روند اخراج استادان دانشگاه در ایران به دلیل حمایت از اعتراضات سال گذشته در حالی ادامه دارد که چند روز پیش سندی در شبکه‌های اجتماعی بازنشر شد که نشان می‌دهد دولت ابراهیم رئیسی قصد دارد به صورت «مخفیانه» ۱۵ هزار عضو هیئت علمی «همسو» را به صورت «سهمیه‌ای، فوری و خارج از چارچوب علمی» دانشگاه‌ها استخدام کند. محسن رنانی، استاد اقتصاد گفته این سند در صورت صحت «به معنی نوعی کودتا از سوی بخش امنیتی نظام سیاسی علیه نظام علم است».
روزنامه هم‌میهن در شماره یکشنبه ۲۹ مرداد به موضوع اخراج سریالی استادان دانشگاه پرداخته و نوشته روند اخراج و تعلیق اعضای هیئت علمی در یک سال اخیر ادامه دارد.
هم‌میهن به نقل از محمود صادقی، دبیرکل انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها خاطر نشان کرده که بسیاری از استادان به دلیل «مخاطراتی که برای‌شان وجود دارد، ترجیح می‌دهند مسائل‌شان رسانه‌ای نشود». موضوعی که نشان می‌دهد آمار مربوط به اخراج اعضای هیئت علمی از دانشگاه‌ها از آنچه در رسانه‌ها می‌شنویم بالاتر است.
آخرین مورد از اخراج یک عضو هیئت علمی که واکنش‌های زیادی به دنبال داشت، قطع همکاری با مهدی خویی، استاد گروه جامعه‌شناسی دانشگاه علامه طباطبایی بود. مهدی خویی سه روز پیش در یک توییت خبر از اخراج خود از دانشگاه داد. او با اشاره به اینکه بعد از ۷ سال تدریس، نامه قطع همکاری دریافت کرده، نوشت: «از خانه‌ام یعنی دانشگاه در حال رانده‌شدن هستم و مستاصلم که از این ظلم شکایت به کجا برم.»
انجمن علمی دانشجویی جامعه‌شناسی دانشگاه علامه طباطبایی در واکنش به اخراج مهدی خویی اعلام کرد : «حذف، اخراج و برخورد با اساتید متعهد علوم اجتماعی در وضعیتی اتفاق می‌افتد که اساتید رانتی و بی‌سواد روزبه‌روز صندلی‌های بیشتری را در هیئت علمی دانشگاه‌ها تسخیر می‌کنند».
در بیانیه‌ای که در کانال تلگرامی این انجمن منتشر شده، با اشاره به شائبه حذف یا ایجاد محدودیت‌ها برای سایر استادان، آمده است که دانشجویان از همه ظرفیت‌های موجود بهره می‌برند تا در برابر «تعدی نیروها و نهادهای امنیتی به ساحت دانشگاه مقاومت کنند.»
به گفته روزنامه هم‌میهن، به دلیل اعتراضات بعد از شهریور ۱۴۰۱، افزون بر اخراج و تعلیق، فشار روی استادان دانشگاه شدت گرفته است. هم‌میهن به نقل از محمود صادقی می‌گوید: «بعضی اساتید بعد از امضای یک بیانیه ساده تحت فشار قرار می‌گیرند و حتی بعد از مدتی خواهان حذف امضای خود می‌شوند.»
معاون حقوقی و امور مجلس وزارت علوم ایران در بهمن ماه پارسال گفته بود که هیچ استادی به دلیل مسائل سیاسی اخراج نشده است. این درحالی است که موارد بسیاری از اخراج و تعلیق اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها از زمان شروع جنبش زن، زندگی، آزادی رسانه‌ای شده است.
در آستانه شروع سال تحصیلی جدید، برخی این پرسش را مطرح کرده‌اند که چه کسانی قرار است جای استادان اخراج شده را بگیرند. در روزهای گذشته یک متن در قالب سند محرمانه مربوط به مکاتبات میان وزارت کشور و ریاست جمهوری و وزارت علوم در دی ماه پارسال درباره اخراج استادان دانشگاه‌ها و جایگزین کردن آنان در گروه‌های دانشگاهی در حال چرخش است.
علی شریفی زارجی، استاد دانشگاه صنعتی شریف در پیامی در صفحه ایکس (توییتر) خود با اشاره به این نامه نوشت : «دولت رئیسی مخفیانه فرایند جذب ۱۵ هزار عضو هیئت علمی همسو را به صورت سهمیه‌ای، فوری و خارج از چارچوب علمی موجود دانشگاه‌ها آغاز کرده است.»
در واکنش به این نامه محرمانه، محسن رنانی، اقتصاددان و استاد دانشگاه شنبه ۲۸ مرداد در نامه‌ای خطاب به وزیر علوم ضمن ابراز تعجب از عدم تکذیب رسمی آن نوشت: «اگر درست باشد به معنی نوعی کودتا از سوی بخش امنیتی نظام سیاسی علیه نظام علم است.»