خواست ها، اعتراضات و اعتصابات، پیروزی یا شکست مبارزات کارگران هفت تپه به همه شاغلین ، بیکاران و بازنشستگان مربوط است و باید به دفاع از آن برخیزیم !
همه آن سیاست ها، قوانین و اقداماتی که هزاران کارگر هفت تپه و خانوار هایشان را به فقر، حقارت، تنگدستی، عصیان و اعتراض سوق داده است ، همان وضعیت هائی ست که علیه کار و معاش میلیونها مزدبگیر و خانوارهایشان حاکم است. پیروزی کارگران هفت تپه ، منافع و موقعیت 99 درصدی های جامعه را ارتقاء میدهد.
نازلترین مزدهای تعیین شده و گروکشی چندین ماهه همین مزدهای حقارت آمیز که دیگر به یک بدعت و قانون نانوشته رسمیت یافته، یکی از خواست های دائما” پابرجای همه نیروی کارمزدی ست که هر روز باید برایش بجنگند، باطوم بخورند یا با پرونده سازیهای امنیتی ، کلیشه ای و تکراری، روانه زندانشان کنند .
خصوصی سازی های رانتی و مافیائی تنها اسم رمز تقسیم ثروت و منابع عمومی و غارت دسترنج طبقه مزدبگیر جامعه ، در دایره لایه های قدرت شده است.
همه بهشت و برینی که در قیامت و در آسمانها به مردم وعده اش را میدادند، خود بر روی زمین ، در فرایندهای اقتصادی سود سرمایه ، در زمینهای حاصلخیز هفت تپه، در فولاد، در هپکو و آذرآب، در معادن و بخش های خدمات و بهداشت و آموزش و صندوق های بازنشستگی به تملک غنائم گرفته اند و جهنم را یکسان و با یک قانون استثمار و بربریت به کارگران ،معلمان، پرستاران، کولبران، بازنشستگان و همه مردم فروخته اند.
با یک هدف ، اعتراض کارگر و معلم و پرستار را به باطوم تمکین میکوبند ودر یک دادگاه و با یک قضاوت و برای منفعت یک اقلیت ، بخشی و میثم و سپیده و حبیبی و نسرین جوادی و آتنا و دیگران را به اتهام بمخاطره انداختن منفعت سرمایه و سودهایشان به بند میکشند تا مزدبگیران را خاموش و دستمزد را ارزان نگهدارند!
فرمان اخراج حبیبی و خنیفر و معترضان هپکو و شرکت واحد از یکجا صادر شده و نان خانوارها یشان را همان کسانی از سفره هاشان برداشته اند که صندوق بازنشستگان را به تاراج برده اند.
حق بهداشت و درمان را با یک رویکرد یعنی سود و منفعت بازار از مردم سلب کرده اند همانطور که هزینه تحصیل و آموزش را بر دوش خودمان گذاشته اند.
فلاکت بر زندگی ما بازنشستگان آواری شده ، داستان امروز و فردای زندگی کارگر هفت تپه ، فولاد ،معلم و پرستاری ست که اینک با زندگی ما روایت میشود ! و برای اینکه جلوی مقاومت و تعرض طبقه مزدبگیر را به منافع سرمایه بگیرند باید از سیاست کارگر ارزان و خاموش بیش از هر زمان دیگر پاسداری کنند و در نتیجه کارگر هفت تپه و فولاد و هپکو را که در شرایط کنونی پرچمدار منافع طبقاتی مزدبگیران جامعه هستند با هر ترفند و هر ابزاری مهار کرده و با سرکوب به عقب برانند.
میزان و شرایط معاش و زیست کارگران ، آئینه تمام نمای منزلت و حرمت و ترجمه آزادی مردمان ، برای ما بازنشستگان است
برای حکومت سرمایه و همه متولیان نظم موجود ، کارگر هفت تپه، فولاد ، کارگران معترض شهرداریها، معلمان، پرستاران و همه اردوی مزدی کاربرایشان یک صف واحد است، هر بخشی از آن سر بلند کند ،از آنجا که منافع عمومی این طبقه را نمایندگی میکند، باید سرکوب شود. بدین جهت مقاومت و مبارزه کارگران هفت تپه با منافع سراسری طبقه مزدبگیر مستقیما” گره میخورد.
دفاع و حمایت ما بازنشستگان از اعتراض و اعتصاب کارگران هفت تپه ؛ دفاع از منفعت ها و خواست های همه نیروی مزدی کار و منافع خود است!
شورای بازنشستگان ایران
20 تیرماه 1399