آقای ابوالفضل قدیانی، منتقد سیاست‌های رهبری، امروز دستگیر شد. او شخصیت شناخته شده‌ای است که قبل از انقلاب هم سال‌ها زندان را تجربه کرده و پس از انقلاب هم بارها.
با وجود سن ۸۰ سال، انسانی است رک گو، صریح و بسیار شجاع، و بالا رفتن سن‌اش هیچ تاثیری بر محافظه‌کار شدنش نگذاشته. او در تمام پیام‌هایش اشاره کرده به‌جای برخورد با معلول باید علت مشکلات کشور را پیدا کرد و به آن پرداخت.
حتما اشتباه می‌کرده! و برخورد با معلول‌ها بهتر است. حتما تحریم را رئیس انرژی اتمی بوجود آورده، گرانی را وزیر افتصاد، انزوای ایران را وزیر خارجه، ترافیک وحشتناک تهران را سازمان ترافیک، ناامنی و فقر کشور را مأموران، از رونق افتادن گردشگری را سازمان ایرانگردی، تورم‌های پی در پی سی ساله کار رؤسای بانک مرکزی بوده، گرانی داروها وزیر بهداشت، و قیمت سرسام آور خانه‌ها را سازمان مسکن مسبب‌اش بوده. همانطور که صدا و سیما مدیران شبکه‌هایش باعث شده‌اند از یک شبکه خانگی خصوصی کم بازدیدتر باشد!!
بس کنید این بازی‌ها را.
قرار بود همه زندانیان سیاسی آزاد شوند. قرار بود حصر برداشته شود، قرار بود اینترنت آزاد شود، ایرانیان خارج از کشور با طیب خاطر بیایند و بروند، قرار بود دیگر کسی به جرم داشتن عقیده زندان نرود، قرار بود عدالت حاکم شود، هیچکس از گفتن نظرش نترسد، قرار بود ما عزت داشته باشیم و بتوانیم بپرسیم کو آن عدالت و پیشرفتی که می‌گفتید.
چند روز است در خیابان‌های تهران وقتی متر به متر عکس شهید نصرالله را می‌بینم، می‌گویم بروم خانه بگویم خجالت بکشید، کو یک عکس از معدنچیان ایرانی، کو عکس آن رتبه برتر کنکورمان که پس از لیسانس، شد کارگر معدن و رفت زیر خروارها خاک، کو عکس آن پرستاران و پزشکانی که در دوره کرونا خودشان را فدای بیماران کردند، کو عکس سیستانی‌ها، روستائیان بی مدرسه، خسته نشدید از بیگانه پرستی. نصرت‌الله اگر شهید هم بوده لبنانی بود، نه ایرانی.
می‌رسم خانه می‌گویم، الان مقامات عصبانی هستند، نمی‌فهمند چه می‌کنند…
آخر اینهمه بودجه صرف لبنان و سوریه و یمن و عراق کردید، باقیمانده‌اش را گذاشتید صرف تراکت و بنر و پلاکارد‌های بیشمار عکس‌های کشته شدگانشان بشود!
یعنی ما ملت آنقدر عقب مانده‌ایم که با دیدن صدها هزار عکس و بنر از نصرالله، تازه متوجه می‌شویم او انسان خوبی بوده؟!
او اگر هم خوب بوده برای مردم لبنان فداکاری کرده! چه اقدام مثبتی در ایران داشته؟
نمی‌نویسم تا خشم‌تان کار دستم ندهد. اما کو فهم شما؟
در این وانفسا از شکست اسرائیل پناه آوردبد به دستگیری داخلی‌ها!
به ندادن مرخصی به زندانی‌ها، به فراموش کردن وعده‌ها.
مردم همه با رأیشان و با عدم مشارکت‌شان گفتند دولت قبل‌تان فاجعه بوده؛ سه سال وحشتناک گذراندیم، استانداران همان استانداران، دبیر شورای امنیت ملی همان، وزیر اطلاعات همان، وزیر کشور همان، بگیر و ببندها همان، ریخت و پاش بودجه همان…
چه کسی بر شورای شهر تهران و شهردار نظارت دارد!؟ وضع آلودگی هوا و ترافیک و بی‌سامانی شهر و حمل و نقل همگانی در هم شکسته، از این بدتر هم می‌شد تصور شود!!
هیچکس پاسخگو نیست!
نگوییم، عصبانی نشوند!
نگوییم، وضع حساس است
نگوییم، تقدس‌شان از بین نرود
نگوییم بیگانه‌ها سوءاستفاده نکنند!
مردم امروز از حمله اسرائیل به مراکز سیاسی کشور اخم هم نخواهند کرد، اگر شادی نکنند، باور کنید!
به جای بازگشت به مردم
به جای آزاد کردن زندانیان
به‌جای گفتگوی صریح با مردم
و دادن وعده بهبود وضعیت‌شان
چه می‌کنید؟
بنر چاپ می‌کنید!
برای خودتان داستانسرایی می‌کنید؟
که این از نشانه‌های ظهور است…
مرگ دشمنان نزدیک است
سازمان حزب‌الله قوی‌تر شد
دشمن زبون شد
چقدر در خواب
چقدر دور از واقعیات اجتماعی
چقدر تظاهر به اینکه نمی‌دانید!
به جز اطرافیان شما
به جز عده‌ای دروغگو و چاپلوس
به جز عده‌ای معامله‌گر و پولدار شده
به جز معدود طرفداران عقیدتی‌تان
اکثر مردم نگرانند
هم نگران آینده ایران
و هم نگران سیاست‌های غلط شما
آیا بازگشتی در کار هست!؟
یا تا ته دره می خواهی
با همین فرمان برانید!