برای کدامیک از این فرزندان و دختران زیبا و شجاع این سرزمین سوگواری کنم، به کدام خانواده و هموطن هم زبان آذربایجانی‌ام تسلیت بگویم! برای حدیث نجفی یا برای یلدا آقافضلی یا برای اسرآ پناهی یا برای آیلار حقی…
درود و تسلیت بر این ملت، به خانواده آیلار حقی و همه خانواده‌های صبور و مقاوم آذربایجان، که روزگار سختی را می‌گذارنند و من به عنوان یک زن ترک آذربایجانی به فرزندان و زنان این سرزمین افتخار می‌کنم.
حیدر بابا گویلر بوتون دوماندی
گونلریمیز بیر بیریندن یاماندی
بیر بیریزدن آیریلمایین آماندی…
هموطنان شجاع و آزاده؛ اینک بعد از چهل و چند سال، حکومت ملت ستیز جمهوری اسلامی برای مردمان این سرزمین فقط مظهر ویرانی و تباهی شده. وقتی مصیبتی برای یک ملت می‌آید فرق نمی‌کند ترک کرد لر عرب بلوج فارس، آثارش فقط یک چیز است؛ ویرانی و تباهی…
در اعتراض و خیزش سراسری مردم ایران که همه جهانیان شاهد سرکوب و بازداشت و کشتار جوانان و زنان و کودکان این سرزمین هستند، در روز خاکسپاری آیلارحقی دختر زیبا، دانشجوی پزشکی تبریز نمی‌دانستم این تسلیت نامه را به یاد چه کسی و برای کدام خانواده بنویسم!
برای کدامیک از این فرزندان و دختران زیبا و شجاع این سرزمین سوگواری کنم، به کدام خانواده و هموطن هم زبان آذربایجانی‌ام تسلیت بگویم! برای حدیث نجفی یا برای یلدا آقافضلی یا برای اسرآ پناهی یا برای آیلار حقی…
درود و تسلیت بر این ملت، به خانواده آیلار حقی و همه خانواده‌های صبور و مقاوم آذربایجان، که روزگار سختی را می‌گذارنند و من به عنوان یک زن ترک آذربایجانی به فرزندان و زنان این سرزمین افتخار می‌کنم.
در برابر خانواده‌های محترم دغدار و و این ملت: از بلوچستان تا خوزستان از کردستان تا خراسان از همدان تا مازندران و گیلان، از تهران تا اراک و اصفهان و شیراز و بندرعباس و کرج که در برابر ستمگران زمان ایستاده‌اند و مقاومت میکنند و پا پس نمی‌کشند سر تعظیم فرود می‌آورم.
از مهساامینی نماد زن-زندگی-آزادی تا کیان پیرفلک که این روزها نماد معصومیت از دست رفته فرزندان این خلق ستمدیده است.
از پشت دیوار بلند زندان اوین با بغضی عمیق و دلی اندوهگین اما امیدوار به شما زنان و جوانان هموطن آذربایجانی‌ام، از تبریز تا اردبیل، از ارومیه تا زنجان از خوی تا مغان، سلام می‌گویم.
افسوس که در این روزهای سخت در خیابان‌ها و میدان‌ها و محله‌های شهر شما نتوانستم از نزدیک در کنار خواهران و مادران و دختران دلیر این سرزمین باشم.
به شما زنان و جوانان می‌بالم که به ما آموختید تنها راه ما برای پایان استبداد و طلوع خورشید عدالت و آزادی، اتحاد مردمان این سرزمین است. به امید افراشته شدن پرچم آزادی از کناره‌های ارس تا سراسر ایران تا خلیج فارس.
۲۷ آبان ۱۴۰۱
زندان اوین
عالیه مطلب زاده