فرهاد میثمی که از بیستم آبان ماه دست به اعتصاب غذا زده بود، در نامه‌ای که تاریخ نگارش آن ۲۹ دی ماه ۹۸ است، از پایان اعتصاب خود خبر داد. او در این نامه از زندان رجایی‌شهر که متن آن در صفحه فیسبوک رضا خندان، فعال مدنی و همسر نسرین ستوده، وکیل در بند منتشر شده، دلایل انجام این اعتصاب غذا و پایان دادن به آن را شرح داده است.
میثمی در ابتدا به تبعید خود از زندان اوین به زندان رجایی‌شهر پرداخته و نوشته است که در پی مشارکت در «کنش ایستادگی مدنی تعدادی از زندانیان اوین» (امتناع از شرکت در مراسم صبحگاه، نشستن در صف آمار و …) …، از هجدهم آبان ۹۸ به مکانی با شرایطی محدود در زندان رجایی‌شهر منتقل شده است و در این مکان جدید، امکان تعامل با عموم زندانیان دیگر حتی در قالب حضور همزمان با آنان در هواخوری به او داده نشده.
به گفته این پزشک و فعال مدنی، سایر کنشگران در اوین هم تحت فشار بوده‌اند و تهدید شده‌اند تا ایستادگی مدنی‌شان را متوقف کنند وگرنه با تبعید یا مجازات‌های دیگر مواجه می‌شوند:
«آن عزیزان صبور و پایدار با پذیرش مخاطرات احتمالی، همچنان کنش را ادامه می‌دادند. به سبب شرایط جدید، امکان مشارکت در هرگونه کنش جمعی از من سلب شده بود؛ نمی‌توانستم در کنارشان باشم یا مستقیما کمکی کنم. از سوی دیگر هم، نمی‌توانستم فقط بایستم و نظاره‌گر تداوم فشارها بر آنان باشم. در این شرایط، تنها امکان کنش به صورت منفرد وجود داشت؛ اما نکته بسیار مهمی در میان بود: از تجربه اعتصاب غذای سال گذشته (که البته آموزه‌های فردی ارزشمندی برایم داشت)، داغ یک شرمساری مستمر را همواره و همچنان با خود حمل می‌کردم.»
میثمی نوشته است که گستره انعکاس احتمالی دور قبل اعتصاب غذای خود را بسیار محدود می‌پنداشته:
«اصلا به مخیله‌ام هم تصور یک‌صدم آن واکنش‌ها، حمایت‌ها و نیز نگرانی‌ها و آزردگی خاطرهایی که روی داد خطور نمی‌کرد؛ بماند که به یک هزارم آنچه از لطف و مهر جاری شد هم شایسته نبودم. اما به هر حال بعد از پایان آن کنش، مستقل از نتایج مستقیم‌اش، یک چیز هرگز گریبانم را رها نکرد و آن احساس مستمر شرمساری عمیق از ایجاد آن حجم نگرانی غیرمنتطره و آزردگی خاطر عزیزان دیده و نادیده بود که مسبب آن شده بودم.»
او در ادامه این یادداشت نوشته است که به دنبال تجربه اعتصاب غذای اول، در موقعیتی قرار گرفته که «تنها امکان انتخاب کنش فردی به صورت اعتصاب غذا را بدون انعکاس به بیرون از زندان» در اختیار داشته تا در عین نگران نکردن دیگران، تنها با ایجاد فشاری از داخل زندان، احتمال تشدید فشار بر کنشگران اوین تا حدودی کاهش یابد.
میثمی در بخش دیگری از نامه خود با اشاره به حوادث هفته‌های اخیر نوشته است که به سبب شرایط بسیار حادی که جامعه با آن مواجه شده، بنا شده است پیگیری باقی مطالبات تا مدتی از راه‌های دیگر تداوم یابد و قالب فعلی کنش به حالت تعلیق در‌آید؛ و به همین دلیل او هم به اعتصاب غذای خود پایان داده است:
«مجموعه تلاش‌های کنشگران اثر خود را گذاشته بود و در کنار آنها، یک کنش بسیار کوچک منفرد و داخلی زندان، نه محلی از اعراب داشت و نه لزومی یا موضوعیتی برای طرح؛ به قول معروف (و البته بلا تشبیه)، نه خانی آمده بود و نه خانی رفته بود! در همین احوال ناگهان، در جریان انتشار خبر مربوط به این کنش کوچک داخلی قرار گرفتم که برایم بسیار شوکه کننده بود. به نظر می‌رسید نگرانی شدید دوست گرانقدری در پی یک اختلال ارتباطی چهار پنج روزه موجب تلقی اضطرار از وضعیت شده و در پی آن، خبری که موکدا بنایی بر انتشارش نبود، انتشار یافته بود. آنچه نمی‌بایست اتفاق می‌افتاد رخ داد. در میان تلخی‌های اجتماعی فراوان و کلان این روزها، حقیقتا روا نیست که مسئله‌ای کوچک مایه صرف انرژی روحی و مزید دغدغه برای عزیزانی و انحراف توجهات از مسائل اساسی شود. از موقعیت پیش آمده هنوز شوکه‌ام، اما صرف این که اعلام کنم از بابت ایجاد چنین اختلالی عمیقا متاثر و عذر‌خواه هستم – که هستم- کافی نیست. آموختم که ماهیت این نوع کنش (اعتصاب غذا) به گونه‌ای است که حتی در صورت داخلی بودن و عدم اعلام همچنان پتانسیل ایجاد عوارض و اختلالاتی پیش‌بینی نشده از همان نوع پیشین را دارد.»
فرهاد میثمی دو روز پس از انتقال اجباری‌اش به زندان رجایی‌شهر کرج بدون اطلاع عمومی، اعتصاب غذا کرده بود. رضا خندان خبر اعتصاب غذای او را در شصت و ششمین روز آن و به دنبال پنج روز بی‌خبری از وضعیت این فعال مدنی منتشر کرده بود:
«[فرهاد میثمی] از من خواسته بود موضوع اعتصابش را حتی به خانواده‌اش اعلام نکنم مگر این که ارتباطش قطع شود. در پنج روز گذشته [او] هیچ تماسی حتی با مادرش نداشته است و این بسیار نگران کننده است. او نمی‌خواست اعتصاب غذایش، خانواده و دوستانش را نگران کند؛ به همین دلیل اعلام عمومی نکرد.»
فرهاد میثمی به اتهام «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی علیه امنیت» به شش سال زندان و دو سال محرومیت از فعالیت در فضای مجازی و رسانه‌ها محکوم شده است. این در حالی است که او در اعتراض به روند ناعادلانه دادرسی در قوه قضاییه جمهوری اسلامی، از حضور در جلسه دادگاه تجدیدنظر سر باز زد.
این پزشک و فعال مدنی نهم مرداد سال ۹۷ دستگیر و به تبانی و اجتماع به قصد بر هم زدن امنیت کشور با حمایت از اعتراضات «دختران خیابان انقلاب» علیه حجاب اجباری، و تبلیغ علیه نظام متهم شد.
او از روز ۱۰ مرداد ۹۷ در اعتراض به بازداشت خود و سلب امکان معرفی وکیل اختیاری دست به اعتصاب غذا زد. میثمی در طول این دوره از اعتصاب غذای خود، بیش از ۱۴ کیلو وزن کم کرد و در نهایت با توجه به درخواست‌های مکرر، اعتصاب غذای خود را شکست.