تأثیرگذاران خبری وابسته به الگوریتم و با جایگزینی شعارهای ساده‌انگارانه به جای بحث‌های پیچیده سیاسی، این روند می‌تواند تأثیر منفی بر دموکراسی ایالات متحده داشته باشد.
کاترین جاکوبسن، مدیر برنامه‌های آمریکایی کمیته حفاظت از روزنامه‌نگاران، گفت: اقدامات کاخ سفید برای محدود کردن توانایی روزنامه‌نگاران در انجام وظایفشان و مستندسازی آنچه اتفاق می‌افتد، «بی‌سابقه» است.

سی‌ان‌ان روز بعد گزارش داد که در ۱۵ آوریل، یکی از مقامات کاخ سفید معیارهای «همکاری» را در یادداشتی رسمی کرد و به طور ضمنی جایی برای خبرگزاری‌ها حذف کرد، اگرچه سرویس‌های خبری مانند آسوشیتدپرس برای پوشش کاخ سفید اساسی هستند. در عمل، این بدان معناست که سرویس‌های خبری بزرگ، مانند آسوشیتدپرس، رویترز و بلومبرگ، دسترسی بسیار کمتری نسبت به ژانویه خواهند داشت، زمانی که هر سه هر روز در این گروه بودند، گزارش سی‌ان‌ان را بخوانید.
طبق این گزارش، «همکاری» به «همکاری مطبوعاتی» اشاره دارد که شامل گروه کوچکی از روزنامه‌نگاران است که با رئیس جمهور ایالات متحده سفر می‌کنند و رویدادها را به نمایندگی از کل گروه مطبوعاتی کاخ سفید پوشش می‌دهند. اعضای این گروه توسط یک سیستم چرخشی انتخاب می‌شوند و در گذشته، سرویس‌های خبری مانند آسوشیتدپرس اساساً همیشه در این گروه بوده‌اند.
در واکنش به این تغییر، خبرگزاری آسوشیتدپرس در بیانیه‌ای اعلام کرد که این اقدام کاخ سفید «آزادی اساسی آمریکا برای صحبت بدون کنترل یا تلافی دولت» را نادیده می‌گیرد. علاوه بر این، خبرگزاری رویترز گزارش داد که این اقدام را «بی‌احترامی بزرگ به مردم آمریکا» نامیده است.
این اولین بار در ماه‌های اخیر نبود که کاخ سفید آسوشیتدپرس را مورد بی‌مهری قرار می‌داد. به عنوان مثال، در ماه فوریه، از ورود یک خبرنگار دارای مجوز آسوشیتدپرس به یک کنفرانس خبری جلوگیری شد. همچنین در همان ماه، به گزارش آسوشیتدپرس، خبرنگار و عکاس آن از سوار شدن به هواپیمای ریاست جمهوری برای یک سفر آخر هفته با رئیس جمهور منع شدند.
آسوشیتدپرس در مقاله‌ای در 28 مارس اعلام کرد که کاخ سفید به دلیل عدم پیروی از دستور اجرایی رئیس جمهور برای تغییر نام خلیج مکزیک، از این رسانه خبری انتقام گرفت. یک جستجوی اینترنتی نشان داد که عدم دسترسی مکرر کاخ سفید به خبرنگاران آسوشیتدپرس اکنون یکی از مواردی است که در ماه‌های اخیر توسط خود آسوشیتدپرس گزارش شده است.
ایوان ووچی، عکاس آسوشیتدپرس، که سی‌ان‌ان از او نقل قول کرد، گفت: «این موضوع به شدت به ما آسیب می‌رساند.» «ما اساساً در مورد اخبار مهم در مضیقه هستیم.»
پیش از این، برخی از خبرنگاران رسانه‌های جریان اصلی مستقر در پنتاگون شرایط مشابهی را تجربه کرده بودند. وزارت دفاع ایالات متحده در ۳۱ ژانویه اعلام کرد که یک «برنامه چرخش سالانه رسانه‌ای» جدید برای هیئت مطبوعاتی داخلی خود ایجاد خواهد کرد و چندین رسانه خبری بزرگ، از جمله NBC News، The New York Times، National Public Radio (NPR) و Politico را از دفاتر پنتاگون خود به نفع سایر رسانه‌ها حذف خواهد کرد.

NBC News گزارش داد که موقعیت‌های خالی شده توسط رسانه‌های جریان اصلی به صورت چرخشی تغییر خواهند کرد و پنتاگون «از هر یک از تلویزیون، مطبوعات، رادیو و اخبار آنلاین یک نفر را برای جابجایی انتخاب خواهد کرد.» این گزارش افزود که ورودی‌های جدید شامل One America News Network، New York Post و Breitbart News Network هستند که اکثر آنها محافظه‌کار هستند.

کسانی که اخراج می‌شوند از کاهش فرصت‌های خود برای گزارش صدای رسمی شکایت دارند. ان‌بی‌سی نیوز اعلام کرد که از تصمیم پنتاگون «ناامید» شده است، زیرا این تغییر موانع قابل توجهی را برای توانایی آن در جمع‌آوری و گزارش اخبار در راستای منافع عمومی کشور ایجاد کرده است. ان‌پی‌آر، که آن هم از این فهرست حذف شد، اظهار داشت که این تصمیم «با توانایی میلیون‌ها آمریکایی برای شنیدن مستقیم اخبار از رهبری پنتاگون تداخل دارد.»
با این حال، برای اینفلوئنسرهایی که در اتاق جلسات کاخ سفید نشسته‌اند، این‌ها ممکن است مسائلی نباشند که باید در نظر بگیرند. در عوض، آن‌ها ممکن است معیارهایی مانند توجه عمومی و حس «انتقام» از رسانه‌های سنتی که مدت‌هاست بر ارتباطات سیاسی تسلط داشته‌اند را در اولویت قرار دهند.
به گفته پولیتیکو، وینترز از رفتن به اتاق جلسات کاخ سفید لذت می‌برد زیرا این اتاق به او یک صندلی ردیف اول در نقطه صفر مقاومت، یعنی رسانه‌ها، می‌دهد. او گفت: «من آنجا نیستم که کاخ سفید را پوشش دهم. من آنجا هستم تا نیروهای مقاومت را پوشش دهم.»
دیائو به گلوبال تایمز گفت: «از آنجایی که مردم به طور فزاینده‌ای برای کسب اطلاعات به افراد تأثیرگذار متکی می‌شوند، ممکن است قطب‌بندی سیاسی بدتر شود. هواداران در دیدگاه‌های خود راسخ‌تر می‌شوند، مخالفان خصمانه‌تر می‌شوند و دستیابی به اجماع اجتماعی دشوارتر می‌شود.»
«محو حقیقت می‌تواند شکاف‌های اجتماعی را عمیق‌تر کند، درگیری‌ها بین گروه‌های مختلف را تشدید کند و اعتماد عمومی را از بین ببرد. چنین چندپارگی می‌تواند اثربخشی و اعتبار نظام دموکراتیک را تضعیف کند.»

پنجشنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۴