Skip to content
می 21, 2025
   ارتباط با ما       در باره ما       فیسبوک       تلگرام   

احترام به تفاوت اندیشه، همیاری و تلاش مشترک در راه تحقق آزادی

  • خانه
  • ایران
  • جهان
  • اوکرایین
  • ویژه اندیشهٔ نو
  • اجتماعی
    • زحمتکشان
    • جوانان و دانشجویان
    • زنان
  • اقتصادی
  • فرهنگی – ادبی
  • محیط زیست
  • تاریخی
  • فلسفی
  • Home
  • جنگ جهانی سوم: دولت‌های اروپایی از دولت‌ رفاه به دولت‌ جنگی تحول می یابند
  • جهان
  • نوار متحرک
  • ویژه اندیشهٔ نو

جنگ جهانی سوم: دولت‌های اروپایی از دولت‌ رفاه به دولت‌ جنگی تحول می یابند

آن ها هزینه‌های اجتماعی را کم خواهند کرد تا خود را مسلح سازند.1

گزارشی از لنا پتروا

برگردان: مینا آگاه –  – اختصاصی اندیشۀ نو

اتحادیه اروپا در حال برنامه‌ریزی برای نظامی‌سازی اقتصاد خود است. اورزولا فون درلاین، اخیراً برنامه‌های خود را برای «تسلیح مجدد» اروپا بیان کرده و تأکید کرده که این کار باید به‌صورت فوری و هرچه سریع‌تر انجام شود. او احساس می‌کند که یک تهدید قریب‌الوقوع وجود دارد و او هم به دنبال منافع شما اروپایی‌هاست! اما از شوخی گذشته، برای حمایت از برنامه او و انتقال به یک اقتصاد جنگی، شما باید مشارکت کنید و سبک زندگی که به آن عادت کرده‌اید یا سبک زندگی که می‌خواهید داشته باشید را قربانی کنید. اما او می‌خواهد شما بدانید که این هزینه کوچکی است که باید پرداخت شود. چنین ادعای پوچی واقعا شگفت انگیز است.

پس از اجلاس اوکراین در لندن، اورزولا فون درلاین توضیح داد که برای انتقال اروپا به یک اقتصاد جنگی چه چیزی باید اتفاق بیفتد. او گفت: «ما در عصر تسلیح مجدد هستیم و اروپا آماده است تا هزینه‌های دفاعی خود را به طور چشمگیری افزایش دهد، هم برای پاسخ به ضرورت کوتاه‌مدت در حمایت از اوکراین و هم برای رسیدگی به نیاز بلندمدت برای پذیرش مسئولیت بیشتر در قبال امنیت خودمان. به همین دلیل امروز نامه‌ای به رهبران نوشته‌ام و برنامه «تسلیح مجدد اروپا» را ارائه کرده‌ام. این مجموعه پیشنهادات بر چگونگی استفاده از تمام اهرم‌های مالی در دسترس ما متمرکز است تا به کشورهای عضو کمک کند تا هزینه‌های خود را در زمینه توانایی‌های دفاعی به سرعت و به میزان قابل توجهی، نه تنها برای اکنون، بلکه برای مدت زمان طولانی تر طی این دهه افزایش دهند.»

مقاله‌ای اخیراً در فایننشال تایمز منتشر شده است که این موضوع را به خوبی توضیح می‌دهد. عنوان مقاله این است: «اروپا باید دولت رفاه خود را کاهش دهد تا یک دولت جنگ‌محور بسازد.»2 نویسنده توضیح می‌دهد که هیچ راهی برای دفاع از قاره بدون کاهش هزینه‌های اجتماعی وجود ندارد. زیرا به نظر می‌رسد بسیاری از مردم واقعاً نمی‌فهمند که چه چیزی از آنها خواسته می‌شود. هر کشور عضو اتحادیه اروپا باید برای این نظامی‌سازی، هزینه‌های برنامه‌های اجتماعی خود را کاهش دهد، مالیات‌ها را تا حد امکان افزایش دهد و به طور طبیعی بدهی عمومی بیشتری را برای تأمین مالی برنامه‌های تسلیحاتی بپذیرد. 

