نصب فراوان دوربین‌های مدار بسته در محیط دانشگاه تربیت مدرس پدید‌ه‌ای است که این روزها بیش از هر چیزی در ذهن و دید دانشجویان این دانشگاه جلوه می‌کند. علاوه بر افزایش تعدا گارد امنیتی در ورودی‌های شمال و جنوب دانشگاه، ( سن بعضی از این افراد که اخیرا به محیط دانشگاه اضاف شدند، از ۲۵ سال بیشتر نیست!) قرار دادن یک پست نگهبانی در وسط حیاط دانشگاه (حدودا بین ساختمان مرکزی_کتابخانه و سلف دختران)، دو دستگاه ِ کارت‌خوان که هر دانشجو برای ورود و خروج مجبور به قرار دادن کارت دانشجویی خود در برابر آن برای اهراز هویت و در صورت تشخیص دستگاه، مانع شدن از ورود دانشجویان به خاطر ” ممنوع الورود شدن” است.
اما کار به این تدابیر شدید امنیتی ختم نشده است؛ جلو ورودی سلف پسران نیز هر روز یک مامور حراستی از ساعت ۱۱ تا ۲ و نیم ظهر در حال رصد و نگبهانی از وضعیت غذا خوری پسران است.
مراقبت فقط به اینجا مربوط نیست. تازه‌ترین حرکت آنها نصب دوربین در سقف ورودی تمام توالت‌ها و سرویس‌های بهداشتی این دانشگاه هست. اقدامی به دور از منزلت انسانی!
فرهاد دانشجو و یارانش علاوه بر این؛ گشت‌های پیاده را تدارک دیدند که به طور شبانه روزی و آشکار در حیاط، کتابخانه، آلاچیق‌های پشت علوم انسانی و فضای سبز، مدام در پی کشف وقایع هستند.
این در حالی است که تنها بوفه‌ی دانشگاه تربیت مدرس بعد از اعتراضات اخیر به طور کامل پلمپ و بسته شد. به‌گونه‌ای که فضای عمومی برای تعامل، گفتگو و استراحت دانشجویی وجود ندارد. قبل از این و در سال های ۹۷ و ۹۸ بسیج دانشگاه تنها فضای عمومیِ دانشجویی یعنی《سرای نشاط》 را در دانشکده ادبیات و علوم انسانی، در ابتدا تفکیک جنسیتی کرد و سپس به طور کامل بست.
این وضعیت در حالی رخ می‌دهد، که مسئولان دانشگاهی از هیچ اقدامی برای فشار بر دانشجویان، کوتاهی نکردند؛ آنطور که فرهاد دانشجو در مصاحبه اخیر خود در سخنانی مضحک و سخیف، مسئله‌ی《ممنوع‌الورود شدن، بستن سامانه‌ی گلستان، ممنوع الغذا شدن، و احضارهای بیشمار و متوالی دانشجویان به حراست، کمیته انضباطی و وزارت اطلاعات را》 به دلیل “درس نخواندن” آنها، اعلام کرد!