سهیل عربی، زندانی عقیدتی در زندان تهران بزرگ امروز شنبه ۱۶ فروردین‌ماه با نوشتن یادداشتی در اعتراض به عملی نشدن وعده مسئولان در خصوص اعزام وی به بیمارستان، شرایط نامساعد زندان، تداوم حبس و عدم اعزام به مرخصی، از اعتصاب مجدد خود خبر داد. آقای عربی در تاریخ ۲۶ اسفندماه با دلایل مشابه‌ای دست به اعتصاب زده و در تاریخ ۷ فروردین‌ماه در پی وعده مساعد مسئولان زندان به اعتصاب خود پایان داده بود.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، امروز شنبه ۱۶ فروردین‌ماه ۱۳۹۹، سهیل عربی، زندانی عقیدتی در زندان تهران بزرگ بار دیگر دست به اعتصاب غذا زد.
آقای عربی طی نامه‌ای، ضمن اعتراض به بدعهدی مسئولان و عدم اعزام به مرخصی، شرایط نامساعد زندان، عدم رسیدگی پزشکی و تداوم حبس خود از آغاز دوباره اعتصاب خود خبر داده است.
پیشتر مسئولان زندان وعده داده بودند که آقای عربی را در تاریخ ۱۶ فروردین ماه به بیمارستان اعزام خواهند کرد.
متن کامل این نامه که جهت انتشار در اختیار هرانا قرار گرفته است، در ادامه می آید:
“از سرگیری اعتصاب به دلیل نقض حقوق خود، جرم مضاعف و بدعهدی مسئولان
من مرتکب جرمی نشدم، وظیفه خبرنگار بیان واقعیت و انعکاس مشکلات مردم بالاخص دردمندان جامعه است و من تنها انجام وظیفه کرده و صدای ستمدیدگان بوده‌ام. به بی عدالتی‌ها اعتراض کرده‌ام. تمامی اتهامات مانند فعالیت تبلیغی علیه نظام و تشویش اذهان عمومی واهی بوده و توسط بازجوها تحت شکنجه و اکراه اخذ شده است. حتی اجازه دفاع در دادگاه به من داده نشده است. در بند الف ۱ قرارگاه ثارالله به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته بودم و از ناحیه بیضه دچار تروما شدم و هنوز پس از گذشت ماه‌ها درمان نشده‌‌ام و درد شدیدی را تحمل می‌کنم.
من پدر هستم و دلتنگ فرزند خود، من انسان هستم و قفس آزارم می‌دهد. دلایل بهتری برای اعتصاب غذا پیدا نمی‌شود. باتوجه به اینکه بارها نامه‌نگاری کرده‌ام و از شنیدن وعده‌های دروغ خسته‌ام. هرچند که طی چند روز اخیر هم غذا نخورده‌ام و فقط با سرم زنده بوده‌ام. بار گذشته نیز بر اثر اعتصاب غذا به کمای قندی رفتم. زمانی که به من سرم میزدند قصد داشتم سرم را بکشم. اما آنها اجازه ندادند و از من درخواست کردند چند روز دیگر صبر کنم تا مشکلاتم حل شود.
چرا؟ به چه دلیل از مرخصی محروم بوده‌ام؟ می‌گویند به این دلیل که بر سر موضع خود هستی! من نه قاتل هستم و نه سارق! بلکه تنها حقایق را نوشته‌ام و برای حقیقت گویی حبس را تحمل کرده‌ام. آنها که اختلاس کرده‌اند به مرخصی رفته و آزاد شده‌اند. سارقان مسلح آزاد شده‌اند. خطر یک خبرنگار چیست؟ اینکه واقعیت‌ها را بیان می‌کند و مردم را نسبت به حقوق و تکالیف خود آشنا می‌کند؟
من حق دارم کنار دخترم باشم. نگهداری من در این زندان ظلم مضاعف است زیرا من به دلیل اتهامات سیاسی مانند فعالیت تبلیغی علیه نظام دستگیر شده‌ام و نگهداری من در کنار سارقان و اختلاس گران ظلمی مضاعف بر تمامی ظلم‌هایی است که طی این هفت سال به من شده است. ظلم‌هایی چون محرومیت از مرخصی.
