رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی کارگری پالایشگاه دهم مجتمع گاز پارس جنوبی می‌گوید: طرح طبقه‌بندی مشاغل که بعد از سال‌ها سرانجام اجرایی شد مورد قبول کارگران نیست و برای تغییر آن پیگیرِ ایجاد کمیته‌ی طبقه‌بندی مشاغل هستیم.
به گزارش خبرنگار ایلنا، کارگران برای اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل معمولا راه سختی در پیش دارند. کارفرمایان به دلیلِ بار مالی، زیر بار اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل نمی‌روند و وزرات کار هم در این خصوص اقدام موثری انجام نمی‌دهد. این درحالیست که طبق ماده ۵۰ قانون کار «چنانچه کارفرمایان مشمول این قانون در مهلت‌های تعیین شده از طرف وزارت کار و امور اجتماعی مشاغل کارگاه‌های خود را ارزیابی‌نکرده باشند وزارت کار و امور اجتماعی، انجام این امر را به یکی از دفاتر موسسات مشاور فنی ارزیابی مشاغل و یا اشخاص صاحب صلاحیت (موضوع تبصره ۲ ماده ۴۹) واگذار خواهد کرد.»
گاهی کارگران برای رسیدن به این خواسته‌ی خود به قدری مصمم هستند که بالاخره کارفرما مجبور به اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل می‌شود، اما خیلی اوقات نیز طرحِ اجرا شده آن چیزی نیست که کارگران به دنبال آن هستند. کارگران مجتمع پارس جنوبی از جمله کارگرانی هستند که طرح طبقه‌بندیِ اجرا شده را قبول ندارند؛ آن‌ها که بعد از تلاش و رایزنی‌های بسیار توانستند امضایِ اجرای این طرح را از مجلس و وزیر نفت سابق دریافت کنند، حالا به دنبالِ ایجادِ کمیته‌ی طبقه‌بندی مشاغل برای اصلاح طرح طبقه‌بندی هستند.
علیرضا میرغفاری، رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی کارگری پالایشگاه دهم مجتمع گاز پارس جنوبی، در این خصوص به «ایلنا» می‌گوید: اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل مطالبه‌ی چندین ساله‌ی کارگران بود که معمولا زیر بار اجرای آن نمی‌رفتند و در پاسخ به این مطالبه می‌گفتند شما در منطقه‌ی ویژه کار می‌کنید و اینجا قانون خاص خود را دارد.
به گفته‌ی میرغفاری؛ این موضوع از کمیسیون‌های انرژی و اجتماعی پیگیری شد و بعد از رایزنی‌های بسیار با موافقتِ آقای زنگنه، وزیر نفت وقت، از تاریخ اول فرودین ۹۹ شرکت ملزم به اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل در قالب طرح جبران خدمات شد.
رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی کارگری پالایشگاه دهم مجتمع گاز پارس جنوبی می‌گوید: طرحی که بعد از سال‌ها سرانجام اجرایی شد مورد قبول کارگران نیست و برای تغییر آن پیگیرِ ایجاد کمیته‌ی طبقه‌بندی مشاغل هستیم.
به گفته‌ی این فعال کارگری؛ طبق آیین‌نامه اجرایی طرح طبقه‌بندیِ مشاغل در صورت اعتراض نمایندگان کارگری به نحوه‌ی محاسبه و پرداختِ مابه‌التفاوتهای احتمالی باید کمیته طبقه‌بندی مشاغل شکل بگیرد و این کمیته هم متشکل از نماینده کارگر، کارفرما، وزارت کار و در صورتِ وجود، شرکتِ مشاوره، است.
میرغفاری می‌گوید: در حال حاضر هم روی نحوه‌ی محاسبه و هم نحوه‌ی پرداخت مابه‌التفاوت‌ها ایراداتی داریم. یعنی معتقدیم تمام مواردی که باید، در طرح دیده نشده است و طرح ناقص است. ضمن اینکه نحوه‌ی محاسبه را هم اشتباه می‌دانیم.
رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی کارگران پالایشگاه دهم مجتمع گاز پارس جنوبی می‌گوید: طبق طرح اجرا شده اکثر گروهای شغلی کاهش داده شده‌اند که این خلاف قانون است و باعث شده کارِ کارگران و شرح وظایفشان با حقوق و دستمزد و گروه شغلی یکسان نباشد. به طور مثال برای من که سرپرست بودم، تکنسین ارشد رد شده است اما خب کماکان باید کار سرپرست را انجام بدهم اما حقوقِ یک تکنسین ارشد را دریافت کنم. بررسی این موارد و اصلاح آن‌ها نیازمندِ ایجادِ کمیته‌ی طبقه‌بندیِ مشاغل است.
