بیانیه ۲۸۰ تن از فعالان سیاسی، اقتصادی، اجتماعی،فرهنگی و حقوق بشری در اعتراض به ادامه حصر غیر قانونی رهبران جنبش سبز
زمینه‌ساز آزادی میهن و ساختن ایران، آزادی همه زندانیان سیاسی و عقیدتی از جمله رهبران جنبش سبز، رفع سانسور و سرکوب، و تعهد به حقوق ذاتی ایرانیان است
▫️به نام خدا
یازده سال از حصر غیر قانونی و ظالمانه رهبران جنبش سبز خانم دکتر زهرا رهنورد و آقایان مهندس میرحسین موسوی و حجت الاسلام والمسلمین مهدی کروبی گذشت و آنان همچنان در بند زندان خانگی اسیرند. هنوز هیچ مقام و نهاد رسمی مسئولیت چنین ستم آشکاری را بر عهده نگرفته و هنوز هیچ دلیل موجه قانونی و ظاهرالصلاح یا محکمه پسند برای چنان اقدامی که ناقض حقوق انسانی و شهروندی بلکه بر خلاف همه قانون اساسی و قوانین موضوعه جمهوری اسلامی است، از سوی حکومت اعلام نشده است.
سرکوب جنبش اعتراضی و ضد تقلب و کودتای انتخاباتی خرداد ۱۳۸۸ و حصر رهبران آن، نه تنها حکومت را از بن بست های خودساخته رهایی نبخشیده بلکه به گسترش بیشتر امواج اعتراضات و جنبش های اجتماعی در میان قشرها و طبقات اجتماعی ستمدیده و قربانی فقر ، فساد و تبعیض منجر شده است.
اکنون میهن ما ایران پس از گذشت دوازده سال از سرکوب جنبش سبز، بیش از پیش در بحران های مرکب و انباشته سیاسی، اقتصادی، و اجتماعی فرو رفته و در افق آینده خود در صورت تداوم وضع موجود جز فاجعه هایی بزرگتر نمی بیند. حکومت به رغم آثار فاجعه بار سیاست های سرکوبگرانه، نا بخردانه و غیر مردمی، همچنان توسن قدرت را در مسیری میراند که پایانی جز پرتگاه مخوف نابودی کامل حرث و نسل ایرانی و بی آینده کردن کشوری کهن و ملتی بزرگ و تاریخی برای آن متصور نیست.
امروز ایران در بحران است. این بحران های انباشته و متراکم محصول فرایند تصمیم گیری نهاد اصلی قدرت در راس هرم سیاسی است. بحران اقتصادی با نشانگان رشد منفی مداوم، تورم، گرانی، بیکاری، فقر، فاصله روز افزون طبقاتی، فرار مغزها و سرمایه ها و نیروی کار از کشور توان و نفس مردم را بریده است. بحران اجتماعی با نشانگان اعتیاد، دزدی ، سرقت و نا امنی اجتماعی و دهها آسیب و مشکل اجتماعی، جامعه ای نا امن و ناسالم را رقم زده است. علاوه بر اینها بحران در روابط بین المللی و منطقه ای و تحریم های حاصل از آن، بحران زیست محیطی به ویژه بحران آب، بحران پاندمی و قتل عام صدها هزار نفر از هم وطنان به ویژه محرومان ، بحران مدیریت و ناکارآمدی، بحران مسکن و اجاره نشینی ، بحران فساد ساختاری و اختلاس های نجومی ، بحران مشروعیت و مشارکت هریک گوشه ای از وضعیت نابسامان کنونی را ترسیم میکند. همه اینها در کنار بحران دینی، ایدئولوژیکی و اخلاقی و دیگر بحران هایی که بر شماری همه آنها سیاهه ای طولانی را تشکیل خواهد داد، حاصل و عملکرد چنین نظام حکمرانی است.
بر بستر این بحران های ساختاری و نهادی است که جنبش های اعتراضی در سالهای اخیر برآمدی بی سابقه یافته و با وجود سرکوب جنبش های اعتراضی تهیدستان و ستمدیدگان ایرانی نه تنها از تراکم و تعدد اعتراضات کم نشده بلکه اعتراضات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کارگران ، کشاورزان ، معلمان، زنان، پرستاران، حاشیه نشینان، مالباختگان و غارت شدگان نهادها و موسسات مالی حکومتی هر روز گسترده تر شده است. اعتراضات طبقه متوسطی که اکنون به صف طبقات پایین و محروم جامعه رانده شده و جنبش دادخواهی مادران و خانواده های قربانیان مظلوم و جانباخته در زندانها و خیابانها، در زمین و آسمان هر روز گسترده تر شده است و حکومت نیز راهی جز سرکوب و حبس معترضان و سخنگویان و نمایندگان آنان نمی یابد. نظام مستقر به جای اتخاذ راه و روش های عقلانی، قانونی و دمکراتیک برای حل بحران ها و پاسخگویی موثر به مطالبات قشرها و طبقات اجتماعی گوناگون متاسفانه تا کنون دو شیوه را انتخاب و اتخاذ کرده ، در درون تکیه بیش از پیش به نهادهای نظامی ، شبه نظامی و پلیسی- امنیتی سرکوبگر و در بیرون جستجوی متحدان راهبردی خیالی و دخیل بستن به آنها برای تضمین بقا . دو راهی که در واقع نه راه حل که خود مسئله است و بحران زا.
