نیمکت‌های کهنه و نیمه شکسته، صندلی‌های فلزی، تخته سبز گچی، سقف نمور و دیوارهای ترک خورده و نبود میزی برای معلم، نبود سرویس بهداشتی و قطع برق؛ مدرسه و کلاس‌های درس چند دهه گذشته را در ذهن تداعی می‌کند. گویا زمان در سالهای بسیار دور در روستاهای جنوب کرمان توقف کرده است.
با کلاه و دستکش سر کلاس می‌نشینیم
این دانش آموزان که به جز پیچیدن پتو به دور خود کار دیگری نمی‌توانند انجام دهند از پیگیری نکردن مسئولان گله دارند.
با آموزش و پرورش تماس گرفتیم اما هنوز کاری نکرده‌اند
روزانه حدود ۸ دانش آموز مریض می‌شوند و سرکلاس نمی‌آیند
معلم یکی از کلاس‌های این مدرسه از غیبت طولانی مدت دانش آموزان کلاسش به دلیل بیماری خبر می‌دهد و می‌گوید: من نمی‌توانم به طور منظم درس‌ها را به بچه‌ها آموزش بدهم زیرا که همه بچه‌ها در کلاس حاضر نمی‌شوند. در روز حدود ۸ نفر از دانش آموزان کلاس غایب می‌شوند و اولیای آن‌ها نسخه‌های گران قیمت فرزندانشان را که صد هزارتومان برای آن‌ها هزینه برداشته را به ما نشان می‌دهند و از این وضعیت شکایت می‌کند.»
وضعیت «بد» مدارس جنوب کرمان
دانش آموزان روستای «راین قلعه مارز» در جنوب کرمان نیز مشکلاتشان کمتر از دانش آموزان پیشوا نیست. ۱۷۰ دانش آموز در یک ساختمان مستطیل، سفید رنگ، سیمانی، کهنه و تقریبا تخریب شده در دو شیفت تحصیل می‌کنند.
یکی از معلمان این مدرسه از وضعیت نامطلوب مدرسه خبر می‌دهد و می‌گوید: این مدرسه دو شیفته است، شیفت صبح پایه ابتدایی و شیفت بعد از ظهر متوسطه اول است، کلاس‌های درس بخاری ندارند و دانش آموزان سرما را بدون بخاری می‌گذرانند، مدرسه سرویس بهداشتی ندارد تا دانش آموزان استفاده کنند.
آموزش و پرورش در خواب زمستانی
مشکلات اساسی در بسیاری از مدارس وجود دارد که دانش آموزان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، و این مشکلات فقط مربوط به مدرسه‌های «پیشوا» و «راین قلعه مارز» نیست، زیرا که هر بار خبری راجع به تامین نبودن امکانات اولیه دانش آموزان بسیاری از مدارس به گوش می‌رسد. این در حالی است که برخی از آن‌ها رسانه‌ای می‌شود و تعداد زیادی از آن‌ها در سکوت خبری زمستان خود را به بهار می‌رسانند و مشخص نیست که آموزش و پرورش چه سازوکاری برای رفع این مشکلات جدی مدارس در نظر دارد؟