کانون نویسندگان ایران با اعلام این خبر اطلاعیه ای در این خصوص منتشر کرده که در زیر می خوانید :
شنبه پنجم مهر روز اجرای حکم‌های سه نویسنده است. رضا خندان (مهابادی) و بکتاش آبتین، دو عضو هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران، هر یک به شش۶ سال زندان و کیوان باژن عضو پیشین هیئت دبیران به سه سال و شش ماه زندان محکوم شده‌اند.
پیش‌تر در تاریخ یکم تیر ماه سال جاری آنها به شعبه‌ی یک اجرای احکام احضار شدند؛ اما اجرای حکم تا تاریخ پنجم مهر به تعویق افتاد. در گفت‌وگویی که با این سه نویسنده داشتیم، گفتند که صبح روز شنبه در دایره اجرای احکام حاضر می‌شوند. به پیش‌بینی متخصصان و کارشناسان در پاییز و زمستان پیش رو بیماری کووید ۱۹ شدت بیشتری می‌گیرد.
رضا خندان (مهابادی)، بکتاش آبتین و کیوان باژن اردیبهشت ۱۳۹۸ در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست قاضی مقیسه محاکمه و هر یک به شش سال زندان محکوم شدند. اتهام آنها «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» است. مصادیق و “مستندات” این اتهام‌ها انتشار نشریه‌ی داخلی کانون نویسندگان ایران، مشارکت در تدوین کتاب تاریخچه‌ی کانون، بیانیه‌های کانون و حضور در مراسم سالگرد جعفر پوینده، محمد مختاری و احمد شاملو است. در گفت‌وگو با این نویسندگان آنها اعلام کردند که این “مصادیق” و “مستندات” صرفا بهانه‌ای برای اتهام‌تراشی و محاکمه است و دلیل اصلی محکومیت ایشان مخالفت با سانسور و دفاع از آزادی بیان است.
چند ماه بعد دادگاه تجدید نظر حکم بدوی رضا خندان(مهابادی) و بکتاش آبتین را تایید کرد و حکم کیوان باژن را یک سال و شش ماه کاهش داد. آنها مجموعا به ۱۵ سال و شش ماه زندان محکوم شده‌اند.
رضا خندان پژوهشگر و منتقد ادبی، نویسندگی را در سال ۱۳۵۷ با انتشار کتاب «بچه‌های محل» آغاز کرد. در زمینه‌ی نقد ادبی: «از کوزه همان برون تراود که در اوست»، مجموعه هفت جلدی «داستان‌های محبوب من» و «دانه و پیمانه» (دو کتاب اخیر مشترک با علی‌اشرف درویشیان). در زمینه‌ی گردآوری و پژوهش: «جنگ رازی» و مجموعه‌ی ۱۹ جلدی «فرهنگ افسانه‌های مردم ایران» (مشترک با علی‌اشرف درویشیان). در زمینه‌ی داستان‌نویسی: «بچه‌های محل» و «انفرادیه‌ها» در کارنامه‌ی او است.
او از سال ۱۳۷۷ به عضویت کانون نویسندگان ایران در آمد و پنج دوره عضو هیئت دبیران آن بوده است.
بکتاش آبتین شاعر و فیلمساز کار ادبی را در دهه‌ی ۷۰ خورشیدی آغاز کرد. او پنج دفتر شعر منتشر کرده است: «و پای من که قلم شد نوشت برگردیم»، «مژه‌ها چشم‌هایم را بخیه کرده‌اند»، «شناسنامه‌ی خلوت»، «پتک» و «در میمون خودم پدر بزرگم».
فیلم مستند: «۱۳ اکتبر ۱۹۳۷»، «پارک مارک»، «فریبرز رییس‌دانا» و . . .
او در اواخر دهه‌ی هشتاد به عضویت کانون نویسندگان ایران در آمد و سه دوره عضو هیئت دبیران آن بوده است.
کیوان باژن نویسنده و روزنامه‌نگار در دهه‌ی ۷۰ خورشیدی داستان‌نویسی را آغاز کرد. از فعالیت‌های ادبی او است: «دیروز تا بی نهایت صفر…!»(رمان)، «از پشت دیوارهای خاکستری»(مجموعه داستان) و «در کوچه های اضطراب»(مجموعه داستان).
در زمینه‌ی تاریخ شفاهی ادبیات معاصر ایران: (گفتگو) «شمس لنگرودی»، «مهدی غبرایی» و « عمران صلاحی».
و آثار تحقیقی: « صمد بهرنگی»(مجموعه گفت وگو)، « انسان رو در روی جهان» و « همراه با احمد محمود»
کیوان باژن در دهه‌ی ۸۰ خورشیدی به کانون نویسندگان ایران پیوست و دو دوره به عضویت هیئت دبیران انتخاب شد.