🔺قتل تدریجی البته فقط فعالین سیاسی و روزنامه‌نگاران و هنرمندان و روشنفکران را در برنمی‌گیرد. همه‌ی مردمان حاضر در خاک ایران که زیر سیطره‌ی جمهوری اسلامی هستند تن‌شان متاثر از تصمیم‌های آشکارا غلط و اتمسفری که حکومت به وجود آورده خواهد بود.
🔺«ابهامِ کاملِ آینده»، بزرگترین سلاحِ مرگباری‌ست که جمهوری اسلامی علیه مردم ایران ساخته است. سلاحی که کشتارش به مراتب مهیب‌تر از هر بمب اتم می‌تواند باشد. در ابهام کامل آینده، شهروند نمی‌داند فردایش چگونه خواهد بود. آیا درآمدی خواهد داشت؟ اگر درآمدی دارد، چه قدرت خریدی خواهد داشت؟ نمی‌داند از خانه که بیرون می‌آید چه جرم جدیدی مرتکب خواهد شد؟
🔺بنابر قوانین جزایی جمهوری اسلامی، ۲۰۰۰ فعل، جرمانگاری شده است در حالیکه متوسط جرمانگاری در جهان ۹۰ تاست و بیشترین جرمانگاری در فرانسه است که حدود سیصد جرم اعلام شده. در حکومت جمهوری اسلامی، ابعاد و تعداد این جرم‌ها برای هیچ شهروندی قابل تشخیص نیست. مثلن تشویش اذهان عمومی و مفسد فی‌الارض از جرم‌های سنگینی هستند که هیچ شهروندی در ایران –حتا وکلای حقوقی- از ابعادشان باخبر نیست.
🔺شهروند نمی‌داند سال بعد خانه‌ای برای زندگی خواهد داشت یا نه؟ خودکشی در ایران بعد از دو ماه حقوق دریافت‌نکردن اتفاقی تکراری‌ست. یکی از کارگران کارخانه‌ی هفت‌تپه برای دریافت‌نکردن دو ماه حقوق ۶۰ دلاری(مجموعن ۱۲۰ دلار) خودسوزی کرد و از دنیا رفت. یا کارگری دیگر جلوی در خانه‌ی خود بعد از چهارماه حقوق نگرفتن خود را دار زد. این اتفاقی‌ست که در ده سال اخیر رشد بی‌سابقه داشته.
🔺ابهام کامل آینده، دانش آموزان و دانشجویانی ساخته که عمدتن کارهای دانشگاهی‌شان را دیگران و شرکت‌های تحقیق و پایان‌نامه انجام می‌دهند. شرکت‌هایی که با مبلغی مشخص، مقاله و پایان‌نامه تا سطح دکتری تحویل می‌دهند. دانش‌آموزان و دانشجویانی که تصوری از آینده‌ی شغلی خود ندارند. اینطور می‌شود که شرکت‌های مسافرت شهریِ اینترنتی بزرگترین مقصد شغلی ایرانیان هستند. عمده‌ی تحصیل‌کرده‌ها و غیرتحصیل‌کرده‌ها به طور مساوی در این شرکت‌ها به عنوان مسافربر فعال هستند.
🔺همین حجم بالای «ناامیدی» دانش‌آموزان و دانشجویان، تبدیل به جنبش بزرگی شد که به سرعت خاصیت انقلابی برای سرنگون‌کردن خودِ حکومت را پیدا کرد. حجاب اجباری، نمادِ تمامِ اجبارها و پنهان‌شدنِ تمامِ نیازهای تنانه و بدنی ایرانیان بود که به عنوان پرچم مبارزات امروز مطرح می‌شود. تن ایرانی، امروز در برآورده‌کردنِ ابتدایی‌ترین نیازهای خود ناتوان است. غذا، دارو، خانه، آموزشِ ایرانیان یکسره زیر سیطره‌ی تصمیات آشکارا غلط جمهوری اسلامی‌ست.