جالب است که نویسنده به قارهٔ اروپا اشاره می‌کند تا این موضوع را دراماتیزه کند. هر چند که نویسنده دربارهٔ اتحادیهٔ اروپا صحبت می کند، اما همانطور که می دانید هدف او ترساندن شما است. مثل روز روشن است که آنها می خواهند کشورهای جنگ محور بسازند  و همانطور که رهبران اتحادیهٔ اروپا اعلام کردند این امر بر روی تک تک اروپایی ها به واسطهٔ سیاست جدیدی که  اروپا در برنامهٔ جدیدش دنبال می کند، اثر می گذارد.

نویسنده مقاله به طور واضح بیان می‌کند که ساختن یک دولت جنگ‌محور، همان‌طور که رهبران اتحادیه اروپا اعلام کرده‌اند، بر هر اروپایی تأثیر خواهد گذاشت. او می‌گوید: «هر کسی زیر ۸۰ سال که زندگی خود را در اروپا گذرانده است، ممکن است دولت رفاه بزرگ را به عنوان یک امر طبیعی بپندارد. اما در واقعیت، این محصول شرایط عجیب تاریخی بود که در نیمه دوم قرن بیستم حاکم بود و دیگر وجود ندارد.» او به شما می‌گوید که روزهای خوب گذشته را فراموش کنید. در واقعیت، آنچه در نیمه دوم قرن بیستم داشتیم، صلح نسبی بود که امکان باز کردن مرزها، تجارت بین‌المللی و رفاه را فراهم کرد.

مقاله با این سؤال ما را به چالش می‌کشد: «ماموریت حالا این است که از زندگی اروپایی‌ها دفاع کنیم. چگونه می‌توانیم یک قاره مسلح‌تر را بدون کاهش دولت رفاه تامین مالی کنیم؟» نمی‌گویند که فرافکنی ترس‌ آنها بر اساس تخیلات آشفته و خدمت به منافع گروه کوچکی از افراد است. آنها به شما اجازه نمی‌دهند سؤالات خوبی بپرسید، مانند اینکه چرا به جای این کار، از ابتکارات صلح حمایت نمی‌کنیم؟ چرا دیپلمات‌های شایسته‌ای را برای حل مشکلاتمان به کار نمی‌گیریم؟ چرا به منافع امنیتی یکدیگر احترام نمی‌گذاریم تا بتوانیم در صلح همزیستی کنیم؟ این سؤالات مجاز نیستند. آنها ترجیح می‌دهند این موضوع را طوری مطرح کنند که گویی شما هیچ انتخابی جز حمایت از راه‌حل‌های آنها برای مشکلاتی که خودشان ایجاد کرده‌اند، ندارید.

فایننشال تایمز بخشی از واقعیت را آشکارا بیان می‌کند: «سؤال این است که آیا عموم مردم موافق هستند؟» این بخش مورد علاقه من از کل مقاله است. آنها می‌دانند که شما موافق نیستید. سپس می‌گویند: «هیچ تضمینی وجود ندارد که جوامع دموکراتیک ثروتمند بتوانند اصلاحات دشوار را انجام دهند، مگر در شرایط بحرانی. بنابراین، یک بحران باید ایجاد کرد. ناراحتی مزمن کافی نیست. باید عنصری از ترس واقعی وجود داشته باشد.» 

این واقعاً شوکه‌کننده است. آنها به شما می‌گویند که بودن در حالت ناراحتی مزمن، که این حالت دائمی ناراحتی و ترس است، دیگر کافی نیست. آنها می‌خواهند شما دائماً در ترس زندگی کنید. برای رسیدن به این هدف، آنها بر فرافکنی ترس‌ و جنگ‌افروزی متمرکز شده‌اند و تلاش‌های تبلیغاتی خود را به حداکثر رسانده‌اند تا شما برنامه‌های آنها را بپذیرید و علیه این برنامه‌هایی که به وضوح به شما و رفاه شما در بلندمدت آسیب می‌رساند، به پا نخیزید.

