با کمال تأسف باخبر شدیم که آقای علیرضا جباری (آذرنگ)، شاعر، نویسنده و مترجم، ویراستار، روزنامه‌نگار، و عضو کانون نویسندگان ایران، امروز ۱۷ آذر ۱۳۹۹ در زمانی که در بیمارستانی در تهران برای عمل قلب بستری بود، در ۷۶ سالگی بر اثر ابتلا به کووید-۱۹ فوت کرده است.
آقای جباری (آذرنگ) در سال‌های اخیر با ارسال نوشته‌هایش به نثر و به نظم با «اندیشهٔ نو» همکاری می‌کرد و به پربار شدن محتوای مطالب ما یاری می‌رساند.
آقای جباری فعال مدنی و از کنشگران «کارزار لغو اعدام» (لگام) بود و در سال ۱۳۸۴نیز برندهٔ جایزهٔ «هِلمَن-هَمِت» سازمان دیده‌بان حقوق بشر شده بود. ایشان در اواخر سال ۱۳۸۱ به جرم مصاحبه با نشریه‌ای فارسی‌زبان در کانادا در محل کارش در مرکز نشر دانشگاهی بازداشت و مورد بازجویی قرار می‌گیرد و چهل روز را در زندان می‌گذراند. مدّت کوتاهی پس از آزادی، مجدداً به علّت مصاحبه‌ای دیگر بازداشت و به ۲ سال زندان محکوم می‌شود که بیشتر آن را در زندان گوهردشت کرج می‌گذراند.
آقای جباری سال‌ها به روزنامه‌نگاری و نوشتن و ترجمه و ویراستاری اشتغال داشت و آثار زیادی از نثر و نظم و ترجمه از ایشان به جا مانده است، از جمله دو کتاب ترجمه با عنوان‌های «اوالونا» و «آبی‌ترین چشم».
از دست دادن آقای جباری برای «اندیشهٔ نو» و جامعهٔ روشنفکری و فعالان مدنی ایران ضایعه‌ای غم‌انگیز است.
«اندیشهٔ نو» درگذشت آقای علیرضا جباری را به همسر و فرزندان و دیگر اعضای خانوادهٔ ایشان، و نیز به همهٔ همکاران و دوستان و همیاران او تسلیت می‌گوید. یاد این انسان شریف و کوشا گرامی!