در پی درخواست شماری از خانواده‌های دادخواه دی‌ماه ۹۶ و آبان‌ماه ۹۸ از بهنام موسیوند، زندانی سیاسی برای پایان دادن به اعتصاب غذای خود، او سرانجام به این اعتصاب پایان داد. حال او در زندان وخیم شده بود.
در پی درخواست شماری از خانواده‌های دادخواه دی‌ماه ۹۶ و آبان‌ماه ۹۸ از بهنام موسیوند، زندانی سیاسی برای پایان دادن به اعتصاب غذای خود، او سرانجام به این اعتصاب پایان داد. حال او در زندان وخیم شده بود.
بهنام موسیوند، فعال مدنی و زندانی سیاسی پس از ۱۶ روز به اعتصاب غذای خود در زندان پایان داد.
آتنا دائمی، زندانی سیاسی پیشین جمعه، ۱۶ اردیبهشت در توییتر خبر پایان اعتصاب غذای بهنام موسیوند را اعلام کرد.
بهنام موسیوند، زندانی سیاسی از ۳۰ فروردین سال جاری که به بیمارستان منتقل می‌شد و مورد ضرب و شتم مأموران در زندان رجایی‌شهر قرار گرفت، دست به اعتصاب غذا زد.
او با انتشار یک فایل صوتی از زندان رجایی‌شهر اعلام کرد به «دلیل شرایط موجود در زندان رجایی‌شهر که مشتی نمونه خروار از وضعیت موجود است، به‌عنوان بخشی از قیام آبان» از تاریخ سه‌شنبه ۳۰ فروردین دست به اعتصاب غذا زده است.
همزمان با ادامه اعتصاب غذا، دوشنبه ۵ اردیبهشت مأموران موسیوند را به زندان اوین منتقل کردند تا این‌که سه روز بعد در روز پنج‌شنبه ۸ اردیبهشت حالش وخیم شد و او را به بیمارستان بردند.
آرش صادقی، زندانی سیاسی سابق و فعال حقوق بشر در حساب توییتر خود نوشته بود که دوشنبه پنجم اردیبهشت بهنام موسیوند به علت کاهش شدید فشار و قند و ضربان نامرتب قلب به بهداری زندان رجایی‌شهر منتقل شده، ولی به‌دلیل عدم پذیرش سرم ساعاتی بعد مجدداً به داخل بند بازگردانده شده است.
آرش صادقی افزوده بود با وجود انتقال به زندان اوین هیچ بهبودی در وضعیت بهنام موسیوند رخ نداده، زیرا شرایط بهداری زندان اوین «فاجعه‌بارتر از زندان رجایی‌شهر است».
در حالی‌که وخامت حال جسمانی بهنام موسیوند ادامه داشت، شماری از خانواده‌های دادخواه دی‌ماه ۹۶ و آبان‌ماه ۹۸ با انتشار نامه‌ای از او خواستند که به اعتصاب غذای خود پایان دهد. آن‌ها نوشتند:
«بهنام عزیز ما، تلخی این روزهای تو را با تمام وجود لمس می‌کنیم. اما مگر آن روزها در خیابان، دی و آبان، برای چیزی جز زندگی جنگیدیم که تو امروز کمر به نابودی آن بسته‌ای؟ خون‌های ریخته‌ی فرزندان ما امروز در مقاومت امثال تو جاری شده پس بمان تا با هم زندگی را به این سرزمین بازگردانیم. بهنام، پسر نازنین ما بمان. که دست در دست هم فردای آزادی را جشن بگیریم. بمان بهنام. با مرگ نحس پنجه مَیفکن…»
مأموران اداره اطلاعات بهنام موسیوند را ۱۲ بهمن ماه ۱۳۹۶ در منزلش بازداشت و به بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل کردند. او در تاریخ ۲۸ اسفندماه ۹۶ با سپردن وثیقه به صورت موقت از زندان آزاد شد.
شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمد مقیسه شهریورماه ۹۸ موسیوند را به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» به پنج سال حبس تعزیری و به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به یک سال حبس تعزیری محکوم کرد. این حکم در مرحله تجدیدنظر توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران عیناً تأیید شد. با استناد به ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی پنج سال حبس تعزیری برای اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» برای او قابل اجرا است.
بهنام موسیوند در نهایت ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ پس از حضور در واحد اجرای احکام دادسرای اوین بازداشت و جهت تحمل دوره محکومیت خود ابتدا به زندان اوین منتقل شد. شهریورماه ۹۹ به دلیل بروز علائم ابتلا به ویروس کرونا از جمله تب و لرز شدید و از دست دادن حس بویایی و چشایی او را به بهداری زندان اوین منتقل کردند. مسئولان زندان اوین، این زندانی سیاسی را به بهانه انتقال به بیمارستان، به یک سلول انفرادی در زندان رجایی‌شهر کرج تبعید کردند.
بهنام موسیوند به بیماری پروستات نیز مبتلا است و تاکنون چندین بار از دریافت خدمات پزشکی به‌دلیل سر باز زدن از دست‌بند هنگام انتقال به بیمارستان، محروم شده است.
در سال‌های اخیر محرومیت از حق درمان سبب شده که زندانیان زیادی در زندان‌های سراسر ایران جان‌شان را از دست بدهند. عفو بین‌الملل ۲۳ فروردین / ۱۲ آوریل در گزارشی تفصیلی درباره عدم دسترسی زندانیان به خدمات درمانی و پزشکی اعلام کرد که در طی سال‌های گذشته دست‌کم ۹۶ زندانی در زندان‌های مختلف ایران، عامدانه و نظام‌مند از دریافت خدمات درمانی محروم شده‌اند و این روند به مرگ آن‌ها منتهی شده است.