امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، روز چهارشنبه نامه ای منتشر کرد که زمینه یک رویارویی با جناح چپ پیروز انتخابات اخیر این کشور ارزیابی شده است.
سه روز پس از انتخابات بی‌نتیجه پارلمانی، امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، برای اولین بار در روز چهارشنبه اعلام کرد که برای تشکیل یک “گردهمایی گسترده” از آنچه او “نیروهای جمهوری‌خواه” می‌نامد، به “کمی زمان” نیاز خواهد بود تا بتواند یک دولت ائتلافی تشکیل دهد.
تنها ۱۶ روز تا آغاز المپیک پاریس باقی مانده است، فعلاً از نخست‌وزیر گابریل اتال، که استعفایش را رد کرده است، خواسته تا به طور موقت به وظایف خود ادامه دهد.
در نامه خود به مردم فرانسه ماکرون مدعی شد: “هیچ‌کس در انتخابات پیروز نشده است”. این اظهار نظر متوجه ی سرپیچی از به رسمیت شناختن پیروزی جناح چپ در انتخابات است که ۱۸۰ کرسی در مجلس ملی به دست آورده است.
رهبران جبهه جدید مردمی معتقدند که در انتخابات پیروز شده اند و گفته‌اند این هفته نخست‌وزیر منتخب خود را معرفی خواهند کرد.
نامه ماکرون به وضوح نشان می دهد او به احتمال زیاد نخست وزیر معرفی شده از سوی جبهه چپ را رد خواهد کرد و باعث افزایش تنش‌های سیاسی که هم اکنون نیز بالا است، خواهد شد.
طبق قانون اساسی جمهوری پنجم، رئیس‌جمهور نخست‌وزیر را منصوب می‌کند و هیچ محدودیت زمانی برای این انتخاب وجود ندارد. اما تاکنون فرانسه فرهنگ کشورهای اروپایی با سیستم‌های پارلمانی به جای ریاست‌جمهوری، مانند ایتالیا یا هلند، را نداشته است که در آنجا مذاکرات طولانی درباره دولت ائتلافی و دستور کار آن به طور منظم رخ می‌دهد.
انتخابات، مجلس ملی را به سه بلوک بزرگ تقسیم کرد: چپ، مرکز مکرون و حزب راست افراطی اجتماع ملی مارین لوپن، که هیچ مسیر واضحی برای مصالحه بین آن ها وجود ندارد.
به نظر می رسد ماکرون به سمت برخوردی بالقوه انفجاری با چپ، به ویژه حزب فرانسه تسلیم‌ناپذیر ژان-لوک ملانشون، رهبر مبارز بزرگ‌ترین و چپ‌ترین گروه در ائتلاف پیروز، حرکت می‌کند.
رئیس‌جمهور به وضوح نشان داده است که حزب فرانسه تسلیم‌ناپذیر را به عنوان بخشی از “نیروهای جمهوری‌خواه” در فرانسه نمی پذیرد و حتی آن را بدتر از حزب اجتماع ملی لوپن را می‌داند.
این حزب در بین جریاناتی که در نامه ماکرون برای تشکیل ائتلاف دعوت شده‌اند، نیست.
در کنفرانس مطبوعاتی ماه گذشته، پس از اعلام انتخابات، مکرون گفت “چپ افراطی” مرتکب “یهودستیزی، تفرقه‌افکنی” و “در سطح عمیق‌تر، انقطاع دوفاکتو با ارزش‌های جمهوری” شده است.
مجلس ملی جدید قرار است اولین بار در ۱۸ ژوئیه گرد هم آید.
حتی در جناح چپ میانه‌رو که از برخی اظهارات و دیدگاه‌های ملانشون ناراحت هستند، معتقدند که برابری‌ای که مکرون بین حزب ضد مهاجرتی لوپن با ریشه‌های شبه فاشیستی و حزب فرانسه تسلیم‌ناپذیر قائل است، غیرقابل توجیه است. ریشه حزب اجتماع ملی، به رژیم همکاری‌کننده ویشی در دوران جنگ جهانی دوم برمی‌گردد، چپ چنین لکه‌ای ندارد.