میرغفاری به تناقض در نحوه‌ی محاسبه‌ی حقوق مبنا و مزد شغلی در موقعیتهای مختلف اشاره می‌کند و می‌گوید: هنگام پرداخت عیدی و سنوات به ما می‌گویند فوق‌العاده‌ها مثل شبکاری و جمعه کاری و… جزو حقوق شما نیست و براساس حقوق مبنا، یعنی بدون این فوق‌العاده‌ها، عیدی و سنوات را محاسبه می‌کنند. از طرفی در محاسبات مربوط به پرداخت مابه‌التفاوتِ طرح طبقه‌بندی مشاغل، این موارد را به عنوان مزد مبنا لحاظ می‌کنند. در واقع اضافه کار و تعطیل‌کاری و جمعه‌کاری زمانی که قرار است عیدی و سنوات پرداخت کنند به عنوان مزد شغل حساب می‌شود و در زمان اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل آن را مزد مبنا در نظر گرفته‌اند.
وی در توضیح بیشتر این موضوع اضافه می‌کند: در آیتم‌های قراردادی ما گزینه‌ای به نام مزایای رفاهی وجود دارد که این آیتم بیش از ۴۰درصد از حقوق ما را پوشش می‌دهد؛ وقتی در اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل این آیتم‌ها را جزو حقوق مبنا حساب کنند مسلم است که مابه‌التفاوتِ کمتری به ما تعلق می‌گیرد.
رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی کارگری پالایشگاه دهم مجتمع گاز پارس جنوبی تصریح می‌کند: ما به این تعارض در محاسبه معترض هستیم و برای بررسی این موارد درخواست تشکیل کمیته‌ی طبقه‌بندی مشاغل داده‌ایم.
میرغفاری می‌گوید: برای پیگیریِ این موضوع چند مرتبه به وزیر کار و اداره کار منطقه‌ی ویژه، نامه زدیم و اتفاقا اداره کار هم خواسته‌ی ما را قانونی می‌داند و درخواست ما را به شرکت‌ها ارجاع داده تا این موضوعات را لحاظ کنند.
به گفته‌ی میرغفاری؛ برخی از پالایشگاه‌ها همین طرح را نیز اجرا نکرده‌اند و قرارداد آن‌ها بدون لحاظ طرح طبقه‌بندی مشاغل نوشته شده است.
رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی کارگری پالایشگاه دهم مجتمع گاز پارس جنوبی در پایان می‌گوید: ما می‌توانیم قراردادها را امضا نکنیم. طبق قانون، کاهش گروه شغلی منوط به توافق کارگر است و امضای قرارداد حکم همین توافق را دارد.
نقش تشکل‌های کارگری را در پیشبرد مطالبات کارگران نمی‌توان نادیده گرفت. بسیاری از فعلان کارگری معتقدند تا زمانی که تشکل‌های کارگری نتوانند نقش پُررنگیِ در بنگاه‌های اقتصادی داشته باشند، کارگران برای رسیدن به مطالبات خود دچار مشکل می‌شوند. اگرچه قانون کار تنها اجازه‌ی فعالیتِ سه تشکلِ شورای اسلامی کار، انجمنی صنفی و نماینده کارگری را داده است اما لعضا کارفرمایان با ایجاد تشکل‌های قانونی مخالفت می‌کنند. ضمن اینکه نماینده‌های کارگریِ عضو این تشکل‌ها، به دلیلِ موقت بودنِ قرارداد خود از قدرت و توان کافی برای پیگیری حقوق کارگران برخوردار نیستند. اما به هر حال وجود همین تشکل‌ها – البته با اما و اگرهای بسیار – تاحدودی می‌تواند کارگران را برای رسیدن به مطالباتشان یاری کند.
در مورد مجتمع گاز پارس جنوبی نیز اگر چه سال گذشته با پیگیریِ کارگران سرانجام پالایشگاه‌های پارس جنوبی توانستند انجمن صنفی تشکیل دهند اما به گفته‌ی میرغفاری این انجمن‌ها برای اینکه قدرت بیشتری کسب کنند نیاز به تجمیع در قالبِ کانون انجمن‌های صنفی دارند.
میرغفاری معتقد است؛ اگر بر سرِ راه ایجاد این کانون اینچنین مانع نمی‌تراشیدند، پُرقدرت‌تر می‌شد موضوع ایجاد کمیته طبقه‌بندی و رفع ایراداتِ طرحِ اجراشده را پیگیری کرد.