مهدی کروبی که اخیرا از حصر خانگی رهایی یافته است بیانیه ای انتشار داد و در آن خواستار رفع حصر میر حسین موسوی شد. وی همچنین به مسایل دیگر هم اشاره کرد. روزنامه خراسان، در این رابطه مطلبی را انتشار داد و به شدت به کروبی حمله کرد.
مهدی کروبی در بیانیه اخیر خود، نوشت:”آزادی زمانی معنی پیدا می‌کند که نگرش‌های مستبدانه جمعی تشنه قدرت و ثروت برای همیشه از این کشور رخت ببندد.”وی در جایی دیگر با اشاره به اینکه، خروج وی از حصر همزمان شده با ابر بحرانی که ملک و ملت را در همه‌ی ابعاد گرفتار و کشور را تا آستانه ورشکستگی و جنگی ویران‌گر پیش برده است.، به ریشه های این بحران پرداخته و می گوید:”به باور من ریشه بخش مهمی از این ابر بحران را باید در همان پروژه‌ی جمهوریت‌زدایی حاکمیت در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۴ جستجو کرد.” کروبی در قسمتی دیگر پایبندی خود در حمایت از مطالبات مردم را تاکید کرد و گفت:”من همچون گذشته خود را متعهد می‌دانم که در دفاع از حقوق یکایک مردم، فارغ از نگاه و باورشان، زبان در کام نگیرم و از حقوق شرعی و قانونی و آزادی‌های مشروع آنان دفاع کنم. …آزادی بی‌قید و شرط زندانیان سیاسی به خصوص زنان در بند از هر مرام و مسلکی که باشند را مطالبه به حقی می‌دانم که ان‌شاالله از همین امروز پیگیر آن خواهم بود.”
به دنبال این بیانیه حمله به کروبی هم انعکاس برجسته داشته است. روزنامه خراسان که گفته می شود نزدیک به قالیباف است در مطلبی نوشت:
مهدی کروبی که در ناآرامی‌های سال ۱۳۸۸ نقشی محوری داشت و کشور را برای ماه‌ها درگیر آشوب خیابانی کرد، پس از رفع محدودیت های حصر خانگی، بیانیه‌ای تند و رادیکال منتشر کرده که واکنش‌های گسترده‌ای را به همراه داشته است.
کروبی که در سال ۱۳۸۹ با تصمیم شورای عالی امنیت ملی به دلیل اقدامات علیه امنیت ملی به حصر محکوم شد، به تازگی و با رأفت نظام از این محدودیت رهایی یافت. این در حالی است که طبق نظرسنجی اخیر ایسپا، موضوعات سیاسی همچون رفع حصر که در سال ۱۳۹۱ برای ۱۴.۶ درصد از مردم در اولویت قرار داشت، در سال ۱۴۰۰ به ۳.۵ درصد کاهش یافت و در سال ۱۴۰۳ دیگر در زمره مطالبات جامعه قرار نگرفت.
این کاهش معنادار نشان می‌دهد که مسئله حصر، به‌ویژه در مورد مهدی کروبی، دیگر دغدغه اجتماعی محسوب نمی‌شود و رفع آن، از منظر افکار عمومی اهمیتی ندارد. نظام جمهوری اسلامی در حالی تصمیم به پایان دادن به حصر کروبی گرفت که می‌توانست بدون توجه به این موضوع، وی را همچنان در محدودیت نگه دارد. با این حال، سیاست رأفت اسلامی در قبال کروبی و احتمال رفع حصر سایر سران فتنه، نشان از تصمیم‌گیری مدبرانه‌ای دارد که در پی ایجاد همبستگی ملی است. اما در کمال شگفتی، کروبی به‌جای استقبال از این رویکرد، با انتشار بیانیه‌ای تند، راه‌های مسالمت‌آمیز گفت وگو را عملاً مسدود کرد.
آن‌چه بیش از همه باعث شگفتی است، این است که کروبی در بیانیه اخیر خود، نه‌تنها به وقایع سال ۸۸، بلکه به انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۸۴ نیز حمله کرده است. وی، انتخابات ۸۴ را نیز فاقد اعتبار دانسته و آن را پروژه‌ای برای جمهوریت‌زدایی خوانده است؛ انتخاباتی که دولت اصلاحات خود مجری آن بود!
این موضع‌گیری متناقض و ضدیت آشکار با اصول دموکراسی، نشان می‌دهد که برای کروبی، پذیرش نتایج انتخاباتی حتی در شرایطی که همفکرانش برگزارکننده آن باشند نیز غیرقابل‌قبول است. به‌نظر می‌رسد که مهدی کروبی در طول دوران حصر، به‌جای بازنگری در مواضع و تحلیل‌های خود، همچنان در توهمات گذشته سیر می‌کند و فراموش کرده است که پس از ادعاهای تقلب در سال‌های ۸۴ و ۸۸، مردم با مشارکت گسترده در انتخابات ۹۲ و ۹۶، به‌صورت قاطع این سناریوها را باطل کردند.
در نهایت، بیانیه اخیر کروبی نه‌تنها تلاشی برای گفت وگو و همگرایی ملی نیست، بلکه به‌نظر می‌رسد در راستای ایجاد بحران و منازعه‌ای تازه طراحی شده است. با وجود سیاست رأفت نظام، اتخاذ چنین مواضع تندی از سوی چهره‌ای که خود از عفو و گذشت بهره‌مند شده است، نه‌تنها قابل‌توجیه نیست، بلکه حکایت از عدم درک مطالبات مردم دارد.”
تحلیل های تاکنونی در رابطه با رفع حصر کروبی، بر این مبنا استوار است که حاکمیت با توجه به معضلات داخلی و خارجی و بحرانی هایی که از همه سو گریبانش را گرفته دست به اتخاذ مانورهایی زده تا فشارهای وارده بر خود را کاهش داده و کنترل کند. بیانیه اخیر کروبی و حملا تند نسبت به آن را باید اشتباه در محاسبات حاکمیت قلمداد کرد. میرحسین موسوی و مهدی کروبی با اینکه سال های زیاد متحمل حصر خانگی شده اند اما تاکنون در جواب درخواست ها و فشارهای حاکمیت حاضر به کرنش نشده اند. باید منتظر بود که آیا این مقاومت و ایستادگی تدوام پیدا خواهد کرد یا ما شاهد رویکردهای متفاوت از گذشته از جانب آنان خواهیم بود.
یکشنبه ۱۷ فروردین ۱۴۰۴