با سلام به دوستان،همکاران،بازنشستگان،ازکارافتادگان ومستمری بگیران عزیز
سالهاست که برای گرفتن حق وحقوق قانونی خود ودیگر بازنشستگان تلاش می کنم.درپی این روند درفروردین ۱۴۰۰ توسط سازمان اطلاعات سپاه پاسداران در منزل خود بازداشت شدم.درتمام مدت بازجویی نه از منافع خود بلکه از حق وحقوق پایمال شده ی تمامی بازنشستگان دفاع کردم ، اما درنهایت به چهار سال زندان محکوم شدم.
دراین سال ها با تغییر شرایط حاکم برجامعه ، اعتراضات مردمی افزایش یافته ودر پی آن شاهد افزایش بازداشت های بیشتری هستیم که همچنان بر تعداد زندانیان افزوده شده ومی شود.
در ۴۴ سال گذشته حاکمیت نه تنها نتوانسته زمینه های مفاسد اجتماعی(اعتیاد ، دزدی ، جنایت و..) را ازبین ببرد بلکه با پیشبرد سیاستهای خود موجب افزایش قربانیان این مفاسد اجتماعی شده وتنها راه حل مبارزه با این معضل اجتماعی را دستگیری وزندانی کردن این قربانیان دانسته و میداند.درزندان ها به تعداد تخت های سه طبقه درسلول ها افزوده شده وحتی درسلول ها تعدادی از زندانیان کف خواب ویا دربعضی زندان ها در راهروهای سالن ها می خوابند.درزندان ها تیپ های جدید(هرتیپ شامل چندین سالن است) می سازند وسالن های متروکه رابازسازی می کنند.
کنترل ونگهداری این حجم زیاد زندانی(حتی با استفاده از قرص های آرام بخش وخواب آورهای قوی وشربت متادون …) معضلی برای حکومت شده است.
زندانیان گاه با اعتصاب غذا وگاهی با مبارزات جمعی وسرپیچی از مقررات داخلی زندان ! عرصه را بر زندانبانان تنگ کرده ومی کنند.با توجه به پایین بودن امکانات وتغذیه از نظر کمی وکیفی ! زندانی مجبور است بخش زیادی از هزینه امکانات وتغذیه را خود تامین کند ولی با این وجود هزینه نگهداری و تامین امکانات اولیه زندانیان معضلی برای حاکمیت شده است.
اگر از این فشارهای سخت افزاری بگذریم ، حاکمیت از نظر نرم افزاری بیشتر تحت فشار است.
حاکمیت خوب می داند که باعدم پاسخگویی به خواسته های اقتصادی ، اجتماعی وسیاسی جامعه ! درآینده نه چندان دور شاهد اعتراضات گسترده با شدتی به مراتب بیشتر از جنبش “مهسا امینی” خواهد بود و از آنجا که راه حل را در سرکوب ، بازداشت وزندانی کردن معترضین می داند ، پس باید فکری به حال زندان ها بکند. علاوه براینها “دستگیری وزندان” امروزه به مقولاتی تبدیل شده که تقریبا بیشتر مردم را درگیر کرده چرا که درهر خانواده وفامیلی حتما فردی دستگیر ویا در زندان می باشد و مردم از کنار چنین بی عدالتی ها وراه حل های قرون وسطایی نمی توانند به آسانی بگذرند.از طرف دیگر نباید فشارهای نهاد های بین المللی را از نظر دور داشت که همواره به مانند شمشیر داموکلس بالای سر حکومت قرار گرفته است.
این فشار های سخت افزاری ونرم افزاری، حاکمیت را بر آن داشته است که بسیاری از زندانیان را آزاد نماید از جمله بنده که پس از گذشت ۲ سال از محکومیت ۴ ساله آزاد شدم!!
از تک تک دوستان که در این مدت دوسال جویای حال بنده وهمسرم بودید وحتی درتجمعات خود خواهان آزادی من شده اید ، کمال تشکر را دارم. آرزو میکنم هم چون گذشته بتوانیم درکنار یکدیگر از حق وحقوق قانونی ومغفول مانده خود دفاع ودرجهت بدست آوردن آنها تلاش کنیم.
با احترام اسماعیل گرامی
بهمن ۱۴۰۱