روزنامه نگاری جرم نیست!
سهیل عربی/ ۱۶ فروردین ماه ۱۳۹۹/ زندان تهران بزرگ.”
آقای عربی از روز دوشنبه ۲۶ اسفندماه ۱۳۹۸ در اعتراض به شرایط نامساعد نگهداری زندانیان در زندان تهران بزرگ، عدم رسیدگی پزشکی و تداوم حبس خود و دیگر زندانیان سیاسی با وجود شیوع گسترده بیماری کرونا در کشور دست به اعتصاب زده بود. وی روز پنج‌شنبه ۷ فروردین‌ماه در پی وعده مساعد مسئولان زندان به اعتصاب خود پایان داد.
پس از پایان اعتصاب سهیل عربی دکتر جراح پس از معاینه دستور اعزام فوری او به بیمارستان جهت عمل جراحی را صادر کرد و قرار شد در تاریخ ۱۶ فروردین‌ماه به بیمارستان اعزام شود. آقای عربی به مسئولان زندان گفته است در صورتی ظرف دو هفته آینده به وعده‌های خود عمل نکنند مجددا دست به اعتصاب غذا خواهد زد.”
سهیل عربی روز چهارشنبه ۲۸ اسفندماه به بیمارستان امام خمینی تهران اعزام شده بود اما به دلیل عدم پذیرش وی توسط بیمارستان بدون رسیدگی پزشکی به زندان بازگردانده شد. گفته می‌شود این اقدام به دلیل بدهکاری سارمان زندانها به بیمارستان و عدم تقبل هزینه‌ها از سوی زندان تهران بزرگ عنوان شده است. آقای عربی در آبان‌ماه امسال به بهانه امتناع از پوشیدن لباس زندان و اعزام با دستبند و پابند از اعزام به بیمارستان محروم شده بود. همچنین بر خلاف قوانین زندانها، به وی گفته شده که هزینه عمل جراحی “ترومای بلانت” را به مبلغ ۶۰ میلیون تومان باید شخصا بپردازد. این در حالی است که بر اساس آیین نامه سازمان زندانها هزینه درمان زندانیان بر عهده این سازمان خواهد بود. آقای عربی در تاریخ ۹ اردیبهشت ماه امسال نیز به دلیل درد شدید به بیمارستان فیروزآبادی تهران اعزام شد و به دلیل عدم هماهنگی قبلی با بیمارستان به دلیل نبود تخت خالی پس از انجام معاینات ابتدایی بدون رسیدگی پزشکی به زندان بازگردانده شده بود.
سهیل عربی از ۱۶ آبان ماه ۱۳۹۲ در بازداشت و زندان به سر می‌برد و تمام این مدت از مرخصی نیز محروم بوده است. وی در تاریخ ۱ بهمن ماه ۱۳۹۸، از زندان اوین به زندان تهران بزرگ منتقل شد.
وی همزمان با اینکه پس از تغییرات بسیار در روند دادرسی و احکام صادره در حال تحمل دوران محکومیت ۷ سال و شش ماهه خود در زندان تهران بزرگ بود، از بابت دو پرونده‌ی جدید که در زندان علیه وی مفتوح شده بود، توسط دادگاه انقلاب تهران به حبس تبعید و جزای نقدی محکوم شد. آقای عربی در پرونده نخست از بابت اتهامات “توهین به مقدسات دینی، فعالیت تبلیغی علیه نظام و توهین به رهبری” به ۵ سال حبس و از بابت پرونده دیگرش به اتهام “نشر اکاذیب به قصد تشویق اذهان عمومی و تبلیغ علیه نظام” به ۲ سال حبس، دو سال تبعید به برازجان و ۴ میلیون تومان جزای نقدی و به اتهام “تخریب اموال دولتی” به ۱ سال و ۸ ماه حبس تعزیری محکوم شده است. تاریخ آزادی آقای عربی خردادماه ۱۴۰۶ عنوان شده است.