فایننشال تایمز حتی اعتراف می‌کند که اروپا مشکلات ساختاری مالی قابل توجهی دارد. ابتدا می‌گوید که تأمین مالی بلندپروازی‌های نظامی از طریق بدهی عمومی به آن آسانی که به نظر می‌رسد نیست. بریتانیا و فرانسه اخیراً با سرمایه‌گذاران اوراق قرضه تنش‌هایی داشته‌اند. بدهی عمومی در هر دو کشور نزدیک یا بیش از تولید ناخالص ملی است، همان‌طور که در ایتالیا نیز چنین است. یک راه حل ممکن این است که بدهی‌ها به نوعی اروپایی‌سازی شود. بنابراین، راه حل ممکن است این باشد که سودها خصوصی‌سازی شود و زیان‌ها اجتماعی‌سازی شود. «اروپایی‌سازی بدهی» یک عبارت زیبا و پوشیده و واقعاً هوشمندانه است.

سپس آنها به شما راه‌حلی ارائه می‌دهند که چگونه می‌توانید تفاوت ایجاد کنید. مقاله می‌گوید: «از آنجا که کشورهای اتحادیه اروپا در این چاله مالی قرار دارند، همان‌طور که به شما گفتیم، گرفتن بدهی واقعاً برای ما دشوار است. شما می‌توانید در واقع مالیات‌های بیشتری بپردازید و سهم عادلانه‌ای ارائه دهید. اما شما با این موضوع مشکلی ندارید، درست است؟» مقاله ادامه می‌دهد: «گزینه دیگر این است که مالیات‌ها را در حاشیه افزایش دهیم. این می‌تواند اتفاق بیفتد.» به نظر می‌رسد نویسنده می‌داند که هیچ یک از این گزینه‌ها، چه افزایش بدهی و چه افزایش مالیات، محبوب نخواهد بود، اما او همچنان شما را به نتیجه‌ای که می‌خواهد شما به آن برسید، هدایت می‌کند. او می‌گوید: «در هر صورت، دولت رفاه همان‌طور که می‌شناختیم، باید تا حدی عقب‌نشینی کند. نه به اندازه‌ای که دیگر آن را به این نام نخوانیم، اما به اندازه‌ای که دردناک باشد.» بنابراین، او می‌گوید که اگر دردناک باشد، مشکلی نیست. او ادامه می‌دهد: «این دولت رفاه هرگز برای جهانی طراحی نشده بود که در آن زندگی تا ۱۰۰ سالگی عادی باشد.»

بنابراین، به نظر می‌رسد کل استدلال بر اساس روایت ترس‌افکنی است که توسط بسیاری از رهبران اروپایی استفاده شده است تا میلیاردها دلار برای تامین مالی جنگ نیابتی ناتو علیه روسیه و حمایت از فاسدترین رژیم در اروپا، یعنی رژیم زلنسکی، جمع‌آوری شود. با این حال، با وجود اینکه به زلنسکی در طول اجلاس در اروپا گفته شد که باید راه‌هایی برای عذرخواهی از کاخ سفید به دلیل رفتارش در دفتر بیضی حدود یک هفته پیش پیدا کند و راه‌هایی برای همسو شدن با دولت ترامپ بیابد، اتحادیه اروپا به نظر می‌رسد مصمم است که همان روایت قدیمی و خسته‌کننده را ادامه دهد که یک تهدید قریب‌الوقوع برای امنیت آن وجود دارد و باید به خودی‌ترین و غیرمنطقی‌ترین شکل ممکن واکنش نشان دهد.

مقاله منتشر شده توسط فایننشال تایمز یکی از آن چیزهایی است که واقعاً باعث می‌شود شما از اشتراک خود در این رسانه خبری پشیمان شوید. 

خب، خیلی ممنون که تماشا کردید.

1.  WW3: The EU Shifts to “Warfare” State, Will Cut Social Spending to Re-Arm for War

2.  Europe must trim its welfare state to build a warfare state

https://www.ft.com/content/37053b2b-ccda-4ce3-a25d-f1d0f82e7989

پنجشنبه ۲۳ اسفند ۱۴۰۳

Continue Reading

Previous: نگاهی به سقوط دستمزد واقعی از سال ۱۳۸۶ تا امروز؛ آن زمان حقوق ماهانه یک سکه طلا می‌شد!
Next: فقه اسلامی، منبع اصلی قانون گذاری در سوریه
  • تلگرام
  • فیسبوک
  • ارتباط با ما
  • در باره ما
  • فیسبوک
  • تلگرام
Copyright © All rights reserved