یکسان کردن غزه با خاک توسط اسرائیل که در روزهای آینده شدت خواهد گرفت، آخرین تجلی به‌غایت وحشتناک این ایدئولوژی (صهیونیسم ) است. مسئولیت این جنایت‌های مجازات دسته‌جمعی تنها برعهده‌ی مرتکبان و حامیان مالی و نظامی‌شان در خارج از کشور است. اما همه‌ی ما باید دریابیم که چگونه به آن پایان بخشیم.
شب را در نور شمع و اشک با دوست عزیزی سپری کردم. دوستی که تازه فهمیده بود یکی از اعضای نزدیک خانواده‌اش در میان کسانی بوده که در اسراییل قتل‌عام شده‌‌اند. برای حفظ حریم خصوصی‌اش، از آن کیبوتص نام نمی‌برم. با این حال، آری تردیدی نیست که یک قتل‌عام بود.
سعی کردیم قتل این عضو خانواده – این غیرنظامی با دو کودک – را برای فرزندان‌مان توضیح دهیم. سعی کردیم این کار را به گونه‌ای انجام دهیم که قلب‌های جوان‌شان آکنده از ترس و نفرت از مرتکبان جنایت نشود. خیلی سخت بود، اما می‌شد. برای ما بزرگ‌سالان این واقعیت سخت‌تر است که برخی از رفقای فرضی ما در میان چپ‌ها، در تمایل برای تجلیل از این نماد قدرتمند گریز فلسطینی‌ها از زندان روبازی به‌نام غزه گریخته‌اند – که مردم تحت اشغال حق هر کاری دارند – فتل‌عام غیرنظامیان اسراییلی را همچنان کم‌اهمیت جلوه می‌دهند و حتی در برخی مواردِ افراطی آن را جشن می گیرند.
در واقع این جلوه‌های بی‌رحمانه هدیه‌ای به صهیونیسم ستیزه‌جو است، زیرا اعتقاد اصلی و راهبری‌کننده‌شان را منظماً پشتیبانی و باز تأیید می‌کند: این اعتقاد که جهان غیریهودی از یهودیان متنفر بوده و همیشه متنفر خواهد بود – ببینید، حتی چپ‌‌گرایان هم که برای همه دل می‌سوزانند، برای قاتلان ما عذر و بهانه می‌آورند و فکر می‌کنند که کودکان و پیرزنان یهودی صرفاً به دلیل زندگی در اسرائیل مستحق مرگ بودند.
برای مؤمنان صهیونیست (که من از آنها نیستم)، نفرت از یهودیان دلیل اصلی این است که چرا اسرائیل باید به عنوان یک دژ مسلح به سلاح هسته‌ای وجود داشته باشد. در این جهان‌بینی، یهودستیزی نیرویی ازلی است که نمی توان آن را تضعیف کرد یا با آن مواجه شد. صهیونیسم به ما می گوید که جهان همیشه به وقت نیازمان به ما پشت خواهد کرد، درست همانطور که در زمان هولوکاست چنین کرد. از همین رو،ط تنها واکنش قابل‌تصور به هریک از این تهدیدات و همه‌ی آنها قهر است.
یکسان کردن غزه با خاک توسط اسرائیل که در روزهای آینده شدت خواهد گرفت، آخرین تجلی به‌غایت وحشتناک این ایدئولوژی است. مسئولیت این جنایت‌های مجازات دسته‌جمعی تنها برعهده‌ی مرتکبان و حامیان مالی و نظامی‌شان در خارج از کشور است. اما همه‌ی ما باید دریابیم که چگونه به آن پایان بخشیم.
پس چگونه به مصاف این ایدئولوژی خشونت‌آمیز برویم؟ تا اندازه‌ای باید اذعان کنیم که وقتی افرادی که ادعا می‌کنند با نژادپرستی و فاشیسم مخالف‌اند کشتار یهودیان اسرائیلی در خانه‌هایشان را جشن می‌گیرند، بسیاری از یهودیان آن را به‌عنوان یهودستیزی تجربه می‌کنند. و یهودستیزی (علاوه بر آن که نفرت‌انگیز است) چیزی است که به صهیونیسم ستیزه‌جو نیرو می‌بخشد.
چه چیزی می تواند قدرت آن را کاهش دهد، مقداری از نیروی آن را تخلیه کند؟ همبستگی حقیقی. آن انسان‌دوستی که تمامی مردم از اقوام و مذاهب مختلف را وحدت می‌بخشد. مخالفت قاطع با همه‌ی اشکال نفرت مبتنی بر هویت، از جمله یهودستیزی. چپِ انترناسیونال ریشه در ارزش‌هایی دارد که همواره در جانب کودکان می‌ایستد، نه تفنگ‌ها. فرقی نمی‌کند تفنگ چه کسی و کودک چه کسی باشد. چپی که از نظر اخلاقی تزلزل‌ناپذیر است و این تزلزل‌ناپذیری را با یکسان شمردن اشغالگر و اشغال‌شده اشتباه نمی‌گیرد. عشق بورز.
مطمئنا ارزش آزمودن دارد. در این زمانه‌ی سخت، من مایلم بخشی از چنین چپی باشم.
