اخیرا بابک رضاخانی، همسر نازنین کی‌نژاد، مترجم و فعال حوزه تبلیغات که از ۱۶ مهرماه بازداشت شده است خبر داده که همسرش از زندان تماس گرفته و گفته که «وضعیت زندان قرچک بسیار بد است از غذا گرفته تا سرویس بهداشتی و حمام.» رضاخانی نوشته که ظاهراً همه زندانی‌ها به دلیل شرایط بسیار بد زندان، اعتصاب کرده‌اند و همسرش از او خواسته که صدایشان باشد و اطلاع‌رسانی کند که هیچ‌گونه حق و حقوقی برای زندانی‌ها قائل نیستند.
فعالان حقوق بشر بارها نسبت به وضعیت غیرانسانی زندان زنان قرچک هشدار داده‌اند و زندانیان سیاسی که تاکنون به این زندان انتقال داده شده‌اند بارها از اوضاع وخیم این زندان(عدم رسیدگی پزشکی و محرومیت های دارویی، وضع نامطلوب آب آشامیدنی، غذای بی‌کیفیت، نبود امکانات بهداشتی و تهویه هوا و رفتار توهین‌آمیز کادر زندان) و خشونتی که بر زندانیان گمنام جرائم اجتماعی اعمال می‌شود گزارش داده‌اند. این روزها، بازداشت فله‌ای زنان معترض در خیابان‌ها و انتقال آنان به ندامتگاه قرچک مصائب پیشین و شرایط اسف‌بار این زندان را تشدید کرده است.
یکی از زنانی که در اعتراضات اخیر بازداشت و به‌تازگی از زندان قرچک آزاد شده، از شرایط نابسمان بازداشت‌شده‌ها خبر داده است. او نوشته است: « قرچک شلوغ بود. تقریبا هر روز ورودی داشتیم. زنی در خانه کودک دارای معلولیتی داشت و هیچ فرد امنی برای مراقبت از فرزندش سراغ نداشت. زنی بیست روز بود با قرار وثیقه در قرچک اسیر بود تنها به این خاطر که کسی را نداشت برایش وثیقه بیاورد. زنی از ابتدای کودکی‌اش تحت مراقبت بهزیستی بود و این سازمان برای پیگیری وضعیت او خیلی زمان و نیرو نداشت. زنی بی‌خبر از وضعیت اعتراضات، فردی تیرخورده را تا خانه‌اش رسانده بود و یک هفته تمام در انفرادی و بعد 20 روز بود که در قرچک، زمان می‌گذراند. زنی بدون شال برای انتقال پول پشت باجه رفته بود و دور از هیاهوی جمعیت توسط لباس شخصی‌ها ربوده شده بود. زنی چادری یک پسر جوان را از باتوم‌خوردن نجات داده و چند کوچه جلوتر گیر ماشین لباس شخصی‌ها افتاده بود. پای صحبت هر کدامشان که می‌نشستی قصه یک قهرمان، یک انسان و زندگی سراسر رنج‌آورش را می‌شنیدی؛ همگی شگفت‌ا‌نگیز و پرشکوه. همگی زنانی مبارز و مقاوم در خانه و کار و جامعه. باور اسارت این زنان با اتهامات موهومِ اجتماع و تبانی علیه امنیت، محال بود و هست.»