اکنون حکومت اقتدار گرا مگر نمیداند که تنها راه حل برون رفت از بحران ها و ابر بحران ها، بازگشت به مردم و بسط آزادی ، عدالت، استقلال و دمکراسی است؟ مگر نمیداند راه حل، شناسایی حقوق اساسی انسانی ، ملی و شهروندی مردم ایران و تن دادن به اصل حاکمیت ملی و مردمی و ترک خودکامگی، استبداد و پایان بخشیدن به تبعیض های گوناگون و نظامدار طبقاتی، مذهبی، قومی، صنفی و جنسیتی است؟ اقتدار گرایان مگر نمیدانند که راه بقا از درون میگذرد، از بازگشت امید و اعتماد به مردم ایران و روش آن نیز جز تحولی ساختاری در نظام حکمرانی و پذیرش حاکمیتی دمکراتیک نیست؟ سرآغاز این راه آزادی همه زندانیان سیاسی و عقیدتی از جمله رهبران جنبش سبز ، رفع سانسور و سرکوب و تعهد به حقوق ذاتی ایرانیان است. راهی که زمینه ساز همبستگی در جهت عدالت، آزادی ، استقلال و توسعه همه جانبه و پایدار و ساختن ایران آباد و آزاد و مقتدر فردا است.
یکشنبه بیست و چهارم بهمن هزار و چهارصد
◾️
ابراهیم خوش سیرت-ابراهیم ملکی- ابوالفضل حاجی زادگان-ابوالفضل قدیانی- ابوالفضل نجفی-احسان شریعتی-احمد بخارایی-احمد حری- احمد رضا طالب-احمد شجاعی-احمد شیخ زاده–احمد صییام پور-احمد منتظری- احمدمعصومی-اسماعیل علوی-اکبر امینی–اکبر دانش سرارودی-اکرم مصباح-امیر حسین مرتضایی-امیر خرم-امیر رضایی-امیر زرین کم-امیر طیرانی-امیر فرهادی نجف آبادی-امیر مختاری- امیرخسرو دلیرثانی-آتوسا عطایی-آرزو باهر- باقر بختیار- بدرالسادات مفیدی- بهزاد حق پناه- بهزاد همایونی-بهمن احمدی امویی-بهمن رضاخانی-بهنام بیات-پارسا پورغفار مغفرتی-پروانه سلحشوری-پریسا گنحی-پیمان احمدی-جعفر زمانی-جواد وفایی-حجت شریفی- حسن اسدی زیدآبادی-حسین ارغوانی-حسین الهی منش- حسین آزادی آران-حسین ثاقب-حسین حدادنژاد-حسین رفیعی-حسین سربندی-حسین فرزین- حسین فلّاح-حسین کربلایی-حسین کروبی- حسین گودرزی- حسین مجاهد-حسین وفاپور-حمید آصفی-حمید علی عسگریان-حمید محمدنژاد-حمیدرضامحمدنژاد-حمیده خدایی-حمیده زارع-حوریه خاکپور-داوود حسن پور کهنمویی-درخشنده تیموریان-رحمان کار گشا-رسول ذوالفقاری-رسول شاهرخ-رضا احمدی-رضا اروین-رضا اقاخانی- رضا تیموری- رضا دبیر-رضا رحیمی-رضا رئیس طوسی-رضا سید زاده-رضا کشاورز- رضاکیانی-رقیه زارع پورحیدری-روح الله رحیم پور-روزبه جامه شورانی-رویا بلوری-روئین عطوفت- ریحانه سادات مرتضوی- ریحانه طباطبایی- زهرا اقاخانی-زهرا ربانی املشی-زهرا رحیمی- زهره آقاجری- ژیلا بنی یعقوب-سعید خسروی-سعید رضادوست-سعید شهرتاش-سعید فاضل-سلمان بهزادی-سمانه فکوری-سوده صفوی-سید ابراهیم حجازی- سید احسان میرلوحی- سید احمد شمس-سید سراج الدین موسوی-سید علی میرموسوی- سید محمد سیف زاده-سید یعقوب آل شفیعی فومنی- سیداحمد مجیدی-سیدعبدالعلی حسینیون- سیدمحمدعلی ایازی-سیدمحمود