محمد موسوی خوئینی، دبیر کل مجمع روحانیون مبارز، در نامه‌ای به آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، اوضاع امروز کشور را بسیار ناگوار توصیف کرده و تلویحاً وی را مسئول این شرایط دانسته است. موسوی خوئینی گفته از نگاه مردم، این اوضاع، نتیجه «شیوهٔ مدیریت [نظام] در بالاترین سطح، و قدرتِ نافذ آن [به عنوان] نقش‌آفرینِ اصلی در تمام یا اکثر امور مهم کشور است.»
آیت‌الله موسوی خوئینی در این نامه خطاب به آیت‌الله خامنه‌ای تصریح کرده که بسیاری از مردم «اصلاحِ امور و تغییر وضع نامطلوب کنونی را از عالی‌ترین جایگاه مدیریت کشور انتظار می‌کشند. در چشم این خیل عظیم، اوضاع غیرقابل‌دوام امروز صرفاً معلول تصمیمات مدیرانی که می‌آیند و می‌روند نیست (که البته این آمدن‌ها و رفتن‌ها هم خارج از چارچوب ارادهٔ عالی و حاکم بر کل مقدرات کشور نیست). از نگاه مردم، شیوهٔ مدیریت در بالاترین سطح، و قدرتِ نافذ آن، نقش‌آفرینِ اصلی در تمام یا اکثر مهامّ امور کشور است.»
موسوی خوئینی نامه خود را با جمله “در محضر ملت شریف ایران” خطاب به خامنه‌ای آغاز کرده و در آن اظهار امید واری کرده که در آن درنگ بشود و مایهٔ خیر ملت و کشور باشد.
دبیر کل مجمع روحانیون مبارز در این نامه به وضعیت اقتصادی و دیگر مشکلات کشور اشاره کرده و نوشته که سخنان مردم از «عمق بی‌اعتقادی و بی‌اعتمادی نسبت به مدیریت کلان و مدیران کشور» حکایت دارد.
او در باره مشکلات اقتصادی گفته «تورم روزافزون، همراه با کاهش درآمد اقشار گسترده، نه‌تنها زندگی امروز مردم را گرفتار دشواری‌های طاقت‌فرسا کرده که ناهنجاری در درون بسیاری از خانواده‌ها را گسترش داده و آنان را نگران آیندهٔ نامعلوم خود و فرزندانشان ساخته است…علاوه بر این مردمِ گرفتار در تلاطم زندگی و مشکلات طاقت‌سوز معیشتی، بسیارند انسان‌های ناراضی از اوضاع فرهنگی و سیاسی که گرفتار بی‌عدالتی‌های غیرقابل‌انکار شده‌اند.»
موسوی خوئینی همچنین نوشته باورهایی که پشتوانهٔ استحکام و نیز مقبولیت و مشروعیت نظام اسلامی بود به گونه‌ای روزافزون آسیب دیده است و «آنچه از مسموعات و مشاهدات و مطالعهٔ گزارش‌ها و تحلیل‌ها دریافت کرده‌ام آشکارا حاکی از آن است که آنچه در ذهن و زبان بسیاری از مردم و در زندگی آنان می‌‌گذرد، زیبندهٔ نظامی نیست که با پرچم اسلام به دنیا معرفی می‌شود.»
آقای موسوی خوئینی دراین نامه نوشته مردم «هرگزالزامات و محدودیت‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی (که البته چهل سال از آن گذشته است) و نیز کینه‌توزی دشمنان انقلاب، به‌ویژه آمریکا و رژیم اسرائیل را نادیده نمی‌گیرند،… اما همین مردم بر این باورند که مدیریت کشور، به‌ویژه عالی‌ترین سطح آن، باید با ملاحظهٔ همین مشکلات و چالش‌ها شیوه‌ای در مدیریت امور به کار می‌بست که امروز گرفتار این آشفتگی‌های فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی و … نمی‌شدیم.»