مراسم بزرگداشت هشتم مارس، روز جهانی زن در فضایی شاد، پرانرژی،همراه با موسیقی، آواز و حرکات موزون در تهران توسط مادران صلح برگزار شد.
«پروین فهیمی»، مادرشهید سهراب اعرابی، «شهناز اکملی» مادر شهید مصطفی کریم بیگی، «رخشان بنی اعتماد»، «نیره توکلی»،«مرضیه وفامهر» و گروه‌های دیگر از فعالان جنبش زنان دراین مراسم حضور داشتند.
به گزارش «سحام» به نقل از وب سایت کانون زنان ایرانی، عصرجمعه نیمه ی اسفندماه، گروهی که خود را مادران صلح می نامند و از سال ۱۳۸۶ با عنوان مادران صلح گردهم آمده اند؛ به مناسبت روز جهانی زن در سرای محله اکباتان مراسمی برگزار کردند که به روال معمول مراسم هشتم مارس هر سال نبود. فعالان زن از طیف‌های مختلف با شال‌هایی رنگی و با گفتن تبریک و تهنیت برای روزجهانی زن در سالن آمفی تئاتر گردهم آمدند. دراین مراسم بدون آن‌که محور خاصی داشته باشد از موضوعات مختلف از جمله تاریخچه هشتم مارس، تاریخ شکل‌گیری گروه مادران صلح، زنان کوبانی، بیوگرافی مریم میرزاخانی ریاضی دان برجسته ایرانی در کانادا و نقش زنان در توسعه و برگزاری کنفرانس پکن به علاوه دو و… سخن گفته شد.
«پروین فهیمی»، مادرشهید سهراب اعرابی، «شهناز اکملی» مادر شهید مصطفی کریم بیگی، «رخشان بنی اعتماد»، «نیره توکلی»،«مرضیه وفامهر» و گروه‌های دیگر از فعالان جنبش زنان دراین مراسم حضور داشتند.
یادی از زهرا رهنورد در مراسم هشت مارس
دراین مراسم کلیپی کوتاه ساخته «لی لی فرهادپور»، روزنامه نگار و مادرصلح به نمایش گذاشته شد. آهنگ«خوشحال و شاد و خندانم» زمینه ی این کلیپ است و تصاویرمختلف از شرایط زنان جهان نشان داده می‌شود. تصویری از زهرا رهنورد نیز در این کلیپ نمایش داده شد، تصویری که او را در سال‌های گذشته و قبل از حصرخانگی در مراسم هشتم مارس نشان می‌داد. زهرا رهنورد درجمع فعالان حقوق زنان با همان روسری گلدار و لباس آبی همیشگی اش. این تصویر مورد تشویق مرتب حاضران در مراسم قرار گرفت.
«ری را عباسی»، شاعر هم با شالی رنگی پشت تریبون می‌رود. قبل از خواندن شعرهایش می‌گوید: «در دو مقوله قدرت و عشق فریب وجود دارد. مردان فریب قدرت را می‌خورند و درنهایت به خشونت گرایش پیدا می‌کنند اما زنان وقتی فریب عشق را می‌خورند و عاشق می‌شوند؛ اما مهربان‌تر می‌شوند.»
یکی از شعرهای این شاعر درباره زنانی است که قربانی اسیدپاشی شده اند و خودش عنوان زنان اسیدی را به آنها می‌دهد. او درباره زنانی شعر سروده که صورت ندارند.
در ادامه گروه مینیاتور روی صحنه آمدند و با لباس‌هایی به رنگ آسمان حرکات موزون را به نمایش گذاشتند و برنامه با ریتمی شاد ادامه داشت. فریبا شش بلوکی هم در این مراسم شعر می‌خواند.
چرا زنان کوبانی هم‌دوش مردان خود جنگیدند؟
«زهره تنکابنی»، مادرصلح درباره سکوت و غفلت رسانه‌ها از مقاومت زنان کوبانی می‌گوید:« این روزها زنان کوبانی سر تیتر بسیاری از رسانه‌ها شده اند. همه جور تحلیلی از علت این‌همه شجاعت و جانبازی داده می‌شود. یکی به نتایج حضور زنان کوبانی در میدان جنگ روی تدوین قوانینی در یکی از کانتون‌های سه گانه کردنشین سوریه اشاره دارد و آن دیگری سیرت سالم و اخلاق انسانی آنان را باعث چنین شهامتی می‌داند. درحالی‌که در این تحلیل‌ها حلقه ی مفقوده ای وجود دارد.»
به اعتقاد تنکابنی اداره به شیوه شورایی که همه اهالی اعم از زنان و مردان، قومیت‌ها و مذاهب مختلف در تصمیم گیری‌ها نقش دارند و درانتخاب سرنوشت حقوقی برابر دارند و این‌گونه ساختار اداره جامعه باعث شده مردم برای همه امور خود تصمیم می‌گیرند. زنان کوبانی هم برهمین اساس آن‌چنان جانانه دربرابر داعش مقاوم می‌سازد.
در ادامه «مینو مرتاضی» از دیگر اعضای مادران صلح از کنفرانس جهانی زن می‌گوید که قرار است به زودی در نیویورک برگزار شود و هیات ایرانی هم درآن حضور خواهد داشت. درسال ۱۹۹۵ در پکن اجلاس جهانی زن برگزار شد که ۱۸۷ کشور از جمله ایران درآن شرکت داشتند متعهد شدند به رعایت و رسیدن به برخی از معیارهای توسعه تا سال ۲۰۱۵٫
در ادامه خانم مجری خلاصه‌ای از موفقیت‌های مریم میرازخانی، ریاضی‌دان مطرح ایرانی درکانادا را مطرح می‌کند و مراسم دف نوازی توسط دختری جوان اجرا می‌شود.
«زهره کریم نیا» یکی دیگر از مادران صلح نیز کلیپی با صدای خود را در معرض نمایش می‌گذارد. او با صدایی زیبا و تصاویری از آواز خواندن و نواختن سازها آهنگی با عنوان زن درجامعه را اجرا می کند.
ادامه برنامه باز هم آواز است و حرکات مووزون. یکی از بخش‌های برنامه به سخنان «مریم مفاخری» اختصاص داشت. زنی کارآفرین که درحوزه گردش‌گری بیماران مبتلا به سرطان را وارد کرده و هدفش ارتقای کیفیت زندگی این بیماران بوده است.
آخرین اجرا هم به گروه حرکات موزون اختصاص دارد. برنامه پایان می‌یابد. به حاضران در مراسم گلی اهدا شد که روی آن با کارت‌های بنفش رنگ نوشته شده روزجهانی زن مبارک. و قرار است هریک از شرکت کنندگان به اولین کسی که می‌بینند این گل را تقدیم کنند.