باقری-سیدیعقوب آل شفیعی فومنی-سینا نوربخش-شهروز احمدی-شهناز امجدی-شهیده احمدیان-شهین دخت قاسمی-شهین علوی-صالح نوریان- صبا شعردوست-صدرالدین بهشتی شیرازی-صدیقه کنعانی- صدیقه وسمقی-طاهره دهقان-طاهره قابل-طیبه حسن لو-طیبه طاهریان- عارف صفوی- عباس اقبال-عباس پور اظهری-عباس پیمانی-عباس راستی بروجنی-عبدالحسین اشتری-عبدالحسین خدادی- عبدالفتاح سلطانی-عبدالله طوسی -عبدالله کاظمی-عبدالله مومنی-علی اکبر باغانی-علی پیرای-علی تقی پور-علی تک‌فلاح-علی توکل-علی خدادادی-علی سلطانی-علی شاهزید-علی شریعتی- علی شیخ الاسلامی-علی صرافیان-علی فرید یحیایی-علی قاسمی- علی محمد فراهانی-علی محمدی-علی موسوی-علی نظری- علی وحیدی- علیرضا بهشتی حسینی-علیرضا بهشتی شیرازی-علیرضا خوشبخت- علیرضا رجایی-علیرضا رجبیان-علیرضا سرفرازی-علیرضا عبدی-علیرضا قمی-علیرضا کاکاوند-علیرضا همتی-غلامرضا انصاری-غلامرضا جعفری-فاطمه انصاری-فاطمه آذری قمی-فاطمه پزشک-فاطمه پوراسماعیلی-فاطمه حاتمی مجومرد-فاطمه حسنی-فاطمه دردکشان- فاطمه گوارایی- فتح الله حنیف- فرزانه افشاری- فریدون سحابی-فضل الله صلواتی- فهیمه احمدیان-فهیمه افشاری-فیاض زاهد-فیروزه صابر-قربان بهزادیان نژاد- میثم محمدی- قدس قاسمی-کاوه افضل-کمال اطهاری–کیارش کاظمی-لاله شاکری-لیلا کیان‌مهر-مجتبی بدیعی- مجید زرگر-مجید علی عسگریان- محبوبه اعرج شیروانی-محدثه عاطفی-محسن آویژگان-محمد احمدی-محمد امین هادوی-محمد تقی خسروی-محمد تقی شامخ-محمد حسین عربی-محمد حسین هادوی-محمد حیدری رنانی- محمد داوری–محمد دردکشان- محمد شیورانی-محمد صحفی-محمد علی سادات الحسینی- محمد علی کوشا-محمد قربانی-محمد قزوینی-محمد کارخانه چبن-محمد محمدی-محمّد محمّدی‌اردهالی-محمد موسوی-محمد مهدی باقری- محمد نانکلی-محمد نصرالهی- محمدرضا احمدی-محمدرضا آهنی-محمدرضا نوری-محمدسعید حنایی‌کاشانی-محمدصادق آخوندی-محمدصادق ربانی املشی-محمدعلی حسن نژاد-محمدلطیف عباس‌پناه-محمّرامین هادوی-محمود باقری-محمود حیدری-محمود دردکشان- محمود عمرانی-محمود وجدانی-محموداحمدی- مرتضی امینی- مرتضی رازی-مرتضی سالم- مرتضی مومنی- مریم حقیقت-مریم صفایی- مریم یحیوی-مژگان اورند-مسعود آقائی- مصطفی بادکوبه ای هزاوه ای-مصطفی تاجزاده-مصطفی حمصیان- مصطفی رسته مقدم-مصطفی نیلی-مطهره ملکی-ملیحه دردکشان-منصور کوچک محسنی- موسی جلالی خواه-مونا معافی-مهدی بیک-مهدی حاجی اسماعیلی-مهدی زمانی-مهدی شعبانی خلج-مهدی مظفری-مهدی ملکی- مهدی منتظر قائم- مهدی همتی-مهدی یوسفیان-مهرداد جهانگیری-مهرگان وثوق-مهری مقدم -میثم سعادت-میثم معتمدنیا-نادره شفیع نادری-ناصر دانشفر-نصرالله یوسفی-نظام الدین قهاری-نوید موذن-وجیهه دردکشان-وحید پوراسما عیلی-وحید نجفیان-هاشم آقاجری- هاشم باروتی-الهام ذوالفقاری-الهه رضایی-یاور ذاتی-یونس رستمی.