▫️امشب در نشست مجازی «پشت پرده سقوط» [هواپیمای اوکراینی در ۱۸ دی ماه ۱۳۹۸] که از سوی «انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه ها» برگزار میشد، شرکت کردم؛ باید اعتراف کنم تاکنون شرکت در هیچ همایش و نشستی تا این اندازه مرا متأثر و منقلب نکرده بود. جزئیاتی شنیدم و دردآورتر از آن صدای آه مکرر مادری از اعماق جانش را. مادری که در یک لحظه هر دو پاره تنش، پاره پاره از آسمان فرو ریختند و به بیان خودش او مرده بود.
▫️ماجرای هواپیمای اوکراینی یک رسوایی بزرگ و نمادی از دروغ سیستماتیک در یک سیستم است. جزئیاتی که امشب شنیدم و قطعاً بخش کوچکی از واقعیات موجود و ناموجود! در زمینه سقوط ۹۸ است، می تواند بیانگر سقوط تمام قد اخلاق به دستان ماکیاولیسم دینی باشد، دستانی که می تواند با هر توجیهی به سادگی به خون با طراوت‌ترین گل‌های سرزمینی آغشته شود و سپس دسته گلی را به شاد باش و نوید شهادتشان به خانواده‌هایشان تقدیم کند.
▫️آنچه بیش از همه در این شب بارانی مرا رنج می دهد، این است که باز هم بعد از آن سال به خون نشسته (آبان خونین ۹۸ و سقوط خونبار ۹۸) علی رغم دو بار رد صلاحیتم به جرم عدم التزام به جمهوری اسلامی و عدم التزام به اسلام! اما احساس مسئولیت در برابر ملت و تاریخ و سرزمینم را بر تمایلات شخصی ترجیح دادم و هنوز به تغییر و اصلاح از طریق صندوق رأی امید داشتم و در سال ۱۴۰۰ برای نجات جمهوریت به لب رسیده و اسلام بر لبه پرتگاه رمیده در سرزمینم، مردم را به شرکت در انتخابات دعوت کردم؛ ولی امشب فهمیدم آنچه در سقوط ۹۸ فرو ریخته با هیچ انتخاباتی بر سر پا نخواهد ایستاد. سقوط ۹۸ سقوط همه چیز بود.
*کانال نویسنده