🔹زنان از شرایط نابرابر استخدامی و حتی دستمزدی در جامعه رنج می‌برند به نحوی که براساس آمار مرکز آمار ایران، نرخ بیکاری زنان دو برابر مردان است و حالا وضعیت نابه‌سامان اقتصادی کشور نیز بر این شرایط نابرابراضافه شده تا آنان بیش از پیش در معرض تضییع حقوق خود قرار بگیرند.
🔹آمار‌ها درباره میزان بیکاری و اشتغال زنان نگران‌کننده است. زنان در بازار کار بیش از مردان در معرض اخراج و تعدیل بوده و کمتر از آن‌ها در مسیر استخدام قرار می‌گیرند. میزان دستمزد زنان و مردان نیز یکسان نیست و زنان نیروی کار ارزان‌قیمت به حساب می‌آیند، این درحالیست که داشتن اشتغال و درآمد کافی برای امرار معاش یک حق همگانی است.
🔹تاریخ پر فراز و نشیب زنان در بستر شغلی و استفاده از آنان به عنوان نیرویی با دستمزد کمتر و چالش‌هایی که بر سر راه اشتغال زنان همواره وجود داشته است باعث شد که جامعه بین‌الملل و متخصصان همواره به صورت ویژه بر لزوم توانمندسازی زنان و حمایت از استقلال مالی و اقتصادی آن‌ها تاکید کنند، اما در جامعه ما توجه چندانی به این موضوع نمی‌شود تا جایی که در شرایط بحران اقتصادی فعلی زنان در خط مقدم تعدیل‌ها و اخراج‌ها قرار گرفته‌اند.
🔹براساس گزارش مرکز آمار ایران، نرخ بیکاری زنان به صورت تقریبی دو برابر مردان است.
نرخ بیکاری زنان فارغ التحصیل مقاطع کاردانی، کارشناسی و کارشناسی ارشد دو برابر (کمی بیشتر از دو برابر) مردان بوده است و در مقطع دکتری نیز بعضا این آمار سه برابر و حتی بیشتر هم می‌شود.
🔹شاید یکی از علل عدم اولویت‌دهی به زنان در استخدام‌ها و اولویت‌بخشی به آنان برای اخراج و تعدیل این تفکر اشتباه است که مردان نان‌آوران خانواده بوده و درآمد زنان نقش چندانی در معاش خانواده ندارد.
این درحالیست که در جامعه ما زنان هر روز بیش از روز قبل نسبت به حقوق خود آگاهی پیدا کرده و به خوبی می‌دانند که اشتغال مناسب یکی از حقوق غیرقابل تخطی آنان است.
🔹از سوی دیگر در شرایطی که بسیاری از زنان در اقصی نقاط کشور خودسرپرست و سرپرست خانوار هستند، بیکاری و نبود درآمد می‌تواند صدمات غیرقابل جبرانی را بر زندگی آنان و حتی جامعه وارد کند.
افزایش فقر زنانه در کشور و تبعات منفی آن یکی از مهم‌ترین بی‌توجهی به اشتغال و درآمد زنان در جامعه است۰