فرهنگیان عزیز، مردم شریف ایران، نهادهای حقوق بشری؛
همچنانکه مستحضرید طی سالیان متمادی معلمان کشور در بدترین شرایط اجتماعی و اقتصادی، علیرغم تحقیر دولت‌های مختلف و بی‌توجهی به خواسته‌های برحق‌شان هرگز نسبت به آموزش و تحصیل آینده‌سازان کشور کوتاهی نکردەاند و علیرغم شرایط بد اجتماعی و اقتصادی و سقوط ارزشهای اخلاقی و انسانی در جامعه به واسطه کالایی شدن آموزش و اکثر مناسبات انسانی، این معلمان بودند که از بسیاری از آرزوهای خود چشم‌پوشی کرده و در نهایت دلسوزی و همدلی و همفکری با خانوادەها تلاش نمودەاند تا زمینه رشد و پیشرفت فرزندان آنها را فراهم سازند.
معلمان فارغ از هر نوع وابستگی حزبی، سیاسی و طبقاتی خطر کالایی شدن آموزش را هشدار داده و آن را در راستای انحطاط هویت اجتماعی دانش‌آموزان و طبقاتی شدن جامعە دیده و با دادن هزینەهای فراوان علیه این بی‌عدالتی و ستم آشکار طغیان کردە و کوشیده‌اند دست سودجویان کالایی‌سازی آموزش را از این امر حیاتی کوتاه نمایند. آنها همچنین هموارە با تمام وجود در برابر سیاست‌زدگی آموزش موضع گرفتە و نسبت بە پیامدهای آن هشدار دادەاند. در سنوات اخیر هم بە دنبال گسترش فضای امنیتی و پلیسی در مدارس معلمان و فعالان صنفی از کیان مدرسە و جان و روان دانش‌آموزان دفاع کردند. اما متاسفانە نهادهای امنیتی و مسولان آموزش و پرورش بە جای تکریم آنها کمر همت بە حذف و سرکوب این معلمان دلسوز و شرافتمند بستەاند. بە طوری کە هر روز از گوشەای و شهری خبر انفصال و اخراج معلمی محبوب و حق‌طلب بە گوش می‌رسد. این اتفاقات در حالی مکرر تکرار می‌شود کە معلمان همواره بیان داشتەاند؛ بهترین راه نجات آموزش و پرورش استفاده از نظرات و انتقادات معلمان منتقد می‌باشد که بر اساس تعهد انسانی و اخلاقی در صدد توسعە آموزش‌های ایده‌آل بر اساس اصول انسانی و قانونی هستند و با نقدهای سازنده‌ی خود در تلاشند آموزش را از انحرافات ساختاری و محتوایی که عامل عقب ماندگی فرهنگی و اجتماعی است برهانند. اگر اندک تدبیری در اندیشە دولت‌مردان و متولیان امر می‌بود می‌بایست به جای لجبازی، تهدید و تعرض به این معلمان منتقد و خوش‌ذوق از ایده‌ها و افکار آنان در جهت بهبود وضعیت آموزش و پرورش بیمار کشور بهره جسته و زمینه رشد و ترقی کشور را فراهم می‌کردند.
متاسفانە این روند نامیمون در دانشگاههای کشور هم شدت و حدت بیشتری گرفتە است. در حالی کە بسیاری از اساتید توانمند و محبوب زیر تیغ تهدید حراست‌ها و نهادهای امنیتی هستند و عدەای از این فرهیختگان در دانشگاههای تهران، کردستان، علامه و… اخراج شدە یا در شُرُفِ اخراج قرار دارند، افراد دیگری که هیچ سنخیت و صنمی با ساحت علم و آموزش ندارند وارد دانشگاهها شده‌اند، که این مسئله در آینده نزدیک به شکل‌گیری یک بحران عظیم در دانشگاه و جامعه منجر خواهد شد.
انجمن صنفی معلمان کوردستان دست درازی دولت به معیشت و استقلال شغلی معلمان و اساتید دانشگاه را برنتابیده، شدیداً آن را محکوم می‌نماید و خواستار پایان دادن به این رویه پَلَشت و وقیحانه است. همچنین اعلام می‌دارد؛ در آستانە بازگشایی مدارس و دانشگاەها انتخاب و انجام هر نوع کنشی برای مقابلە با این برخوردهای خودسرانه با معلمان و اساتید دانشگاە را برای خود محفوظ و روا دانستە و عواقب آن را متوجە مسئولین و آمران این تصمیمات سفیهانه و سخیف می‌داند.
انجمن صنفی معلمان کوردستان (مریوان و سروآباد، دیواندره، سنندج و کلاترزان، سقز و زیویه)
١٧ شهریورماه ١٤٠٢