بنیاد ۱۸ می، در نشست مطبوعاتی خود، شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران را برنده‌ی «جایزه‌ی صلح ویژه‌‌ی حقوق بشر۲۰۲۳» اعلام نمود. مراسم رسمی «گوانگجوی حقوق بشر ۲۰۲۳» در تاریخ ۱۸ می، ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۲، در کره‌‌ی جنوبی برگزار خواهد شد.
در بیانیه‌ی بنیاد ۱۸ می آمده است:
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، در دو دهه‌ی گذشته٫ به طور مشخص در طول یک سال پیش، در ایجاد همبستگی بین‌المللی برای محکوم کردن سیاست‌های ضد حقوق بشری دولت ایران در سرکوب معلمان و فعالان اتحادیه‌های کارگری تلاش‌های بسیاری کرده و این شورا متعهد به رساندن صدای معلمان ایران در سطح بین‌المللی بوده است.
فعالیت‌های جنبش معلمان در راستای ایجاد همبستگی جهانی در دفاع از آزادی بیان، آزادی، حق تشکل یابی، دسترسی عمومی به آموزش رایگان و باکیفیت و مقابله با خصوصی‌سازی آموز، سرکوب و بازداشت دانش‌آموزان، دانشجویان و معلمان فعالین اتحادیه‌های کارگری در ایران مبارزه می‌کنند و نیز در پتیشنی که به امضاهای فراوانی رسید از سازمان بین‌المللی کار (ILO) درخواست کرده است تا نمایندگان دولت ایران را از هیئت‌مدیره این سازمان برکنار کنند.
بیش از ۲۰۰ معلم از روز کارگر در فاصله یک ماهه از اول ماه می ۲۰۲۲ بازداشت شدند و هنوز از آنان همچنان مورد بازجویی قرار می‌گیرند و در بازداشت به سر می‌برند؛ نیز برخی از آن‌ها با وثیقه‌های سنگین آزاد تا زمان برگزاری دادگاه آزاد شده‌اند. در جریان جنبش انقلابی جاری در ایران که در اعتراض به قتل #ژینا_امینی آغاز شد تعدادی زیادی کودک و دانش‌آموز و نیز دو معلم به قتل رسیدند و نیز تعدادی زیادی معلم و دانش‌آموز بازداشت شدند. شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران تجمعات و اعتصاباتی را در اعتراض به کشته شدن کودکان و خشونت و سرکوب‌هاب ایجاد شده برگزار نمود.
با وجود مسمومیت حدود ۲۰۰۰ دانش‌آموز دختر با گاز سمی از آذر ماه ۱۴۰۱ در مدارس، همچنان دولت ایران اعلام کرده است که این حادثه یک موضوع فوری تلقی نمی‌شود. در پاسخ به بی‌توجهی مقامات مربوطه، شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، تجمعی سراسری را علیه این مسمومیت‌ها در مدارس دخترانه در ۱۶ اسفند ترتیب داد که توسط نیروهای امنیتی با خشونت سرکوب شد و منجر به دستگیری بسیاری از معلمان شرکت‌کننده در تظاهرات شد.
علیرغم فشار بر فعالین صنفی معلمان و تمامی مشکلات متعددی که شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران با آن مواجه است، اما همچنان پرتلاش با تبعیض و نابرابری مبارزه می‌کنند تا حداقلی از حقوق بشر را با بهبود سیستم آموزشی تضمین کنند