آی آدم‌ها که بر ساحل نشسته شاد و خندانید
یک نفر در آب دارد می سپارد جان
ابراهیمی نیک می‌دانست، تحقق سیستم آموزشی عادلانه و تاکید به “دانش آموز” و نیازهایش محور همه‌ی هدف‌گذاری‌هاست. او باور داشت
بازگرداندن شاُن و جایگاه “معلم” بعنوان اصلی‌ترین عامل دستیابی به این اهداف و یگانه راه ساختن جامعه‌ای پویا، امیدوار و بالنده می‌باشد.
او می‌دانست اهداف متعالی که باید سرفصل وزارت آموزش و پرورش قرار گیرد تا زمینه‌ساز بهبود شرایط اسفناک کنونی نظام تعلیم و تربیت باشد توسط مافیای قدرت و سهم‌خواهی مصادره شده‌اند و رسیدن به این اهداف جز با مطالبه‌گری و فعالیت مداوم و خستگی‌ناپذیر صنفی محقق نخواهد شد.
او می‌دانست اگر سکوت کند و همانند یک چرخ‌دنده در یک ماشین، اجرا کننده‌ی بی چون و چرای طرح‌ها و برنامه‌های سیستم آموزشی ایدئولوژیک دیکته شده از سوی صاحبان قدرت و تشنگان مقام و منصب باشد و تنها سر در کار خویش داشته باشد، بی‌شک از سوی قدرت‌مداران بی وجدان مورد تحسین و تقدیر قرار می‌گیرد.
اما ابراهیمی سکوت نکرد و می‌دانست و دانستن جرم کوچکی نیست و تاوان دارد!
جرمی که از سوی اربابان زر و زور که هرگز از تاریخ درس نگرفته و “شرافت” برایشان موضوعی فراموش شده است برای جعفر و جعغرها نگارش شده است.
#کانون_صنفی_فرهنگیان_استان_قزوین خطاب به آن دسته معدود از افرادی که در خدمت دستگاه قدرت بوده و هستند و هنوز کورسوی امیدی بر بیداری وجدان ها یشان می دمد و همچنین خطاب بر قوه قضائیه و مسئولان آموزش و پرورش هشدار می‌دهد؛
فرهنگ و علم در این آب و خاک در خطر است،
عدالت و آزادی در این مرز و بوم در خطر است.
به هوش باشید جامعه‌ی معلمان ایران آبستن فاجعه‌ای عظیم است. با به خطر انداختن جان #جعفر_ابراهیمی و عدم رسیدگی پزشکی جان این معلم آزاده را به خطر نیندازید و فاجعه‌ای بزرگتر را رقم نزنید.
بر این اساس #کانون_صنفی_فرهنگیان_استان_قزوین از همه شرافتمندان این مرز و بوم می‌خواهد که صدای” ابراهیمی” و ابراهیمی‌های دربند باشند که جانشان در خطر است!