تیری دانا، سفیر سابق فرانسه در ژاپن که اکنون یک مدیر اجرایی در بخش کسب و کار است، گفت: “من می‌ترسم ملانشون بخواهد مبارزه را به خیابان‌ها ببرد.”
نیویورک تایمز در تفسیری پیرامون وضعیت فرانسه می نویسد تفسیر ماکرون از نتیجه انتخابات به هیچ وجه به طور جهانی یا حتی گسترده‌ای پذیرفته نشده است.
استراتژی ماکرونیست‌ها برای جلوگیری از پیروزی چپ
روزنامه اومانیته می نویسد: با وجود شکست در انتخابات پارلمانی، کمپین ریاست‌جمهوری ماکرون به تلاش‌های خود برای جلوگیری از تشکیل دولتی از جبهه جدید مردمی ادامه می‌دهد. و در تلاش است تا روایتی را که در آن هنوز نیروی اصلی کشور محسوب می‌شود، تحمیل کند.
به نظر می رسد برای امانوئل ماکرون و نمایندگانش، شکست روز یکشنبه اصلا وجود ندارد. رئیس سابق مجلس ملی درباره پس از انتخابات پارلمانی تأکید کرده است «اکثریت ریاست‌جمهوری باید برای یک سال با حزب جمهوری‌خواه، حزب مستقل دموکرات‌ها، سوسیال‌دموکرات‌ها و حتی اکولوژیست‌ها همکاری برنامه‌ای داشته باشد».
در یک جمله، برون – پیوه رئیس سابق مجلس ملی که مایل به بازگشت به این مقام با تکیه بر آرای راست و جبهه ملی است، تمامی منطق ماکرونیستی را فاش می‌کند. «یک سال»، برون-پیوه پیش‌بینی می‌کند که این دوره پارلمانی کوتاه خواهد بود و امانوئل ماکرون به محض اینکه قانون اساسی به او اجازه دهد، یعنی در تابستان ۲۰۲۵، یک انحلال جدید را اجرا خواهد کرد. اما مهم‌تر از همه، وی همچنان به اصطلاح «اکثریت ریاست‌جمهوری» پایبند است، حتی با وجود اینکه این اکثریت به ۱۶۸ نماینده کاهش یافته و عملاً وجود ندارد.
کنار گذاشتن جبهه چپ از هرگونه پروژه همکاری
بلوک ماکرونیست از «نه، نه» به انکار تبدیل شده است. پس از اینکه به راحتی از جمهوری‌خواهی که به ابتکار چپ برای حفظ وضعیت موجود ایجاد شده بود، استفاده کردند، همان نمایندگان اکنون پیروزی چپ را انکار می کنند و می گویند «جبهه جدید مردمی انتخابات را نبرده است»، جرالد دارمانین، وزیر کشور – که مسئول حفظ احترام به صندوق‌های رأی است – این‌گونه ادعا می‌کند. اکنون زمان ترفندهای دستگاه های حکومتی و انحراف از رسوم جمهوری‌خواهی فرا رسیده است تا حکم مردمی را نادیده بگیرند: امانوئل ماکرون و اطرافیانش در این زمینه استاد هستند، مانند اصلاحیه آخرین سیستم بازنشستگی.
اومانیته می نویسد: پیام ماکرونیست ها کاملاً واضح است: نمایندگان جبهه جدید مردمی، اگر می‌خواهند حکومت کنند، باید به توافق انتخاباتی را که به آنها اجازه پیروزی داده است، خیانت کنند، یکی از اعضای خود را کنار بگذارند، وعده‌های خود را کاهش دهند، و در نهایت بلوک مرکزی را که خود به دنبال انحلال بعدی است، تقویت کنند.
هدف این ترفند این است: جبهه جدید مردمی مرده به دنیا می‌آید و چپ از همان ابتدا شکسته می‌شود، که این امر آن را در صورت برگزاری انتخابات پارلمانی جدید در سال ۲۰۲۵ ضعیف‌تر می‌کند. این همه برنامه ماکرونیست هست، اما قطعاً برنامه‌ای نیست که مردم فرانسه برای آن رأی داده‌اند.