فرهنگیان؛ فریادگران رهایی
آموزگاران امید، امید می‌آفرینند، آنگاه که وحشت ناکترین رویه‌های قدرت، مطلق انگاشته شوند.
اندیشه بازار محور هزینه/ فایده، ملغی کنند، آنگاه که فقر و فلاکت، برای بازار خدایگان سود می‌سازد و زندگی همگان قربانی گردد.
به دیگری می‌اندیشند، آنگاه که زمین قربانگاه آزادی و خوشبختی ست.
آموزگاران روزهای سخت و منجمد، حرارت نقادی می‌پراکنند، آنگاه که دانش‌آموزان یارای آموختن، بودن و خنده را از کف داده‌اند.
همه تن عصیانند، آنگاه که ابر خشونت بر آسمان دانش باریدن گیرد.
♦️ پنجشنبه ۱۱ اردیبهشت شروعی دیگر علیه رنج‌هایی که سیستماتیک تولید می‌شوند.
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۴