🔺یکی از دلایل تردید عمومی، نگرانی از آینده پس از گذار است. فعالان باید یک نقشه راه یا برنامه‌ای شفاف و قابل اعتماد برای دوران گذار و ساختارهای جدید ارائه دهند. این برنامه باید شامل طرح‌هایی برای برقراری حکومت قانون، احترام به حقوق بشر، مبارزه با فساد، و بهبود اقتصادی باشد، تا مردم بدانند که به آینده‌ای بهتر و امن‌تر می‌روند.
🔺با توجه به سرکوب‌های گسترده، فعالان باید راه‌های ابتکاری و خلاقانه برای مقاومت و اعتراضات بیابند که سرکوب را دشوارتر کند. این شامل ابتکاراتی در استفاده از فضای دیجیتال، اعتراضات پراکنده، و شیوه‌های نوین برای ارتباط و هماهنگی است.
🔺مهم‌ترین بخش از گذار دموکراتیک، حمایت و اعتماد مردم است. فعالان باید راه‌هایی برای برقراری ارتباط با مردم پیدا کنند، صدای آن‌ها باشند و خواسته‌هایشان را منعکس کنند. این گام‌ها، در کنار هم، می‌تواند به تقویت حرکت‌های دموکراتیک کمک کرده و راه را برای یک گذار مسالمت‌آمیز و پایدار به سمت دموکراسی هموار کند…