برایم چه فرقی میکند
مردهام را
کجا به خاک بسپارند!
در گوشه ای از این خاک
آرام خواهم گرفت
تنها سایه بانی بر گورم
بیافرازید،
زمانی که باد زوزه کشان
از آن می گذرد
شاید پیامی از نسترنها
و یاسمن های وطنم برایم بیاورد
که من همواره منتظرش بودم
و یا گل سرخی بالای سرم
بکارید،
پیش از طلوعِ آفتاب
که تاریکی چترش را می افرازد
با من از باغ گل سرخ،
به گفتگو بنشیند
برایم چه فرقی میکند
مرده ام را
کجا به خاک بسپارند
در گوشه ای از این خاک
آرام خوهم گرفت،
تنها آخرین شعر نانوشته ام را
در من نجوا کنید،
تا،
پرواز کند
و نصیب شاعری شود
که او بعد از من-
آن راخواهد سرود.
رحمان-ا
۲۵ / ۶ / ۱۴۰۰