▫️امروز دومین سالروز تجمع تاریخی وکلای دادگستری در مقابل ساختمان خانه صنفی‌شان در بیستم مهر ماه ۱۴۰۱ است. در شرایطی که در پی جان باختن زنده‌نام مهسا امینی، کشور صحنه اعتراضات مدنی بسیاری از مردم ایران در واکنش به آن رویداد تلخ بود. نظام جمهوری اسلامی بجای برخورد شایسته با عاملان آن واقعه و برچیدن گشت‌های ارشاد از خیابان‌ها، چاره کار را در سرکوب معترضان دید و عده قابل توجهی از هموطنانمان با شلیک گلوله‌های جنگی و غیر جنگی مأموران انتظامی و امنیتی و نیروهای لباس شخصی کشته شده یا بینایی چشمان خود را از دست دادند.
▫️گروه پر شماری از هم‌میهنان دستگیر و روانه بازداشتگاه‌ها و زندان‌ها شدند ، وکلای دادگستری با تصمیم و آگاهی فردی و مسئولیت‌شناسی خود گرد هم آمدند و تجمعی قانونی برگزار نمودند تا به این رفتارها و اقدامات فرا قانونی حکومت و عوامل آن اعتراض کنند. وکلا در مقابل خانه صنفی خود جمع شدند تا اعتراض خود را به تداوم بازداشت وکلای زندانی و نقض آشکار حقوق بنیادین شهروندان کشور ابراز و اعلام نمایند.
▫️ما جمع شدیم تا اعلام کنیم پاسخ اعتراض هموطنانمان، گلوله نیست و جان و حیثیت و بینایی مردم محترم است و احدی حق ندارد از هم میهنان‌مان سلب حیات و بینایی و حیثیت کند. جمع شدیم تا به حکومت و دستگاه سرکوبش یادآوری کنیم که در هر شرایطی ، رعایت مقررات قانون نحوه به کارگیری سلاح الزامی است و نمی‌توان بدون نظرداشت ترتیبات آن قانون، به سمت مردم آتش گشود.
▫️هنگامی که فریادهای «زن‌زندگی‌آزادی – از زاهدان تا تهران، جانم فدای ایران – وکلای زندانی آزاد باید گردند و زندانی سیاسی ازاد باید گردد»، در خیابان زاگرس طنین‌انداز شد، بسیاری از مردم عادی حاضر در آن تجمع و آنان که حضور نداشتند اما از تجمع وکلا مطلع شدند، دریافتند که وکلای دادگستری نسبت به نقض حقوق و آزادی‌های مردم کشورشان بی‌تفاوت نبوده و با مفهوم «مسئولیت
اجتماعی» و الزامات «بنی‌آدم اعضای یک پیکرند، که در آفرینش ز یک گوهرند» بیگانه نیستند.
▫️تجمعی که بر مبنای اصل ۲۷ قانون اساسی و ماده ۲۱ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی برگزار گردید و نه توأم با حمل سلاح بود و نه ملازمه‌ای با اخلال به مبانی اسلام داشت و نه مانع رفت و آمد عابران و اتومبیل‌ها شد و نه شعار اهانت‌آمیزی در آن سر داده شد و عاری از هر گونه جنجال و هیاهو و حرکات غیر متعارف بود و به معنای واقعی کلمه، مسالمت‌آمیز بود از سوی دستگاه سرکوب تحمل نشد و با یورش مأموران و شلیک گازهای متعدد اشک‌آور به سمت تجمع‌کنندگان در مقابل ساختمان کانون وکلای دادگستری مرکز، بر هم زده شد.
▫️اما روا و منصفانه نیست که تجمع ۲۰ مهر ۱۴۰۱ وکلا را تاریخی و تأثیرگذار انگاریم و تجمع پزشکان شریف کشورمان در مقابل ساختمان سازمان نظام پزشکی استان تهران در بحبوحه اعتراضات جنبش زن‌زندگی‌ازادی را تاریخی و اثرگذار ندانیم. در تاریخ ۴ آبان ۱۴۰۱ پزشکان مقابل خانه صنفی خود گرد هم آمدند تا خواستار اجرای قانون از سوی حکومت و کارگزاران و مأموران آن بشوند.
▫️خواست‌های واضح پزشکان بدین قرار بود: از آمبولانس‌های مراکز درمانی استفاده غیر پزشکی و درمانی به عمل نیاید، به تمامی پزشکان امکان و اجازه دسترسی به مصدومان وقایع سال ۱۴۰۱ جهت درمان و مداوای آنان داده شود، امنیت بیماران و مصدومان و آسیب‌دیدگان خواه از قوای انتظامی و امنیتی باشند و خواه از مردم عادی بدون تبعیض، حفظ شود و اسامی و مشخصات آسیب‌دیدگان و مصدومان به عنوان مسائل محرمانه و خصوصی، محفوظ بماند.