ژیلا بنییعقوب، روزنامهنگار و فعال حقوق زنان که روز سهشنبه از حملهی ماموران امنیتی به خانهشان و بردن وسایلشان خبر داده بود، امروز (پنجشنبه) در شبکهی ایکس (توییتر سابق) نوشته است که در مراجعه به شعبهی بازپرسی ( دادسرای اوین) که احضار شده بود، به او گفتهاند: «پرونده هنوز تکمیل نیست و کارشناس(بازجو) روی آن کار میکند.»
متن کامل رشتهتوییت خانم بنییعقوب به شرح زیر است:
«دیروز به شعبه بازپرسی (دادسرای اوین) که فراخوانده شده بودم؛ رفتم، گفتند: پرونده هنوز تکمیل نیست و کارشناس(بازجو) روی آن کار میکند.
ترجمه: بدون اینکه شواهدی داشته باشند اول پرونده باز میکنند، بعد با یورش و گرفتن لپتاپ و گوشی و …دنبال سند و مدرک میگردند تا پرونده را بسازند.
مثل همیشه مسیر را بر عکس رفتهاید، اول باید شواهد محکمی داشته باشید و بعد پرونده بسازید نه اینکه اول پرونده بسازید بعد دنبال شواهد بگردید.
این کلمات هرچند تهی از معنا شده است اما باید از حقوق خود بگوییم:این روند خلاف اصل برائت و دادرسی عادلانه است.
من حتی از اتهام خود بی اطلاعم.»
ژیلا بنییعقوب در ۳۰ خرداد ۱۳۸۸، در بحبوحهی اعتراضات مردمی به نتایج انتخابات آن سال، همراه با همسرش بهمن احمدی امویی بازداشت شد و در خرداد سال ۱۳۸۹ به یک سال حبس و ۳۰ سال محرومیت از شغل روزنامهنگاری محکوم گردید.
همزمان با انتقال ژیلا بنی یعقوب به زندان اوین، بهمن احمدی امویی، روزنامهنگار اقتصادی، از اوین به زندان رجایی شهر تبعید شد. این در حالی بود که حکم محکومیت آقای احمدی امویی پنج سال زندان در تهران صادر شده بود و محکومیت به تبعید در آن وجود نداشت.
بنیاد بینالمللی رسانههای زنان در سال ۲۰۰۹ جایزه شجاعت در روزنامهنگاری را به ژیلا بنی یعقوب اختصاص داد. همچنین سازمان غیردولتی «روزنامهنگاران کانادایی مدافع آزادی بیان» نیز در سال ۲۰۰۹ ژیلا بنی یعقوب را به عنوان برندهی «جایزه جهانی آزادی بیان» برگزید.
خانم بنییعقوب، در سال ۲۰۱۰ نیز به خاطر وبلاگ «ما روزنامهنگاریم»، بهعنوان برندهی جایزهی ویژهی «آزادی بیان» سازمان گزارشگران بدون مرز شناخته شد.
کانون زنان ایرانی
پنجشنبه ۴ بهمن ۱۴۰۳