قتی که این روزها طرح جدید اصلاح قانون انتخابات ریاست جمهوری به مجلس می‌رود معلوم می‌شود که سالهاست نزاع اصلی در پشت همه حوادث، نزاع بر سر مسخ جمهوریت است، مردم را از گردونه خارج کردن و رانت‌خواران قدرت و ثروت بر سر سفره نشستن.
طراحان این پروژه در تدارک فتنه ای هستند که ممکن است خودشان را هم در کامش ببلعد.
۲۱ سال پیش مقاله بلندی نوشتم در روزنامه فتح با عنوان “پروژه مسخ جمهوریت”( ۲۲ اسفند ۱۳۷۸) که این مقاله در کتاب “جنبش اصلاحات دموکراتیک در ایران”(ص ۲۲۹ تا ۲۳۵)هم منتشر شد.
وقتی که این روزها طرح جدید اصلاح قانون انتخابات ریاست جمهوری به مجلس می‌رود معلوم می‌شود که سالهاست نزاع اصلی در پشت همه حوادث، نزاع بر سر مسخ جمهوریت است، مردم را از گردونه خارج کردن و رانت‌خواران قدرت و ثروت بر سر سفره نشستن.
طراحان این پروژه در تدارک فتنه ای هستند که ممکن است خودشان را هم در کامش ببلعد.
در طرح جدید مجلس برای اصلاح قانون انتخابات ریاست‌جمهوری که با همکاری شورای نگهبان و مجلس در حال تهیه و بررسی است، شورای نگهبان اختیاراتش برای نظارت بر انتخابات افزایش می‌یابد و می‌تواند در طول دوره، ناظر بر عملکرد رئیس‌جمهور باشد. در این طرح همچنین آمده کاندیداها باید پیش از ثبت‌نام، در آزمون شورای نگهبان شرکت کنند.
شگفت تر از این طرح، انفعال وسیعی است که در جامعه مدنی، مطبوعات، روشنفکران و نخبگان و رسانه ها در برابر این طرح مشاهده می‌شود.
البته شاید معنای دیگرش این باشد که همگان از اصلاحات مایوس شده اند و گمان می‌کنند که باید نظاره‌گر تصمیمات و اقداماتی برای تعیین تکلیف باشند و این به مراتب خطرناک تر است.
تنها مقام انتخابی که از اکثریت مردم رای می‌گیرد رئیس جمهور است و تنها مقامی که شایستگی نظارت بر سایر قوا و دستگاهها را دارد و نماینده واقعی ملت است رئیس جمهور اما در حالی که وزن انتخابی هیچ مقامی قابل مقایسه با رییس جمهور نیست در این طرح کسانی قرار است ناظر بر رئیس جمهور باشند که خودشان از مردم رای نگرفته‌اند، بیطرفی و استقلال سیاسی ندارند و در تمام جریانات سیاسی نیز دارای موضع مشخصی هستند.
طرح پیشنهادی بر خلاف اصل ششم قانون اساسی است که می‌گوید “امور کشور باید به اتکای آرای عمومی اداره شود”.
سالهاست با دومرحله‌ای کردن انتخابات مجلس و ریاست جمهوری به وسیله نظارت استصوابی و یک گزینش سیاسی- ایدئوژیک قبل از انتخاب مردم، نهاد جمهوریت و انتخابات در ایران تضعیف شده است و تنها جلوه ای از یک جمهوریت نیمه جان و کم رمقی که در قالب انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده است با این طرح برای همیشه از میان خواهد رفت و نظام جمهوری اسلامی را تبدیل به خلافت اسلامی خواهد کرد.
آیا در دنیای امروز که دوران حاکمیت شهروندان و رسانه های انفرادی است، عملی کردن رؤیای کهنه مسخ جمهوریت امکانپذیر است؟
منبع: اعتماد