شخصیت خاکستری او به خصوص از سال های هشتاد و چهار با اعتراض به دخالت سپاه و بسیج و بیت در روند انتخابات هشتاد و چهار و استعفا از تمام مناصب حکومتی هر چه بیشتر مردمی تر و مدنی تر شد. میل او با گذشت زمان برای ایستادن در جبهه مردم و دفاع از اقلیت های سیاسی و مذهبی و مدنی دو چندان شد و تاکید ویژه هایش قبل از انتخابات نشان داد او نه برای پیروزی که برای ایستادگی آمده. این میل هم در مصاحبه چند ماه پیش از انتخابات هشتاد و هشت مبنی بر خودداری سپاه از تن دادن به نتیجه انتخابات نمایان بود و هم در مناظره آخر با مهندس موسوی و اتمام حجت طرفین برای ایستادگی در برابر مصائب پساکودتایی. خیلی ها انتظار مقاومت موسوی و کروبی را نداشتند. خیلی ها میگفتند آنها در نهایت تسلیم میشوند و حرکات نمایشی دارند. اما محصوران از همان خیلی ها پیش افتادند. در حالی که خیلِ عظیمی از آن خیلی ها خسته شدند، بریدند سکوت کردند حاشیه رفتند اما پیرمردها محکم تر از هر روزشان ایستادند.
آخرین تصویر مهدی کروبی که این روزها دهمین سال دوران حصر خود را می گذراند و حال جسمی نامساعدی دارد. دست ایشان در گچ و ماه پیش از هوش رفته و با وجود تاخیر عامدانه زندانبانان در انتقال ایشان به بیمارستان، از خطر مرگ نجات یافته. به روایت دکتر کروبی، فرزند مهدی کروبی از آن روز حال ایشان نامساعد بوده و قدرت پیاده روی شان کاهش یافته اما روحیه همچنان عالی و توصیه اول و نهایی ایشان به صبر و مقاومت است. این توصیه زمانی معنادار میشود که در کانون مقاومت باشی. بسیاری از کسانی که قصد دارند موسوی کروبی را تخطئه کنند از این کانون دورند.
حیات سیاسی کروبی را از سال شصت و هشت تا نود و شش بررسی موشکافانه کرده ام، یعنی تمام مصاحبه ها متن ها بیانیه ها و روایت ها. هر سیاستمداری خطوط روشن و سیاهی در حیاتش دارد که باید نقادانه به آنها نگریست. کروبی هم از این قاعده مستثنی نیست، شخصیت خاکستری او به خصوص از سال های هشتاد و چهار با اعتراض به دخالت سپاه و بسیج و بیت در روند انتخابات هشتاد و چهار و استعفا از تمام مناصب حکومتی هر چه بیشتر مردمی تر و مدنی تر شد. میل او با گذشت زمان برای ایستادن در جبهه مردم و دفاع از اقلیت های سیاسی و مذهبی و مدنی دو چندان شد و تاکید ویژه هایش قبل از انتخابات نشان داد او نه برای پیروزی که برای ایستادگی آمده. این میل هم در مصاحبه چند ماه پیش از انتخابات هشتاد و هشت مبنی بر خودداری سپاه از تن دادن به نتیجه انتخابات نمایان بود و هم در مناظره آخر با مهندس موسوی و اتمام حجت طرفین برای ایستادگی در برابر مصائب پساکودتایی. خیلی ها انتظار مقاومت موسوی و کروبی را نداشتند. خیلی ها میگفتند آنها در نهایت تسلیم میشوند و حرکات نمایشی دارند. اما محصوران از همان خیلی ها پیش افتادند. در حالی که خیلِ عظیمی از آن خیلی ها خسته شدند، بریدند سکوت کردند حاشیه رفتند اما پیرمردها محکم تر از هر روزشان ایستادند.
فلسفه این مقاومت همان بود که موسوی در نخستین بیانیه پساانتخاباتی اش گفت: هراس از به آتش کشیدن ایران آسمانی و خطر همان محافل مشکوک قدرت که کروبی در مناظره انتخاباتی از آنها گفت. فراموش نکنیم آنچه که به کارنامه افراد وجهه میدهد آخرین نقطه ای است که ایستاده اند. همان عاقبت به خیری خودمان. و الا چه بسیار کسانی در تاریخ بودند که اندوخته های خود را به حکومت ری فروختند، چه بسیار کسانی بودند که در آخرین ایستگاههای حیات زندگی شان، از قطار استقلال و آزادی پیاده شدند.